°°°
Sevmek sevildiğini bile farketmeden
Yaklaştıkça ölüm soğuk bir yağmur gibi
Sevmek zehir zemberek ve yürekten
Gecikerek de olsa vuruşur gibi
Sevmek için geç ölmek için erken
🍃🍃🍃
İtalik-Batuhan
Bold-Poyraz
Düz-Diğerleri
🌕🌕🌕
Saçma sapan geçen bir hafta bazen hala kötü bir rüya gibi geliyordu.
En yakın arkadaşım sinirlendiğinde herkesi öldürmek isteyen iradesiz bir kurt adama dönüşmüştü.
Başı boş bir halde kim olduğunu bile bilmediğimiz bir Alfa kurt durmaksızın birilerini öldürüyordu.
Ve en önemlisi odamda polis tarafından ,babam tarafından, aranan bir kurt adam besliyordum!
İki gün sonra başka bir okulla maçımız vardı. Şuan ise ikili gruplarla antrenman yapıyorduk.
Anıl'ın attığı smaçı manşetle geri ona gönderirken konuştum.
"Şu kontrol işi nasıl gidiyor? Çalışıyor musunuz hala Poyraz'la?"
Polise ihbar ettiğini bana söylememişti. Bende salağa yatarak ağzını aradım.
Başını iki yana salladı topu karşılarken.
"Çalışma yok. Zaten onun da ortaya çıkma gibi bir lüksü yok."
"Neden?"diye sordum haberim yokmüş gibi.
"İhbar ettim. Ama polis yakalayamadı daha. Saklanıyor herhalde."
"Neden yaptın böyle bişey?"derken sahte bir şaşkınlık vardı yüzümde.
"Çünkü sırf aynı türdeniz diye hayatıma karşıması sıktı artık. Ailesi avcı diye sanki İlayda'da öyleymiş gibi davranıyor."
"Öyledir belki Anıl. Daha tanışalı kaç gün oldu ki kızla."
"İlayda'nın birşeyden haberi yok. Bence sadece babası ve halası. Annesi de bişey bilmiyor gibi."
İlayda'yı gerçekten sevdiğini görebiliyordum ama kızın babası kurt adamları öldürmek için yaşayan bir avcıyken ve Anıl da kurt adamken bu çok fazla tehlikeliydi.
"Poyraz artık yok. Kendini nasıl kontrol ediceksin peki sonraki dolunayda? Ona ihtiyacın var Anıl."
"Düşünürüz birşeyler."İşin ciddiyetinin farkında değildi. Henüz karşılaşmamış olsak da bir gün illa ki karşılaşacağımız bir Alfa vardı ve bu salak ,Poyraz olmadan onu alt edebileceğimizi düşünüyordu.
Düşündükçe gelen sinirle bana attığı topa sert bir smaç vurdum. Top doğrudan Anıl'ın suratına gelirken pek de üzgün değildim.
...
Okuldan sonra Anıl'ı evine bırakıp bende eve gitmek için arabayı çalıştırdıktan kısa bir süre sonra sol dikiz aynasında gözüme çarpan tuhaf şey ile kaşlarım çatıldı. Bu yoldaki tek araba benimkiyken arkadan bana doğru yaklaşan şey kesinlikle bir araba değildi. Göz olduğunu düşündüğüm kırmızı parıltılar gittikçe yaklaşırken gaza bastım. Bir yandan da telefondan Poyraz'ı aramaya çalışıyordum.
Telefon ilk çalışta açıldığında "Nerde kaldın?" diyen sesini duydum. Daha müsait bir durumda laf yetiştirirdim ama şuan sırası değildi. "Şu Alfa tam olarak neye benziyordu?"dedim sorusunu es geçerek."Ne alaka?" derken sesi oldukça gevşekti.Giderek bana yaklaşan değişik yaratıkla iyice gerilirken Poyraz'ın da istediğim cevapları vermeyişi ayrı sinir ediyordu.
