Always You [L.S] ~ By Miss X

Evanescence_my immortal
جنسن هنوز هم با همون کت و شلوار مشکی رنگی که از گل و خاک کثیف شده بود گوشه ی تخت دراز کشیده بود و بدنش رو با حالتی جنین وار جمع کرده بود...

اتاق توی سکوت مطلق فرو رفته بود و انگار حتی آخرین ذرات حیات و زندگی همراه لویی از این خونه دور شده بودن...

تب سردی سرتاسر وجودش رو فرا گرفته بود و به دردناک ترین شکل ممکن میلرزید...

چند ساعتی میشد که از قبرستون برگشته بود...چند ساعتی میشد که کنج این تخت کز کرده بود و تلاش میکرد که اشک نریزه...تلاش میکرد تا بغض دردناکش رو توی گلوش خفه کنه...

از اشک ریختن بیزار شده بود...اشک هاش لویی رو بهش برنمیگردوندن...دیگه هیچ چیزی لوییش رو بهش برنمیگردوند...

صورت گر گرفته ش رو توی بالشت لویی فرو برد و آروم نفس کشید...عطر باقی مونده از موهای خوشبوش رو با حرص و ولع به ریه هاش کشید و لبش رو محکم گزید...

کاش میشد لااقل این عطر تا ابد پاک نمیشد...کاش میشد...

لویی:جنسن؟...

پلک هاش رو با درد محکم تر روی هم فشرد و عاجزانه نالید...

جنسن:لوییس...

انگشت های کوچیکی آروم روی شونه هاش قرار گرفتن...صدای لطیف و زمزمه وار لویی گوشش رو پر کرد...

لویی:من اینجام...

بغض دردناکش باز هم توی گلوش شکست...سرش رو با گریه تکون داد و زمزمه کرد...

جنسن:نه...نیستی...نیستی...

انگشت های لویی دور شونه هاش محکم تر شدن و لب هاش میون موهای جنسن فرو رفتن...

لویی:من حالم خوبه لاو...گریه نکن...

انگشت های سردش رو روی دست های خیالی لویی فشرد و بلند هق زد...

جنسن:لویی...من نمیتونم...بدون تو نمیتونم...

لویی:ششششش...من اینجام جنسن...من پیشتم...همیشه هستم...

جنسن چشم هاش رو بست و آروم نفس کشید...انگشت های لویی آروم موهاش رو نوازش میکرد و صدای لطیفش آهنگی رو زیر گوشش زمزمه میکردن...همون آهنگی که لویی عاشقش بود...

همون آهنگی که باعث میشد غمگین بودن بیش از حدش جنسن رو به اعتراض واداره...

و حالا جنسن میفهمید که این آهنگ چقدر به سرنوشت تلخ خودش شباهت داشت...

جنسن:دوستت دارم لویی...دوستت دارم...خیلی دوستت دارم بیبی...متاسفم...واقعا متاسفم...

صدای باز شدن در اتاق نوازش های لطیف لویی رو متوقف کرد...باریکه ی نوری که از لای در به چشم جنسن تابید باعث شد که صورتش رو جمع کنه و ابروهاش رو در هم بکشه...