The three of us (dutch)

POV LIAM:

Ik sloot de badkamerdeur achter me en kon het niet laten om breed te grijnzen. Jezus, dat had ik niet verwacht. Ik was gewoon even snel wat spullen gaan halen die ik in de badkamer had laten liggen, maar in plaats daarvan liep ik binnen op Serena—half uitgekleed, met een uitdrukking op haar gezicht alsof ik haar had betrapt op iets illegaals.

En damn.

Ik haalde een hand door mijn haar terwijl ik de gang op liep, maar die paar seconden dat ik haar had gezien, stonden nu in mijn geheugen gegrift. Haar huid zag er zacht uit, haar vormen precies zoals ik had vermoed—sterk, slank, maar ook verdomd aantrekkelijk. Haar benen... Ik had niet gelogen toen ik zei dat ze mooi waren.

En haar reactie?

Ik had haar nog nooit zo rood zien worden. Ik wist niet of het puur schaamte was, of misschien iets anders. Iets wat ik wel wilde uitzoeken.

Joshua zat op de bank toen ik de woonkamer in liep, zijn telefoon in zijn hand. Hij keek op toen hij me zag en trok meteen een wenkbrauw op. "Wat heb jij uitgespookt?"

Ik grijnsde en plofte naast hem neer. "Niks."

Hij snoof. "Liam."

"Oké, oké." Ik hield mijn handen op in een gebaar van overgave. "Ik liep de badkamer in zonder te kloppen. Serena was daar. Halfnaakt."

Joshua stopte met typen op zijn telefoon en keek me strak aan. "Serieus?"

"Yep." Ik leunde achterover tegen de rugleuning en grijnsde. "Ze had de deur niet goed op slot gedaan. Niet mijn schuld."

Joshua schudde langzaam zijn hoofd, maar er speelde een lichte amusementsvonk in zijn ogen. "En wat deed jij?"

"Beetje geplaagd. Beetje gecomplimenteerd." Ik haalde nonchalant mijn schouders op, maar vanbinnen voelde ik diezelfde opwinding weer opborrelen. "Ze werd zo rood als een tomaat."

Joshua snoof en schudde zijn hoofd. "Je speelt met vuur, Liam."

Ik grijnsde breder. "Misschien. Maar ik weet zeker dat ze het ergens ook niet erg vond."

Joshua gaf me een veelbetekenende blik. "Voorzichtig, man. Ze is hier net. Ze heeft tijd nodig."

Ik knikte, maar ergens wist ik dat ik niet de enige was die Serena op een bepaalde manier zag. Joshua kon het ontkennen, maar hij had ook die beschermende kant tegenover haar. En als ik hem kende—en dat deed ik—dan voelde hij zich net zo tot haar aangetrokken als ik.

Misschien wist Serena het zelf nog niet.

Maar vroeg of laat zou ze beseffen dat ze tussen ons in stond.

En ik was benieuwd welke kant ze op zou vallen.

Of misschien... viel ze wel voor ons allebei.