°°°
Yarısı yenmiş bir elmaydık bana sorarsan
İkimizdik, iki kişi değildik
Bakıyorsak birlikte bakıyorduk gözlerimin içine
Birlikte gözlerinin içine bakıyorduk senin
Yanlıştı, doğruydu, hiç bilmiyorum
Sanki bir bakıma ayrılık böyle
🍃🍃🍃
İtalik-Batuhan
Bold-Poyraz
Düz-Diğerleri
🌕🌕🌕
Poyraz'dan|
Gözlerimi açtığımda önce nerde olduğumu sorgulayarak etrafa bakındım.
Başımın altındaki dizler ile hafifçe doğrulup dizlerin sahibine çevirdim uykulu bakışlarımı.
İki büklüm şekilde başını yatak başlığına yaslamış uyuyordu.
Elimi omzuna koyup hafifçe sarstım "Batu-" seslenmeme izin vermeden ani bir refleksle yerinden sıçrayıp omzundaki elimi bileğimden kavrayarak sertçe tuttu.
"Sakin, benim."
Bileğimdeki tutuşu gevşerken rahatladığımı belirten bir nefes verdi.
"Günaydın."dedi bir eli boynuna giderken.
Benim yüzümden bu halde olması canımı sıkarken iç çektim.
"Uyandırsaydın keşke."
Omuz silkti.
"Geçti mi? Gece baktım birkaç kere ama tam olarak geçmemişti."
Bakışları karnımdaki sargıyı buldu. Cevap beklemeden uzanıp bandajı kaldırdığında tenime değen elleri ile kasıldı bedenim. Kalp atışlarım hızlanırken gözlerimi ondan çektim.
"Geçmiş."
Dedi yüzünde oluşan rahatlamayla. İstemsizce gülümsedim.
Uzun zaman sonra ilk defa birinin benim için endişelendiğini görmek güzel hissettiriyordu.
"Bugün gitme derse, uyu biraz?"
Kendini yan bir şekilde yatağa attı.
"Olur."dedi hiç düşünmeden. Açıkçası kabul edeceğini düşünerek söylediğim birşey değildi.
Gözlerim omzuna doğru uzanan tişörtündeki yırtığa kaydığında kolundan tutup sırtını kendime çevirdim.
Üç tane pençe izi vardı. Tişörtü siyah olduğu için dikkat edilmedikçe belli olmuyordu ama komple kandı.
"Yaralanmışsın."
Omzundan tutup doğrulttum bedenini.
"Kaçarken oldu. Önemli bişey değil."
Kalkıp arkasına geçerken göz devirdim. Arkasındaki boşluğa oturup üzerindeki tişörtü çıkartırken karşı gelmedi.
Yaranın üzerindeki kan kurumuştu. Çok derin değildi, ama onun önemsemediği kadar da değildi.
Dün yerine götüremediği komodinin üzerinde duran ilk yardım kutusunu aldım. Ben kuruyan kanları temizlerken sessizce duruyordu.
"Poyraz."
Adımı her söylediğinde kalbim tekliyordu.
"Hm?"
"Şimdi bu beni pençeledi ya, ben dönüşür müyüm?"
Çocuk gibi çıkan sesine gülümsedim.
"O kadar derin değil. Birşey olmaz merak etme."
İşimi bitirdikten sonra malzemeleri geri yerine koyup karnımdaki artık işlevsiz bir şekilde duran bandajı çıkartıp banyonun çöpüne attım. Ellerimi de yıkadıktan sonra geri odaya döndüm
