Manuskrypt mojego serca || Tomik poezji

Niewyraźny mój wzrok,
Gdy patrzę się na ciebie
Twoje oczy, kiedyś blaskiem się tlące
Nagle spowija gęsty mrok

A ja, niegdyś jedną ręką w niebie
Z głową w chmurach,
Spowity marzeniem
Z trzaskiem spadam na ziemię

Logika w tym wszystkim tonie
Na dnie srebrzystego morza
Opada niedaleko moich uczuć,
Od których kiedyś drżały mi dłonie

Czułość miesza się z zazdrością
Niepewność z pragnieniem
Jakbym sam nie potrafił wybrać
Między wolnością a miłością

Tracę cię, choć nigdy naprawdę nie miałem
Ty topniejesz wczesną wiosną,
Ja zamarzam późną jesienią
Dusza rozdziela się z ciałem

Wrzeszczy w niemym hymnie
Rozrywa się na strzępy
Więc bądź przy mnie przez chwilę
Nawet jeśli to wszystko minie