VLS 4: DESIRABLE TEMPTATION (ON HOLD)

TWENTY

Hinila ni Devin sa kaniya ang kaniyang bag at inilagay yun sa lamesa. Napatili siya nang nanakbo na ito sa tabi ng pool at handa na ngang tumalon. Talagang ngumisi pa sa kaniya ang lalaki bago tumalon.

"You dimwit!" Sigaw niya sa binata matapos makaahon. Ang ibang nakapansin sa kanila ay nagsisigaw na at natatawa na sa kanila. Devin made a like sign to his friends and shouted. Nahampas niya tuloy ang balikat nito saka pabirong nagsama ng tingin sa mga kaibigan nito.

Talagang enjoy na enjoy ang mga ito sa drinks counter. Nagsisigawan pa ang iba sa kanila. Umirap siya sa mga ito na mas lalo lang nagpatawa sa mga kalalakihan. Naroon din kasi sa tabi ng mga ito ang kaniya-kaniyang kasintahan.

"Ghad, Devin! You just ruined my outfit"

"You're more beautiful with your wet look" kindat pa talaga nito sa kaniya saka inipit ang kaniyang baba sa hintuturo at hinlalaki nito.

She made a disgusted look at him and said, "Yuck! You sound pervert with that"

"You want me like that"

"Ew!" Hindi talaga siya nagsasawang umirap dito pero natatawa na din naman.

"I will buy you a new dress later so you will not go home wet"

"Stop saying the word wet" irap niya sa lalaki.

"What?" Natatawa nito sa kaniya.

"Hate you!"

Isang boses ang nagputol sa pagtatawanan nila doon. "Wala ba kayong balak umalis sa pool? You two must enjoying the pool,huh?"

"Stop it, Dustine" aniya sa kaibigan ni Devin na nasa tabi ng pool.

Devin got up from the pool and held his hand for her. Nang makaangat na sila mula sa pool ay inialok sa kaniya ni Dustine ang red cup na hawak nito.

"I won't drink" simpleng aniya.

"Sorry, I shouldn't have tried" ngisi nito. "Maxine is here too. She was asking me about you"

"Oh, your cousin?" Tumango ito.

Naglakad na sila patungo sa kinauupuan ng mga ito. Si Devin naman ay pumasok sa kabahayan para ikuha siya ng towel.

Naroon nga si Maxine na agad siyang niyakap nang makita siya. Nakilala niya si Maxine nang mag-aral siya sa States. Ito lang kasi ang nakasundo niya noon. Maybe because they have the same energy and taste when it comes to academics and fashion. Katulad niya ay may kabigatan din kasi ang pagbabantay ng ina nito pagdating sa pag-aaral.

"Glad to see you again!" Ngiti niya dito.

Maxine hugs her again. "So,you and Devin,huh?" May panunukso sa tono nito.

Tumango siya dito. Sa pagkakatanda niya ay magkakilala na ito at si Devin. Nagmula kasi ang dalawa sa parehong elementary school at kaibigan na nga ni Devin ang pinsan nitong si Dustine mula pa pagkabata.

"Devin is nice" pasimple niyang sakop sa kaniyang buhok papunta sa likuran ng kaniyang tainga.

Nag-usap na nga sila doon nang hindi parin bumabalik si Devin. Kanina pa kaya siya giniginaw doon. Lumibot tuloy ang tingin niya sa paligid. Hindi niya makita si Devin kahit saan.

She decide to stand up and look for him. "I'll just go inside the house. I will look for Devin na. He is taking so long"

Tumango naman sa kaniya si Maxine saka na siya naglakad patungo sa loob ng kabahayan. Nakita niya si Devin na nakaupo sa may puting couch. Nasa noo nito ang dalawang kamay at sapo-sapo yun. Nakayuko ito habang hawak-hawak ang puting tuwalya.

"Devin" hindi ito nagtaas ng tingin sa kaniya. Baka hindi siya narinig. Kaya naman nang makalapit siya dito ay hinawakan niya ang balikat nito. Doon lamang nagtaas ng tingin ang lalaki sa kaniya. "What's the matter?"

"Oh, sorry. I just got a phone call"

Nag-aalala siyang tumingin dito. Something is off to him. "About what? We can go home if it's important"

"It's fine. Let's go to my friends"

"Are you sure?" Mayroon kasing bagabag sa mga mata nito at hindi bulag si Zarria para hindi mahalata yun. "Be honest with me,Dev"

Nang una ay ayaw pa talaga nitong magsalita ngunit nang makita ang concern niyang mga mata ay napabuntong hininga na lamang ang lalaki.

"My parents are getting a divorce"

Naibuka ni Zarria ang kaniyang bibig dahil sa gulat. Muling kumudlit sa kaniyang isipan ang kaniyang magulang. Magkaiba ang akala ni Zarria sa pagsasama ng magulang nito at sa klase ng pagsasama ng magulang niya. Devin has a perfect family. Yung hindi mo talaga aakalain na maghihiwalay pa.

"W-what-why?" Hindi niya alam kung ano ba ang dapat niyang sabihin. "I-" sht, hindi niya alam ang dapat lumabas sa bibig niya. Naitikom nalang tuloy niya ang kaniyang bibig.

She decided to sat beside him and hug him. Nahamplos niya pa ang likuran ng lalaki. "I'm here"

"Thank you, Zar. I am really thankful that you're here with me"