THIS IS A T x S M STORY.
Jan Aldriz Borja x Seth Adriel Del Prado.
NOTE: If this story or my writing style doesn't resonate with you, feel free to move on and seek something that aligns more with your preferences. and hypocrites are not allowed here...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
CHAPTER 14
Sumunod na lang rin ako sa lalaking alam kong isa sa Men in Black ni Mayor. He guided me to the municipal hall's parking lot and instructed me to hop in on a black car.
Nasa likod ako umupo dahil ang sabi nung bodyguard ay baka raw mawalan siya ng trabaho pag sa harap ako umupo. Hindi na ako umalma dahil bukod sa hindi ko siya maintindihan at wala na rin ako sa mood pang magtatanong-tanong.
Mabilis rin naman umalis ang sasakyan. The travel took us almost three hours, sa byahe pa lng ay kinakabahan na ako dahil alam kong palabas kami ng San Fuego. I badly want to ask the bodyguard where he was ordered to take me. The route was unfamiliar to me.
Gusto kong sumigaw na lang bigla sa loob kaso baka mamaya ay nag oover react lang ako. Kaya sa huli napili ko na lang na tumahimik at pagmasdan ang daan.
The car was parked in a tower here in Taguig. Nagtagal kami ng bodyguard sa loob ng sasakyan ng ilang minuto. But when I saw the two bodyguards waiting for us at the entrance. Doon na ako bumaba. There he was standing manly, si Kuya Jan.
I immediately run to him. Kahit naka shades sila ng itim ay alam ko na nasa akin ang kaniyang tingin. Nasa akin nga ba o feelingera lang ako?
I smiled.
"Hi! Kuya." I greeted.
His head shifted a bit. At that moment I knew he was indeed looking at me. He then gave me a reserved smile.
"Hi, Ma'am. Naghihintay na po sa inyo si Mayor sa taas." Aniya.
"Para saan?"
"Hindi ko po alam, Ma'am. Maaari pong sumunod na lang po kayo sa amin." He moved his body to the side and gestured his hand to the entrance signaling me to walk in.
I sighed. Bakit ba niya ako pinasundo?
Simula sa parking lot hanggang sa loob ng elevator iniisip ko kung ano ang mangyayari. Kinakabahan rin ako. Yung kaba na hindi dahil sa takot kundi dahil sa pagkasabik. Pagkasabik na makita siyang muli.
Since that day, I knew that everything will be changed. I knew that he eventually pulled himself back from me. At naiintindihan ko naman. Pero ang hindi ko maunawaan ay kung bakit niya ako pinasundo at dinala dito sa condo unit na 'to.
Hindi sa nag iinarte ako or what but I just can't understand what's with all of this. We never talk, hang out ans see each other since then. I kinda miss him, yes, but I am not the type of trans to get desperate just because there's this... Opportunity.
