Beyond Control (A Reckless Desire)

THE car smells of leather and something faintly masculine, like perfume. Ito ang pinakaunang pagkakataon na nakasakay sya sa isang Lamborghini Aventador, at ang pakiramdam ay malala pa sa malala.

Tila maninigas na si Chloe habang nakaupo sa passenger seat ng mamahaling kotse ni Melvin. Ang mga kamay nya ay nanlalamig na parang yelo dahil sa sobrang kaba at awkwardness, na pinalala rin na malamig na aircon ng kotse.

Nagsisisi na sya kung bakit pumayag pa sya sa paanyaya ng binata. Hindi nya lubos maisip na nakaupo sya ngayon sa tabi nito, na sila lang dalawa, na nakasakay sya sa magara nitong kotse, at higit sa lahat na ililibre sya nito ngayon.

Hindi sya kinikilig! Naiinis sya! Nahihiya at kinakabahan.

Tsaka, isa pa 'tong kahimikang bumabalot sa loob ng kotse na dumagdag sa awkwardness na nararamdaman nya. Simula ng pumasok sila sa kotse, ay hindi na sya nito kinausap. Talaga bang, wala itong planong kausapin sya? Tsk! Nahihiya din naman kasi syang mag-initiate ng conversation. Ang gusto nya lang naman eh mabasag ang awkwardness na sumasakal sa kanya.

Hayst! Ang dami nyang iniisip! Pakiramdam nya, sasabog na sya sa sari-saring emosyon- shyness, nervousness, and awkwardness. Ano ba kasi itong pinasok ko?!

Kasalanan ito ng tiyan nya! Kung hindi lang talaga sya nagugutom ay hindi talaga sya papayag sa paanyaya nito! Pero wala eh, nandito na sya.

Unti-unti nyang tinignan ang binata na kanina pa nakatuon ang pansin sa pagmamaneho.

He was undeniably handsome! His smooth skin a clear indication of his wealthy upbringing. His thick eyebrows were almost joined, creating a striking feature, and his lashes were long and dark. His nose was perfectly pointed, and his jawline was sharply defined, giving him a very masculine look. Bakit parang ang perpekto naman ng mukha nya? May lahi kaya ito?

Pero ang mas nagustuhan nya talaga sa itsura nito, ay ang mapupungay nitong mga mata. His tantalizing eyes, filled with mystery, definitely captivated her.

"Baka matunaw ako sa titig mo," pagsasalita ni Melvin na biglang bumasag sa katahimikan. Nakangisi ito na parang nanunuya.

Agaran naman syang umiwas ng tingin. Hayst! Nakakahiya! Kakaisip nya, hindi nya na pala namalayan ang sarili na labis na palang nakatitig sa binata.

Humugot sya ng malalim na hangin bago magsalita ng walang pag-aalinlangan na may pagmamadali. "Ibaba mo na ako!"

Wala na syang pakialam kung nasaan na sila ngayon, ang mahalaga sa kanya ay makahinga na sya ng mapayapa. At ang tanging paraan nun ay makababa na sya ng kotse.

Total, maaga pa naman ang gabi. Marami pang nakaantabay na mga sasakyan dyan para makauwi sya.

"Why? We're almost there," sagot nito.

"Just put me--"

Naputol ang pagsasalita nya ng buksan ni Melvin ang car radio. Napasinghap na lamang sya sa ginawa nito. Bastos! Medyo matatagalan pa naman silang makarating sa kanilang paroroonan, dahil sa traffic.

Hayst! Mabu-buwesit na ulit sana sya nang biglang tumugtug ang paborito nyang kanta.

Don't the water grow the trees?
Don't the moon pull the tide?
Don't the stars light the sky
Like you need to light my life?