Beyond the Boundary | ?

25 | Captive

THE SOUND of mixed footsteps, followed by the sound of chains hitting the ground woke me up. Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko.

My vision was blurry, so I had to blink a lot of time. At first, it was only the luminous orange light that was visible ti my eyes. Unti-unting naging klaro sa akin ang paligid ko at nang matanto  kung nasaan ako, napasinghap kaagad ako.

I quickly stood up and was about to run nang bigla akong nadapa at nasubsob ang mukha sa lupa dahil sa matitigas na nakatali sa mga paa ko. I groaned in pain. I turned to look at what was tied on my feet at napapikit na lang ako nang makita ang kadenang nakadikit ang kabilang dulo sa pader.

I just noticed, I wasn't wearing my mask when I woke up pero maayos naman akong nakakahinga rito.

“Vesté kumir tempe legum!”

Naimulat ko ang mga mata ko at kaagad na napatingin sa labas nang makarinig ako ng boses. Gumapang ako para makasilip sa maliit na siwang ng bakal na pinto pero hindi gano'n kahaba ang kadenang nakatali sa akin kaya hindi ko pa rin ako makasilip.

“Gestu? Uli hama tempe!”

“Uli kumir deki humi, Papa.”

Nagsalubong ang mga kilay ko. Anong pinag-uusapan nila? Anong lenggwahe 'yon?

Buntunghininga ang isa sa kanila. “Le. Kuna le. Beru pesto hela kumir, des ani kemu, Kana.”

“Ye. Kumaletum, Papa.”

Nanatili akong nakatitig sa direksyon ng pintuan. Tumalas ang pandinig ko nang marinig ang marahang yabag na papalapit sa pintuan ng silid kung saan ako nakatali. Bahagyang napaawang ang mga labi ko nang marinig na binuksan ang pinto. Nang tuluyang bumukas ang pinto at nakita ko kung sino ang nasa labas, napaawang ang mga labi ko at namilog ang mga mata ko.

“Ayos ka lang ba?” tanong niya na may accent na hindi ko alam.

Napakurap ako. Dahan-dahang umangat-baba ang paningin ko sa kaniyang kabuuan.

What the hell? What the hell is she?!

Her body's shape is like a human's, but her skin color does look weird — it's the same color as the sky during noon time. Her eyes were also completely dark blue. And did I mention the lines on her skin that seem like a snake wrapping her body and arms up to her neck?

Nagsalubong ang kaniyang mga kilay. “Nesi? Kuna demu uli geruda, feri?”

Nagsalubong din ang mga kilay ko. “What?”

She blinked when realization hit her. “Ah, pasensya na. Nakalimutan kong tao ka nga pala at hindi mo alam ang lenggwahe namin.”

“What are you? Are you some kind of hybrid or a cosplayer?” diretsong tanong ko.

She gave me an awkward smile. “Anong lenggwahe 'yan? Marami pala kayong lenggwahe. Isa lang ang alam ko.”

I pursed my lips. She doesn't understand english, and based on her accent it seems like she's just learned tagalog recently.

Napabuga ako ng hangin. “Ang sabi ko, anong klaseng nilalang ka?”

“Ah!” She nodded. “Halo ang dugo ko. Isa akong kalahating Earthling at Kepleri.”

Nagsalubong ang mga kilay ko. “Kepleri?”

Sasagot na sana siya kaso may narinig kaming kalabog mula sa labas na dahilan kaya siya napaigtad at mariing napapikit.

“Kana! Kana, pesto hela!”

Nilingon niya ang direksyon ng nagsalita bago rin siya sumagot. “Y-Ye, Papa!” Nagmamadaling nilapag niya sa lupa ang dala niyang bowl na may pagkain saka siya lumabas at isinara ang pinto.