Wiped Of String.
"Evening mom." Malamig na bati ko kay Mommy.
Akma na akong hahalik sa kaniya ng iniwas nito saakin ang mukha.
"Evening." She replied coldly to me.
I just gasped. It's always like this over and over again, and it seems like. It's becoming my daily routine. So, I have to get used to it.
The coldness of dealing and disregarding me. Even, though. I'm the one who handles our company. She doesn't really care anymore.
He always blamed me for Kuya's death. But I also suffered and was hurt, too. Dahil alam ko sa sarili ko na ako naman talaga ang dahilan at may kasalanan.
All the blame is on me. Tanggap ko iyon, That's true. even two years ago. But even so, the system in this house will not change.
It's choking and you can't seem to breathe. It's so toxic that even I just don't want to go home.
So I bought my own condo to escape this cursed house. Wala narin naman si Kuya, kaya wala narin akong babalikan.
Napababa ang tingin ko dahil napababa ang tingin ni mommy sa nakasukbit na bag sa bilikat ko.
Agad na tumalim ang tingin niya saakin at tumayo ito. "You're diving!" Bulalas niya saakin. "Gan'yan ka na ba walang karespeto sa mga magulang mo?!" Tila panunumbat na sabi niya.
Pinakunutan ko siya ng tingin. "May masama ba sa ginagawa ko. Para pagalitan n'yo 'ko?"
She was even more angry with me. "Your Kuya died because of your damn diving!" Her voice was even louder now.
Ngunit napahiran ng sakit ang puso ko ng makita ko ang hinanakit sa mata nito. Parang kahapon lang ang nangyari para sa kaniya. Hanggang ngayon ay hindi parin niya maitago ang pag luluksa.
She still mourns to this day. I can see it in her eyes. But they didn't know I was mourning more. They don't have time to figure that out.
"Itigil mo na iyang kahibangan mo! Itigil mo na ang pag dive. If you don't want me to act to lose your license!"
That was hurt more!
Hindi ako makapaniwalang nakatingin sa sarili kong ina. Alright. alam ko kung saan ng gagaling ang galit niya. Pero kailangan ba niyang ipag kait saakin ang natitira kong kasiyahan.
Naninikip ang dibdib ko tuwing nandito ako sa bahay na ito. Pero hindi parin ako natuto at pilit parin akong bumabalik dito. Kahit wala naman na akong mababalikan pa.
I lost him! I know.
"Mom. This is my dream! Pinag kakait mo ito saakin kahit na ito lang ang pampakalma ko." Hindi makapaniwalang sabi ko."So. Stop. Kahit ito lang. Kahit ito nalang. This is my hapiness. My hope. My comport zone. My self comport zone"
"Ganiyan ka na ba ka-spoiled brat?!"
"Alam ko kung ano ang pinang gagalingan ng galit mo. But look. If Kuya knew this you knew he wouldn't be happy."
I'm still fighting words with her. It's also her fault because I inherited the habit from her. I'm not just losing.
"Noam!" Napasigaw ito
"Ayoko nga!"
"Lower your voice. Young lady." Napatigil kaming pareho ng marinig ang boses ni Dad.
He's the only one who is always calm. So, every time I see him. I feel more sad because Kuya inherited from him either in appearance or in character. They were... both very calm.

YOU ARE READING
Wiped Of String (Hopeless Series #1)
RomanceNoam Guevarra is a little sister of prosecutor Niro Yhail Guevarra. Also Fritz Guevarra. And a friend who have a dream in music Nasser Guerero. But the cycle of their lives will change with bad news that will change the flow of their story. Hopelss...