The Beginning Of Love?(own creation)

          နောက်နေ့ ကျောင်းပြီး အိမ်ကိုပြန်လာတော့ သူမက အိမ်ကိုရောက်နှင့်ပြီးတော့ ဖုန်းဆက်နေသည်။
​ရေမိုးချိုးထားပြီးတော့ တစ်နေရာကို သွားဖို့ ပြင်ဆင်ထားတဲ့ပုံ။ ေဘာင်းဘီဆွဲသားအကျပ်နဲ့ အပေါ်ကတော့ အဖြူရောင် blouseအပွနဲ့ ဆံပင်ကိုလည်း ထုံးဖွဲ့ထားသည်။ သူမအနားမှာ သွားထိုင်တော့ ရနေကျဗနီလာအနံ့လေး ၊ ပင်ပန်းတာတောင် ေပြပျောက်သွားသလိုပဲ။
"ကျဲ ဘယ်သွားမလို့လဲ "
"ရှန်ဟိုင်းက ကျန်းစံအိမ်ကြီးကိုလေ"

(ဒီမှာတော့ ပေကျင်းကို မြို့တော်ကြီး
      ရှန်ဟိုငိးကို ဒုတိယမြို့တော်ကြီး လို့သတ်မှတိထားပါတယ်
ချင်းယွဲ့က မြို့တောိကြီးမှာနေတာပါ)

"ဘာနဲ့သွားမှာလဲ ရှန်ဟိုင်းဆိုရင် တော်တော်ဝေးတာပဲ ညအိပ်သွားမှာလား"
"ဒီချင်းရန်လေးကတော့ စံအိမ်ဘေးဘက်တေကို သေချာမကြည့်ခဲ့ဘူးလား လာတုန်းက ရဟတ်ယာဥ်နဲ့သွားမှာလေ စံအိမ်ဘေးမှာ ရပ်ထားတယိလေ"
"ဟီး sorry ခုသွားမှာလား "
"အင်း"

"မမလေး သခင်လေးကိုပါ ခေါ်သွားလိုက်လေ ရောက်ဖူးအောင်လေ" ကြီးယွဲ့ပြောတော့မှ ချငိးယွဲ့သတိရသါ်းပြီး
"ဟုတ်သားပဲ ချင်းရန်က မရောက်ဖူးသေးဘူးပဲ "
      ခေါ်သွားရင် ကောင်းမလားစဥ်းစားပြီး ချငိးရန်ကိုကြည့်လိုက်​တော့ 'ခေါ်သွားပါ ကျဲကျဲ ' ဆိုတဲ့မျကိနှာလေးနဲ့
"ကောင်းပြီ ချင်းရန် သွားပြင်ဆင်လေ စောင့်နေမယ်"
       
       ပျော်ရွှငိစွာ ချငိးရန် အခန်းကိုပြန်လာပြီးတော့ ရေအမြန်ချိုးပြီး သူလည်း သူမနဲ့ဆင်တူ ဖြစ်အောင် ဂျင်းအမဲနဲ့ တီရှပ်အဖြူအပွကို ဝတ်ပြီး ဖုန်းယူကာဆင်းလာလိုက်သည်။ ကျဲကျဲတို့က အပြင်က ခုံမှာထိုင်ပြီး စကားပြောနေကြသည်။
"ကျဲ သွားမယ်ပြီးပြီ"

ရှဲ့ယွင် - သခင်လေးတို့နှစ်ယောက်က ဆင်တူဖြစ်နေပါလား
ချင်းရန် - ဟုတ်လား တိုက်ဆိုင်လိူက်တာ

ချင်းရန်ကိုယ်စောင့်နတ် - 🙄

    ရဟတ်ယာဥ်ပေါ်ရောက်တော​့ အနည်းငယ်တော့ စိတ်လှုပ်ရှားမိသည်။ ပထမဆုံးစီးဖူးခြင်းလေ။
ရဟတ်ယာဥ်ထွက်တော့ အနည်းငယ်ယိမ်းသောကြောင့် စိတ်လှုပိရှားကာ သူမလက်အား တင်းကြပ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
           ချင်းယွဲ့   ရှဲ့ယွင်နဲ့ အလုပ်ကိစ္စတေပြောနေတုန်း ချင်းရန် သူ့လက်ကို လာကိုင်တော့ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့ခမြော ချွေးတေတောင်ထွက်နေတယ်။ သူမလည်းမေ့သွားတယ် ချင်းရန်က ခုမှ စစီးဖူးမှာဆိုတော့ ။
"ချငိးရန် ဘာမှမဖြစ်ဘူး စိတိထဲမထားနဲ ကျဲကျဲရှိတယိ ရော့ ရေလေးသောက်လိုက်အုန်း "
"ဟုတ်ကျဲ"