????????????????????????????????

ភាគទី22

        ១ខែក្រោយមក
ការរស់នៅជាមួយយ៉ុនហ្គីរយះពេលមួយខែគ្រប់យ៉ាងទង្វើរាងក្រាសនៅតែដដែលប៉ុន្តែបើនិយាយពីរចិត្តនិងបេះដូង វាក៏ទាយថាមិនត្រូវដែល ដូចជាថ្ងៃនេះយ៉ុនហ្គីបានឡើងមកតាមខេត្តពិនិត្យកាងារនាយក៏បានយករាងតូចមកជាមួយដែល កង់ឡានចេះតែរំកឹលបើកជារឿយៗឯអ្នកកាន់ចង្កូតឡានគឺជាដូជុង

"គ្រាន់មកពិនិត្យកាងារហេតុអីត្រូវអូសទាញយកខ្ញុំមកដែល"ជីមីន អោបដៃទាំងគូរងាកទៅមើលដងផ្លូវតាមកញ្ចប់ គេរអ៊ូបែបនេះតាំងពីរយ៉ុនហ្គីលីចាប់ញាត់ដាក់ឡានមកផ្ទះ ។

"ស្ងាត់ទៅ បើឯងហ៊ានតែនិយាយយើងយកមាត់យើងបិទមាត់ឯងមិនខាន"ដល់ដំណាក់កាលមួយនេះយ៉ុនហ្គីក៏មានតែគម្រាម នាយស្តាប់ឮរាងតូចនេះរអ៊ូឡើងសឹងតែថ្លង់ត្រជៀកទៅហើយ។

"....." ឥឡូវក៏បានដូចចិត្តជីមីនព្រមស្ងាត់ មិនមានរអ៊ូទៀតទេ.

រាងក្រាសឃើញដូច្នេះក៏មិនខ្វល់អ្វីដែល ឯដូជុងដែលបានសម្លឹងមើលតាមកញ្ចក់ឡាននាយបានញញឹមហួសចិត្តអ្នកទាំងពីរណាស់តែដល់ក្រសែរភ្មែកសាតានបាញ់មកវិញភ្លាមៗទើបដូជុងងាកបន្តការបើកបរងាកមុខចេញមិនមើលអ្នកទាំងពីរទៀតទេ

ការចំណាយពេល4ម៉ោងទីបំផុតពួកគេក៏បានមកដល់ចំណុចគោលដៅ...វាក៏ឈានចូលដល់ពេលក្បាលប្រលប់ទៅហើយទើបយ៉ុនហ្គីសសម្រេចចិត្តសម្រាកសិនព្រឹកនិងបានទៅពិនិត្យមើលការងារ...

"ហេតុអីកក់បន្ទប់តែ2"ជីមីន ចោទសួរទាំងជ្រួញចញ្ចើមសម្លឹងមើលមុខយ៉ុនហ្គីចំៗ គ្នាមានដល់ទៅ3នាក់ហើយកក់បន្ទប់តែ2ស្អីអ្នកមានម៉ាកស្អីគំរិះមេស ទុកលុយឲ្យដុះស្លែរឬទើបគំរិះបន្ទប់ក៏កក់មិនឲ្យគ្រប់ដែល។

"ហ៎សោរបន្ទប់ឯង"យ៉ុនហ្គី បានបោះសោរបន្ទប់មួយទៅឲ្យដូជុង នាយធ្វើស្តាប់មិនដឹងមិនឮពីរសំណួរជីមីនបានសួរគេនោះទេ។

"អគុណចាហ្វាយ"ដូជុង ទទួលយកសោរហើយក៏ទៅបន្ទប់នាយ ពួកគេមកតែ1យប់មួយថ្ងៃទើបគ្មានអ្នកណាវិចអីមកទេចាំទិញខោអាវថ្មីពាក់ម៉ង។

"មកតាមយើង"យ៉ុនហ្គី ចាប់ក'ដៃជីមីនអូសរាងតូចឲ្យទៅតាម

"អួយយ៎ ឈឺ"រាងតូចស្រែកដោយក្តីឈឺចាប់នៅត្រង់'ក'ដៃដែលយ៉ុនហ្គីច្របាច់នោះ ឮសម្លេងជីមីនថ្ងូរស្រែកថាឈឺយ៉ុនហ្គីក៏បន្ធូរកម្លាំងដៃបន្តិចរួចក៏នាំគ្នាដើរទៅរកបន្ទប់ស្នាក់នៅ។