Ako, Hacker

Chapter 1 - Trouble

Sino kaya ang tinatawag niya?

“Ikaw na may salamin at weird manamit,” dagdag ng presentor. Hala si Mavi ang tinutukoy niya.

“Speechless ka diba? Ayan kasi hindi ka nakikinig. Nerd ka diba? Kahit ang mga nerd ay walang takas sa bagon teknolohiyang ito and we created it.”

Pinapahiya ba niya ang kaibigan ko. Damn, he doesn’t have the right to do that. Isa rin kasi ako sa matatawag natin na "nerd" dito sa school. Actually, it runs with the blood siguro dahil medyo rin nerd si kuya. Hehe...

“This system is complicated kaya makinig kayo!” pagmamayabang niya. Secure? In this world nothing is really secure especially kapag technology ang pinag-uusapan. “No outsiders can even enter the campus if they are not really registered. No one can use the library or even borrow books when this system is implemented.”

Ang yabang talaga! Ma-test nga ang system niya. Hmmmm... hindi naman kumplikado ah!!! It’s just an ordinary biometrics...

“Ikaw miss diba kasama mo kanina ang si Mr. Baduy?” at natuon ang atensyon ng lahat sa direksyon ko. “How dare you text during my presentation... okay lang sana kung maganda ang cellphone mo kaso cheap naman niyan.”

At nagtawanan ang lahat. Napatayo ako dahil sa galit and I think namumula na naman ako. I don’t want to be rude but this guy is pushing me. Kaya pinindot ko na ang button sa phone ko at nag brownout pagkatapos ay bumalik.

“I’m sorry we’re just experiencing minor technical difficulties,” sabi niya na medyo pinagpawisan kasi nagrestart lahat ng kanyang gadgets. Pumunta ako sa gitna at kumuha ng microphone ng isang babae.

Pinagmasdan ko muna siya na i-try buksan ang kanyang laptop. Hahahahaha... hindi niya ito mabuksan dahil na-hack ko na ito.

“This is not a minor technical problem. Ang yabang mo kasi,” sabi ko sa kanya habang hawak-hawak ang microphone. “Hindi talaga ma-open ang laptop mo dahil na-hack ko na siya using my cheap cellphone,” at ipinakita ko sa lahat ang kawawa kong cellphone. Wala akong masayadong kaibigan kaya ang cellphone ko nalang ang bestfriend ko at nasaktan niya ang damdamin nito. Damn, hindi ko hahayaang lait-laitin lang niya ang cellphone ko.

“What are you talking about?” bulong niya. “This is my presentation kaya bumalik ka na sa upuan mo!.”

“Kapag nananahimik kaming mga nerd wag kang makialam dahil marami kaming binabalak! Tandaan mo yan!!! LAPTOP OPEN...” sabi ko sa laptop. Hindi ko lang minodify ang kanyang laptop inangkin ko na talaga ito dahil ang boses ko lang ang sinusunod nito. It's just an old trick I got from a cool website to turn an ordinary laptop into a cool voice controlled device. Simple commands lang naman ang alam nito pero cool pa rin dahil ako lang yata ang nakakaalam nito sa buong campus namin.

Sa wakas ay nabuksan na rin ang laptop with matching Hinata background wallpaper... I also changed his icons into cartoons para naman magandang tignan... this is how to hack someone else’s laptop pati ang desktop babaguhin para wala na silang masabi. Inagawan ko na rin siya ng pwesto sa podium kasi nga shock pa rin siya. Kahit ang mga audience ay tahimik pa rin kaya nagsalita nalanga ako.

“LAPTOP GO TO MY DOCUMENTS... OPEN FOLDER BIOMETRICS... OPEN PROGRAM...”

Cool diba? Sinusunod ng laptop ang lahat ng pinag-uutos ko. I'm planning to modify commands and turn them into Filipino language pero sa susunod ko na siguro gagawin iyon.

How did I do it? Diba na hack ko na ang school namin? Meron na kasi akong administrator previlidge kaya madali kong na-controlin lahat ng gadgets na nakaconnect sa server ng school. Galing diba? Kung gustohin kong magbrownout ay magagawa ko ito. Hehe... para walang pasok...

Namangha sila dahil kusang gumagalaw ang cursur at sinusunod ang utos ko. Naka-open na rin ang biometrics system na panagmamalaki niya.

“This biometrics system na pinagmamayabang mo ay isang ordinaryong biometrics lang na gamit sa mga opisina. Damn, I could reprogram this in just two days!!!”

I’m actually familiar with the scripts dahil naka-hack na ako ng biometrics before...  and wala naman talagang security features ang system na ito. It's just plain fingerprint logs and real time snap shots of the employees.

May isang taong biglang tumayo sa may gitna... What the!!! Nandito pala ang president ng school namin! Hala patay! Lagot na! Malalaman na nila na na-hack ko ang buong university. Huhuhuhu parang ma-eexpel pa yata ako nito.

“Hmmmm... I will not expel you for a serious violation kapag ma-program mo ito within 10 minutes,” sabi niya na nakangiti sa akin. What?????? T___T grabe parang nabasa pa niya ang iniisip ko.

“Lets take a ten minute break,” at nagsi-alisan na ang ibang estudyante. “AYAN MAYABANG KASI,” sabi ni Gurang... that’s how all students call her and she’s also the president of this school.