????????????????????????????????

"ចៅហ្វាយ"ចូលមកដល់នាយបើកភ្នែកធំៗសម្លឹងមើលចៅហ្វាយដែលកំពុងដង្ហក់ខ្យល់ដង្ហើមឡើងចង់លានគ្រាប់ភ្នែក មិនចាំយូរដូជុងរហ័សរត់ចូលក្បែរចៅហ្វាយទាញយកថ្នាំមកឲ្យនាយលេបយ៉ាងប្រញ៉ាប់

"ហ្អឹម!!!"ក្រោយលេបថ្នាំរួចក៏អាចឲ្យយ៉ុនហ្គីធូរស្បើយបន្តិច ដូជុងបានគ្រាយ៉ុនហ្គីឲ្យមកអង្គុយលើគ្រែឲ្យបានត្រឹមត្រូវរួចក៏ចេញពីរបន្ទប់រាងក្រាសមកតាមអ្នកបម្រើឲ្យមកសម្អាតបន្ទប់យ៉ុនហ្គី

"ជីមីនជួយឡើងទៅសម្អាតបន្ទប់ចៅហ្វាយបន្តិចបានទេ"ចេញមកនាយក៏ជួសគ្នាជាមួយជីមីនទើបដូជុងពឹងពាក់ឲ្យរាងតូចជួយទៅសម្អាតបន្ទប់រាងក្រាសតែម្តងទៅ ណាមួយបន្ទប់យ៉ុនហ្គីមានតែជីមីននិងអាចចេញចូលញឹកសឹងតែអាចខ្លាចជាបន្ទប់គេដែលហើយ បើនិយាយពីរកាលមុនវិញបន្ទប់រាងក្រាសគ្មាននរណាចូលមកបានទេក្រៅពីរគេនិងម៉ែដោះហើយការចូលនេះក៏កំណត់នាឬីដែលត្រឹម5នាទីចេញវិញហើយសំខាន់ចូលបានលុះត្រាតែជារឿងកិច្ចកាងារអីបែបនេះ

"បាទ?? "ជីមីន ហាក់រាងឆ្ងល់គេទើបចេញពីរបន្ទប់នាយក្រាសមុននិងហើយសំខាន់បន្ទប់ទើបតែសម្អាតរួចហេតុអីបានត្រូវប្រើគេឲ្យទៅសម្អាតម្តងទៀតចឹង

"ទៅៗ"ដូជុង រុញខ្នងជីមីនដើរសម្តៅទៅកាន់បន្ទប់យ៉ុនហ្គី នៅទីបំផុតរាងតូចក៏ត្រូវតែសម្រេចចិត្តដើរទៅកាន់បន្ទប់រាងក្រាសដដែល ក្រាក/ក្រឹក

"ហ្អើយយ៎"បើកទ្វាចូលមកទាំងភ្ញាក់ផ្អើលគេឃើញមានអំបែកបែកជាច្រើននៅលើឥដ្ឋការ៉ូនេះបើមិនអោនមើលក្រោមទេសង្ស័យជាន់អំបែកដែកបែកនោះមុតឈាមជើងរហាមមិនខានចេះសំណាងគេអោនមើលឃើញទើបដើរគេចទៅកន្លែងអត់អំបែកទាំងនោះ។

"តើមានរឿងអី"ចូលមកក៏ឃើញសភាពយ៉ុនហ្គីដេកស្ងៀមនៅលើគ្រែ គេចោទសួរទាំងងើយឆ្ងល់ជាខ្លាំងមុននុងចេញទៅក៏ធម្មតាសោះម្តេចចូលវិញក៏រញ៉េរញ៉ៃម្លេះ មិនបង្អប់មិនយូរគេក៏ប្រមែលប្រមូលបោសសម្អាតបន្ទប់រួមទាំងរើសរបស់របរដែលជ្រុះទាំងនោះយកមករៀបចំនៅកន្លែងដើមវិញយ៉ាងត្រឹមត្រូវ

     ពេលថ្ងៃក៏ឈានចូលដល់យប់ពពកពណ៏ខៀវប្រែជាខ្មៅ តាមផ្លូវទីសារធារណៈរាងតូតជីនចេញពីរកន្លែងធ្វើការដោយការដើរថ្មើរជើង(ចេញតួរអង្គនិងវគ្គ1ឲ្យហើយខ្ជិលសរសេរវគ្គ3)