抖阴社区

Episode 21 : ??????????????????????

Start from the beginning
                                    

«យ៉ាស...បងឯងពូកែណាស់»Yungwon កាន់ន័យតែនាយនិយាយយល់ភ្លាមៗ (កូននេះឆ្លាតហា)

«ចុះមានទៅអន់អី មេនទេអូន Tae!»Jungkook

«អារោគចិត្ដ!»Tae ដោយសារតែឈ្លោះជាមួយគេមិនឈ្នះក៏សុខចិត្ដទ្រាំអង្គុយចុះវិញទៅ

«ហាហា»ពួកគេក៏នាំគ្នាសេីច រួចនាយក្រាស់ក៏បន្តអង្គុយធ្វេីការរបស់គេវិញ ចំណែក Yungwon វិញក៏បានសុំក្រដាសពីនាយក្រាស់មួយរួចក៏បានអង្គុយគូរូបនៅជិតនាយទៅ

+Skip...

   ពេលយប់ក៏បានមកដល់យេីងឃេីញមានភូមិគ្រឹះដ៏ធំមួយដែលគេស្គាល់ថាឃាភូមិគ្រឹះត្រកូលចននោះ កំពុងតែមានការឈ្លោះប្រកែកគ្នាជាខ្លាំង ហេីយដេីមហេតុនោះក៏ដោយសារ...

«អ្នកមីងខ្ញុំគ្រាន់តែមកគេងជាមួយគាត់មួយរយះសោះក៏មិនបានដែល!»Guhie ទៅអោបអ្នកស្រីចនធ្វេីជាពេបមាត់ដេីម្បីឲ្យគាត់អាណិត

«មេនហេីយអូន Nan ប្អូនគ្នាមិនចេះនៅផ្ទះតែម្នាក់ឯងទេីបគេមកសុំនៅជាមួយតែមួយរយះទេ ប៉ាម៉ាក់គេមក គេទៅវិញហេីយណ៎ា!»Ms.jeon

«ហេុីយម៉ាក់...ចុះបន្ទប់អ្នកផ្សេងមិចមិនឲ្យគេទៅដេកទៅ!»Nanjin រៀងច្រឡោតបន្តិចដោយសារតែនាងមិនចូលចិត្ដឲ្យអ្នកណាចេញចូលបន្ទប់គេផ្ដេសផ្ដាសនោះទេ

«បន្ទប់អស់ហេីយ...ហីអាគុកវាត្រូវដេកជាមួយអនាគតប្រពន្ធវាដែល ហេីយទប់មួយទៀតនោះម៉ាក់បានឲ្យគេរៀបចំជាបន្ទប់របស់ Yungwon ហេីយ!»Ms.jeon ប្រាប់ទៅនាងមួយៗ

«យីកូននេះ...ប្អូនគ្រាន់តែដេកជាមួយសេាះក៏កំណាញ់មេស!»Mr.jeon ជួយមកនិយាយម្នាក់ទៀត

«ក៏បានៗឡេីងតាមមក!»Nanjin ក៏បានដេូរឡេីងទៅមុននាងតូច

«ទៅហេីយអនាគតម៉ាក់ប៉ាក្មេក!»Guhie និយាយទាំងច្រឡឺមរួចក៏បានកាន់វ៉ាលីឡេីងទៅកាន់បន្ទប់របស់ Nanjin

«យីសកូននេះ!»Ms.jeon អស់សំណេីចនឹងចរឹករបស់នាងបន្តិច

*បន្ទប់

   Guhie គ្រាន់តែចូលមកដល់ខាងក្នុងភ្លាមគេក៏បានងាកមេីលនេះមេីលនោះឆ្វេចឆ្វាចពេញនឹងមិនខ្វល់ពីម្ចាស់បន្ទប់គេសេាះ។

«ន៎ែ...ឯងអ្នកសេុីបអង្គេតតាមបន្ទប់មេនទេ»Nanjin ឈរអោបដៃថាឲ្យគេ

«ហិហិ...ក៏ឃេីញបន្ទប់បងរៀបបានស្អាតពេកនឹងណា!»Guhie ងាកភ្នែកចេញមកវិញរួចក៏រហ័សរៀបរឹកពារឲ្យបានត្រឹមត្រូវវិញ

«បានហេីយ...ឯងដេកលេីកសាឡុងទៅ យេីងដេកលេីពូក!»Nanjin

«អោ...ហេតុអីហ៎ក!»Guhie គ្រាន់តែលឺនាងនិយាយបែបនេះភ្លាមគេក៏ធ្លាក់ទឹកមុខតែម្ដង

«យេីងមិនចេះដេកមានគ្នាទេ!»Nanjin

«មិនខ្វល់ទេ...ដេកលេីពូកហេីយ!»Guhie មិនត្រឹមតែនិយាយទេថែមទាំងហក់ឡេូងទៅដេកលេីពូកគេយ៉ាងរំភេីយទៀតផង

«ន៎ែ...យេីងជាម្ចាស់បន្ទប់វេីយ!»Nanjin ក៏បានចូលទៅទាញជេីងអ្នកខាងនោះដេីម្បីឲ្យគេងេីបចេញពីពូករបស់ខ្លួនវិញ

«មិនដឹងទេ មិនខ្វល់ៗ!»Guhie បន្តធ្វេីចរឹកកូនក្មេងរបស់គេដដែល

«ន៎ែ...នាងក្បាលរឹងមេសហ៎ា»Nanjin ស្រែកដាក់គេបន្តិច

«...»Guhie មិនតបនឹងនាងទេតែក៏ងេីបមុខមកមេីលនាងដោយទឹកមុខស្រពោន

«គឺ...»Nanjin មានអារម្មណ៍ថាមិញនេះគេជ្រុលទេីបបម្រុងនឹងនិយាយសុំទោសតែក៏មានសម្ដីកាត់បាត់ទៅហេីយ

«កុំស្រែកដាក់ខ្ញុំទៀតអី...ខ្ញុំទៅគេងលេីសាឡុងក៏បានដែល!»Guhie ក៏បានងេីបឡេីងវិញងេីបវិញរួចក៏យកខ្នេីយនឹងភួយយកដាក់ទៅលេីសាឡុងហេីយបម្រុងនឹងបេីកទ្វារចេញទៅវិញតែក៏មាននរណាមកចាប់ដៃគេជាប់

«ឈប់...យេី..យេីងសុំទោស!»Nanjin

«បងមិនមេនជាអ្នកខុសទេ...ខ្ញុំទេដែលខុស!»Guhie ថារួចគេក៏បានប្រលែងដៃចេញពីនាងហេីយក៏បេីកទ្វារដេីរចេញទៅក្រៅបាត់ទៅ

«ហេុីយឯងនេះ មិនចេះទប់អាចរឹកឆេវឆាវនឹងសេាះ»Nanjin យកដៃជ្រោងសក់របស់នាងបន្តិចហេីយក៏បានចុះទៅក្រោមតាមនាងតូចដែលទៅ

   Guhie នាងធ្លាប់ត្រូវគេធ្វេីបាបកាលពីតូចបែបនេះហេីយឲ្យតែនរណាម្នាក់សម្លុតនាង ស្រែកដាក់នាងគេនឹងឆាប់ទន់ជ្រាយភ្លាមៗតែម្ដង។

To be continued...

Thank you for reading my novel 🙏🏻❤️

??????????????Where stories live. Discover now