Akin Ka Lang

Chapter 10

"No need to listen what others say because you're not him and you don't look like him- ok my bad- the two of you do have similarities at first glance. Ikaw pa nga ang nagsabi ng pakaka-iba nyo so where's that confident angry attitude you have that day?" Sincere nyang sabi na nakatingin sa mga mata ko.

Napabuntong hininga ako sa sinabi nya.

"Unti-unting nawawala dahil mula ng mapunta ako rito walang di nagkamali sa pagtawag sa akin aside sa pamilya ko. Even that assistant o secretary of yours sa ospital? Kita ko ang pagkagulat nya ng makita ako then tawagin ba akong gandangpogi na syang nagplant ng seed of doubt sa isip ko but I ignore it. Tumubo lang naman doubt ko when that tita of yours came into the picture." Isahang hininga kong sabi at di ko maiwasang magmaktol sa bandang huli.

Uh... ako ba to? Kakasabi ko lang na di kami close nitong babaeng 'to pero nagawa kong magmaktol sa harap nya at hinayaan ko pa syang tawagin akong Sven!

Bahala na nga! After all inalagaan nya rin naman ako so maybe we could be... friends?

Haist... maikling panahon ko lang sya nakilala but lagi ko syang nakasama almost araw-araw sa ospital at dito sa village at bahay ng mga Madrigal.

Then kakaibiganin ko sya simula ngayon dahil sa ayaw kong magmukhang walang utang na loob.

Humarap ako sa kanya at huminga ng malalim.

"Then don't doubt yourself and believe in yourself dahil gusto kita."

Nanlaki ang mga mata ko sa narinig at biglang kumabog at di mapakali ang puso ko sa sinabi nya.

"I like you just the way you are as a person Ven at di ako sanay na ganito ka na nawawalan ng self-esteem sa sarili."

Di nawala ang pagkabog at di pagkamapakali ng puso ko but masaya ako ito ang nararamdaman ko.

Bakit kaya?

Di naman sa sya lang ang nakapagsabing gusto nila pagkatao ko pero bakit natutuwa ako at ganito ang pakiramdam ko?

I look intently at her bluish eyes at kita ko ang sinsiridad nya sa mga sinabi nya.

Sa unang pagkakataon ng pamamalagi ko dito napangiti ako at napahalakhak sa tuwa na mula mismo sa aking puso.

Siguro dahil sa malapit sya sa mga Madrigal at matagal na nyang kilala sila kaya I feel this way dahil sa she see me as I am and accepts me.

At ito ang masasabi mong malapit sa pagtanggap sayo ng mga Madrigal dahil sa tinuring nila syang kapamilya.

Aist... ang mapaghinala kong utak oh... 😕

"W-what so funny?"

"Since sincere ka from now on I accept you as my friend. Mag-kaibigan na tayo sa araw na ito." Sabi ko at niyakap ko sya dahil sa tuwa. "At dahil sa friends kayo ni ate Cassie at matanda ka ng ilang taon I'll call you ate Uno."

"What? Ate? Uno? Yuck! Just call me Isabelle and I prefere that kaysa Uno. And don't ever call me ate matanda lang ako sayo ng 3 taon." Napabalikwas nyang sabi at pagalit nyang sabi.

"Yaw ko ang haba ng Isabelle at maganda kaya ang uno dahil unique galing sa pangalan mong Isabelle." Natatawa kong sabi.

"Then I don't want to be your friend then just call Isabelle o Fointess na lang."

"Nah... wala ng bawian. I already declare na friends tayo kaya wala kang magagawa."

"Then don't call me Uno! And it's not unique name but a lame one!"

"Anong masama sa Uno mga friends ko nga lalo na sa militar nong nagvolunteer ako tawag nila sa akin Pito. At ayaw kong tawagin kang Isa for short ng Isabelle kasi masyadong-"

"I'd rather you call me Isa than Uno tutal sabi mo naman tawag sayo ng friends mo Pito and that's final!"

Di na ako nakaangal pa dahil sa nakakatakot nyang pagtingin sa akin para nya akong sasabunutan if I say otherwise.

"Ok... tatawagin na kitang ate-"

"Don't add ate!"

"Eh matanda-"

"Sinong matanda, ha?"

"Uh... nan-nandito na pala tayo, oh." Sabi ko na lang. "A- I mean Isabelle please lang wag ka sanang makipag-away-"

"Do I look like mahilig makipag-away?"

Napaismid na lang ako. Bakit ba lumalabas na naman ang pagka-maldita nya? Bahala na nga.

"Basta Isabelle-"

"Isa."

Napakunot noo ako sa sabi nya. Binibilangan nya ba ako?

"Call me Isa."

"Naman o kanina gusto mo Isabelle tawa-"

"Basta yon na gusto kong tawag mo sa akin."

"Ok... Isa..." pagsang-ayon ko na lang dahil hahaba pa ang usapan. "Basta ayaw ko ng away o bangayan ngayon hah?"

Paglilinaw ko sa kanya dahil di ko akalaing susundan nya ako hanggang dito sa bahay ni miss Noreen.