İlayda okları ve yayını bırakıp önden içeri girerken arksından Anıl girdi onun da arkaından ben de kolumdaki oku çıkartıp içeri girdim.
Amcam önümüzden ilerlerken onu takip ettik. Evin geniş salonuna geldiğimizde salonun ortasında elleri bağlı bir şekilde duran kadını görük.
İlayda "Hala!" diyerek kadına doğru koşarken amcam önüne geçtiğinde Anıl da arkasına aldı kızı.
"Bana kimin yaptığını sormuştun Yiğit."dedi amcam gözleriyle kadını işaret ederken.
Başımı iki yana salladım.
"Onlar yapmaz. Yalan söylüyorsun. İçinde çocukların, normal insanların olduğu bir evi ateşe vermezler."
Her ne kadar avcılar bizleri avlamak için yaşasalar da kuralları vardı. Bu kadar cani değillerdi.
"Anlat!" diye bağırdı amcam kadına. Kadın hasta bir kahkaha attı.
"Haklısın. Ailemin kuralları katıdır.Ama oldum olası bu kuralları saçma buldum ben. Çocuk ya da insan farketmez ileride sizin gibi olacaklardı. Ne kadar fazlasından kurtulursak o kadar iyi diye düşündüm."
Gülerek ve gururla anlattığı şeylerle yüzümü buruşturdum. O evde küçücük çocuklar yanarak ölmüştü. Bu kadarı canilikti.
"Sen mi yaptın yani?" diyerek bu sefer sinirle üzerine yürüdü İlayda.
"Sen de yapmalısın tatlım. Onlardan başlayabilirsin." diye yapmacık bir sevecenlikle bizi işaret ederek konuştu kadın.
Amcam gülüp İlayda'ya brikaç adım attı.Anıl tekrar yanına çekti kızı.
"Eğer halanı dinlersen ne olur biliyor musun İlayda?"
Onlardan uzaklaşıp kadının arasına geçti ve pençelerini çıkartıp kadının boğazına dayadı. Az önce ailemi nasıl öldürdüğünü gülerek anlatan kadının suratı korkudan bembeyazdı şimdi. Onu böyle gördüğümde içimde oluşan raharlamadan rahatsız oldum.
"Er ya da geç sonun tam olarak,"pençelerini sertçe kadının boğazına geçirdi. Ellerine bulaşan ve yere akmaya devam eden kana gülümseyerek baktı " bu olur." kadının başı öne doğru düştü. Gözleri hala açıktı ama ölmüştü.
"Anıl çıkart onu."dedim donup kalan kızı işaret ederek. Anıl dediğimi yapıp İlaydayla beraber dışarı çıktı.
"Rahatladın mı? Tamam, bitti mi?"
Başını iki yana sallayıp bana doğru ilerledi.
"Bütün ailesi ölücek."
"Sadece katil diye anlaştık."
Alayla güldü.
"Amcana bile güvenmeyeceksin bu devirde canım yeğenim."
"Onlara dokunmayacaksın. Birşeyden haberleri bile yok."
"Karşı mı gelceksin? Yoksa onların yanında mı olacaksın?"
"Gerekirse evet."
"Bu durumda çok üzgünüm ama ilk önce seni öldürmem gerekecek."
Üzerime doğru bir hamle yaptığında kenara çekilip boşluğa düşmesine sebep oldum. Güldü.
"Baban bu halini görse çok üzülürdü."
"Babam benim düşündüğüm gibi düşünürdü. Biz katil değiliz."
Yeniden üzerime atladığında bu sefer karşı gelemedim. Sert bir hamleyle yerlerimizi değiştirip çıkardığım pençelerimi karnına geçirdiğimde beni tuttuğu gibi camı kırık pencereden dışarı attı. En alt katta olduğumuz için fazla bir hasar almamıştım. Beni attıktan sonra doğrulmama izin vermeden kendi de aynı yerden atlayıp üzerime çıktı.
Ona bir hamlede bulunan Anıl'ı zorlanmadan kendinden uzaklaştırdı.
