Masakit yon ah! At muntikan na akong mapatumba sa lakas nito.
"Mark!" Sigaw ni mrs. Madrigal, ang aking ina, sa asawa na di makapaniwalang nagawa akong pagbuhatan ng kamay.
"You dare!" Di makapaniwalang galit kong sabi.
"How dare you put a stain in our reputation!" He shouted at me in anger. "How dare you stain our name! Wala akong anak na iskandalusa at basagulira! I can't believe you grew up uncivilized and uneducated woman! Di ka namin pinalaking-"
Humagalpak ako ng tawa sa mga narinig ko. This damn old man of mine is delusional!
"And you find this funny!?"
"Mark tama na just let me do the talking, alright?"
"She needs to-"
"Oh... it's funny alright mr. Madrigal!" Diniinan ko ang pagtawag sa kanya ng mr. Madrigal baka sakali mahalata nya ang kaibahan ng surname namin.
"Sven Alxandria! That's not how you address your own father!" Di makapaniwalang sambit ng aking ina. "You're disrespecting him!"
"Am I?" Nakangiti kong sagot. "If I am I should have punch him for slaping me! Not even lolo did that to me! Ni minsan di nya ako pinag-"
"That was before! Before you live with him but now nakatira ka ngayon sa pudir namin! Baka nakakalimutan mo magulang-"
"By blood! Nothing more nothing less! Isa akong Samañiego at di Madrigal in case you forgot papa!" Galit na galit akong sumagot sa kanila. "So your reputation and name are safe and clean no stain in there! Bago ko makalimutan kailan man di ko naramdamang anak nyo ako kung ituring so don't talk about me being your daughter!"
Slap!
This time nagdilim na ang paningin ko sa galit dahil di ko inaasahang sya pa ang gagawa nito.
Di ako makapaniwalang darating ang panahon na sya na mismo ang sasampal sa akin.
"You don't know what you're talking about Sven! Wala kang alam!" Kita ko ang mga hinanakit at lungkot sa mga mata ng asawa ni Marcos Madrigal na si Sofia.
"And you people have no right to slap me acting as my parents now! Akala nyo ba di ko alam? Lolo planed everything just for me to be here, the accident happened to me is unfortunate but a good excuse para makitira ako dito sa pudir nyo..." walang emosyon kong sabi.
"But don't you think it's already too late to act as a parents now that I have grown up and can already make my own decision?" Natawa ako then mockingly look at my parents. "That's why I find this situation funny seeing the you two acting this way as if you have rights to lecture me. Sa paglaki ko wala kayo sa tabi ko, wala kayo ng kailangan ko kayo and that god damn grandfather of mine who took me away is the one who stayed by my side."
Wala ng preno akong nagdrama sa harap nila. Di ko mapigilan ilabas lahat ng hinanakit ko dahil sa mga sinabi ni papa who prioritize his reputation and name at si mama started to act as my own mother.
Kita ko sa kanyang mga mata ang sakit, lungkot at pag-alala nya para sa akin which should have make me glad pero bakit ganon? Panghihinayang at sakit ang nararamdaman ko? Bakit ngayon pa kong kailan malaki na ako? Mahal ko sila di ko yon ipagkakaila but my love for them leaves me in pain, why?
"I hated him for taking me, blamed him kung bakit napalayo ako sa mga magulang ko, but you know what? I learned to love and respect him as I started grow up dahil sya lang ang nagpalaki at gumabay sa akin when it should be the two of you ang dapat gumawa non." My eyes sting yet no tears would fall but a stabing pain in my heart lamang ang nararamdaman ko.

BINABASA MO ANG
Akin Ka Lang
RandomNagsimula lahat magbago ang takbo ng buhay ni Sven Sama?iego the moment na magpunta sya sa Manila to attend her brother's wedding. How well she'll cope up sa unexpected situation na di sinasadyang nasali sya ng walang ka-alam-alam? Specially kung ma...
Chapter 18
Magsimula sa umpisa