°°°
Beni koyup koyup gitme
Ne olursun
Durduğun yerde dur
Kendini martılarla bir tutma
Senin kanatların yok
Düşersin yorulursun
Beni koyup koyup gitme
Ne olursun
🍃🍃
İtalik-Batuhan
Bold-Poyraz
Düz-Diğerleri
🌕🌕🌕
Fısıltıyla söylediği şeyden sonra kendimi refleks olarak yatakta biraz geriye kaydırdım. O gülümseyerek geri çekildiğinde açılan boşluktan yararlanarak yataktan kalkmaya yeltendiğimde eliyle kolunu tuttu.
Bakışlarım yüzüne çıktığında çatık kaslarıyla karşılaştım.
"Anıl geliyor."dediğinde telaşla biraz doğrulup yatağın yanındaki perdeyi açarak dışarı baktım. Anıl'ın seri adımlarla eve doğru ilerlediğini görünce ne yapacağını bilemeyerek aniden kalkınca canımın acısıyla inledim.
"Yavaş."
"Saklanman lazım."
"Giyin şunu."dedi dolabımdan aldığı temiz bir tişörtü uzatarak.
"Poyraz saklanman lazım hadi."
"Batuhan giyin şunu." Onu dolabın içine iteklerken aynı zamanda tişörtü giyiniyordum.
"Batu-"
"Sesini çıkarma sakın."
Dış kapının açılma sesini duyduğumda dolabın kapısını kapattım.
Tam kapatırken "Kokumu alabilir."diyen Poyraz biraz geç kalmıştı.
Alacaklı gibi odaya dalan Anıl ani bir hareketle üzerime gelip ne olduğunu anlamadan beni duvara yapıştırırken refleksle boğazına götürdüm ellerimi.
"Ne yapmaya çalışıyorsun lan!?" bunu onun sorması biraz komikti.
"Sen ne yapmaya çalışıyorsun gerizekalı! Noluyor?"
Alayla gülüp suratıma bir yumruk attığında başım yana düştü. Şaşkınlıkla geri ona döndüğümde sarı gözleri ateş saçıyordu. Bakışlarım Poyraz'ı sakladığım dolaba kaydığında her an Anıl'ın üzerine atlayacakmış gibi aralık dolap kapısından bizi izlediğimi görüp kaşlarımı kaldırdım yavaşça birşey yapmaması için.
"Ne düşünüyordun o mesajı atarken?!"
"Oğlum ne diyosun lan! Ne mesajı ne anlatıyorsun!?"
"İlayda'ya attığın mesaj Batuhan! Mala yatıp deli etme beni-" yeniden havaya kalkan yumruğunu bu sefer engellemek için bir hamlede bulunacakken benden önce davranan Poyraz'la gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım.
Zaten karışık olan olaylar daha da karışmıştı böylece.
"Poyraz?" Poyraz sertçe ensesinden tutup diğer duvara doğru fırlatırken bişey yapmaması için yanlarına gidip aralarına girdim.
"O el bir daha kalkarsa kırarım!"diye ürkütücü bir sesle hırlar gibi konuştu.
"Bunun ne işi var burda? Sana bişey yaptı mı?" Az önce suratıma yumruğu geçiren kendisi değilmiş gibi telaşla konuştuğunda göz devirdim.
"Yapmadı Anıl. Sen ihbar ettiğinden beri burda saklanıyor ve aklanana kadar öyle olmaya da devam edecek. Sesini çıkartmıycaksın. Şimdi otur şuraya anlat adam akıllı neye delirdiğini."
