The three of us (dutch)

POV SERENA:

Ik stond voor de spiegel en trok de strakke sportlegging omhoog. Het zwarte, naadloze materiaal sloot perfect om mijn benen en heupen, en de hoge taille zorgde ervoor dat alles precies op zijn plek bleef. Mijn sport-bh was simpel, ook zwart, maar gaf genoeg steun zonder oncomfortabel te zijn.

Ik wierp mezelf een korte blik toe in de spiegel. Mijn lichaam voelde beurs, de blauwe plekken op mijn ribben en armen waren nog steeds zichtbaar, maar het kon me niets schelen. Ik had toegezegd om mee te gaan, en ik ging ook.

De jongens wachtten beneden. Ik kon hun stemmen al horen toen ik de trap afliep—Joshua en Liam, grappend over iets wat ik niet kon verstaan. Zodra ik in het zicht kwam, vielen hun gesprekken stil.

Hun ogen gingen bijna direct over mijn lichaam.

Mijn eerste instinct was om nerveus te worden, maar dat gevoel verdween snel toen ik hun blikken beter bekeek. Het was geen afkeuring. Het was... iets heel anders.

Joshua liet zijn blik langzaam van mijn sport-bh naar mijn taille en over mijn benen glijden, zijn gezicht neutraal maar zijn ogen iets te intens. Liam daarentegen had geen enkele moeite om me openlijk van top tot teen te bekijken, een vage grijns op zijn gezicht.

"Wat?" vroeg ik, terwijl ik mijn armen over elkaar sloeg en een wenkbrauw optrok.

Liam haalde onschuldig zijn schouders op. "Niks. Je ziet er alleen... klaar uit om iemand in elkaar te slaan."

Ik schudde lachend mijn hoofd en liep hen voorbij naar de voordeur. "Dat is ook het idee, toch?"

Joshua liep me achterna, zijn stem een laag, goedkeurend grommen. "Dat gaan we zien."

Buiten was het fris, maar niet koud. De auto stond al klaar op de oprit—een zwarte SUV die perfect bij de twee grote, gespierde mannen paste. Joshua nam plaats achter het stuur en Liam plofte nonchalant op de passagiersstoel, waardoor ik achterin belandde.

Zodra ik ging zitten en mijn gordel omdeed, voelde ik hun blikken opnieuw.

Joshua keek via de achteruitkijkspiegel mijn kant op, terwijl Liam zijn hoofd een stukje draaide en me zonder schaamte bekeek.

Goed. Als zij mochten kijken, dan mocht ik dat ook.

Mijn blik gleed over Liam's brede schouders en sterke armen, gevolgd door de manier waarop zijn shirt net iets te strak over zijn borstkas spande. Joshua's onderarmen trokken mijn aandacht—de zichtbare aderen, de manier waarop zijn spieren bewogen bij elke stuurbeweging.

Ik ving Joshua's blik in de spiegel en hield zijn ogen even vast voordat ik expres naar buiten keek, alsof ik hem betrapt had.

Zijn mondhoeken trokken kort omhoog.

Liam strekte zich met een tevreden zucht uit. "Dit wordt een leuke dag," mompelde hij met een brede grijns.

Ik grinnikte zacht en leunde achterover in mijn stoel.

Ja. Dat dacht ik ook.