Chapter(495)
အပူခ်ိန္ျပသနာကို ျပင္ဆင္ျခင္း(2)
ရွစ္ရက္ၾကာၿပီးေနာက္ ဝူခ်ြင္ခ်င္နွင့္အျခားသူေတြက သူတုိ႔ေရးဆြဲထားတဲ့ ေရွးအကၡရာအေဆာင္ေတြႏွင့္အသက္ရွည္ေဆးေတြကို ဝူရုန္ထံကို ပို႔ခဲ့ၿပီး အေသးေလးအတြက္ သူတုိ႔ရဲ႕လက္ေဆာင္ေတြကိုလည္း ပို႔လာတယ္။
ဝူရုန္က ၿပီးစီးသြားတဲ့ေရွးအကၡရာအေဆာင္ေတြ အသက္ရွည္ေဆးေတြနွင့္ ျပဳစားကပ္ပါးေတြနွင့္ ကေလးနွစ္ေယာက္ကိုေခၚၿပီး နယ္စပ္ၿမိဳ႕ကို သြားခဲ့တယ္။သူက သူတို႔ကို ကုန္းေျမေပၚကို ေခၚလာတာက ေနေရာင္ေအာက္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ၿပီး ကစားနိုင္ေစရန္ျဖစ္တယ္။
သူတုိ႔ကၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမကေန ထြက္လာတာနွင့္ သူတို႔ကို လမ္းတစ္ဖက္က ေရႊေရာင္ေတာက္ပေနတဲ့ဆိုင္ႀကီးက ဆြဲေဆာင္သြားတယ္။
ဝူရုန္ကလည္း တုန္လႈပ္သြားတယ္။ဒါက ဆိုင္တစ္ဆိုင္လား သုိ႔မဟုတ္ နန္းေတာ္တစ္ခုလား?
တကယ္လို႔ သူက အလုပ္မ်ားေနတဲ့ လူအိုႀကီးေဟးကိုသာမျမင္ဘူးဆိုရင္ သူက ဒါက သူ႕ဆိုင္ဆိုတာ မွတ္မိမွာ မဟုတ္ဘူး။
မၾကာခင္မွာေတာ့ လူအိုႀကီးေဟးက ဝူရုန္ကို သတိထားမိၿပီး ေျပးလာၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္"ႀကိဳဆိုပါတယ္ ဆရာ"
"ငါက ဆိုင္ပိုင္ရွင္ဆိုတာ တစ္ေယာက္ကိုမွမေျပာနဲ႔"ဝူရုန္က လူအိုႀကီးေဟးကို သတိေပးလိုက္ၿပီး ေခါင္းမိုးေပၚက အုပ္ႂကြပ္ေတြကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး"ဘာေၾကာင့္ အုပ္ႂကြပ္ေတြက ေရႊေရာင္ျဖစ္ေနတာလဲ?"
ပတ္ဝန္းက်င္ကဆိုင္ေတြက အနီနွင့္အနက္ မဟုတ္ရင္ အျဖဴနွင့္အနက္ေရာင္ေတြျဖစ္တယ္။ဒါေပမဲ့ သူ႕ဆိုင္တစ္ခုတည္းကသာလ်ွင္ ေရႊေရာင္နွင့္အနက္ေရာင္ျဖစ္ၿပီး ဒါက တည္ၾကည္ခန္႔ညား တန္ဖိုးႀကီးၿပီး အထူးသျဖင့္ေနေရာင္ေအာက္မွာ ေရႊေရာင္ေတာက္ပေနၿပီး မ်က္စိဖမ္းစားေနတယ္။
လူအိုႀကီးက ၿပံဳးလိုက္ၿပီး"ဒါက ဆိုင္အမွတ္(၁)ေလ။တကယ္ကိုဘဲ တျခားဆိုင္ေတြထက္ ပိုၿပီးဆြဲေဆာင္မႈရွိရမွာေပါ့။က်ြန္ေတာ္တို႔က ေစ်းဝယ္သူေတြကို ျမင္လိုက္တာနဲ႔ ဆြဲေဆာင္နိုင္ေအာင္လုပ္ရမယ္။ဒါ့ေၾကာင့္ က်ြန္ေတာ္က သူတုိ႔ကို အေဆာက္အအံုေပၚမွာ ေရႊေရာင္ေဆးျခယ္ခိုင္းလိုက္တာ။ဒါ့ေၾကာင့္ ေစ်းဝယ္သူေတြက အေဝးႀကီးကေနေတာင္ အလြယ္တကူ သတိထားမိလိမ့္မယ္။သခင္ေလးက ဆိုင္အတြက္ အမည္ေရြးထားၿပီလား?တကယ္လို႔ သခင္ေလးေရြးၿပီးၿပီဆိုရင္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး က်ြန္ေတာ့္ကို အသိေပးအုန္း။က်ြန္ေတာ္ျဖစ္နိုင္သမ်ွျမန္ျမန္ေလး ဆိုင္းဘုတ္ကဗ်ည္းလုပ္ရမယ္"
