10ថ្ងៃកន្លងផុតទៅ......✨
ពេលវេលាកន្លងផុតទៅលឿនពិតមែនតែទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេទាំងពីរអ្នកកាន់តែល្អូកល្អឿនខ្លាំងលើសដើម ថេយ៉ុងចេះតែបារម្ភពីសុវត្ថិភាពរបស់យូរីព្រោះគេមានអារម្មណ៍មិនល្អនោះទេដែរសត្រូវគេស្រាប់តែសង្ងំស្ងាត់បាត់ឆឹងបែបនេះ សូម្បីតែស៊ែនក៏មិនអាចរកភស្ដតាងច្បាស់លាស់មួយណាយកមកចោតប្រកាន់និងបញ្ជាក់ពីសត្រូវច្បាស់លាស់របស់គេបានដែរ ទើបគ្រប់ដង្ហើមចេញចូលរបស់គេមានតែពាក្យថាបារម្ភនិងបារម្ភ។
«ឆាលីនាងបបួលអូនទៅទិញកាហ្វេក្បែរនេះ បងចង់បានអីទេ?»យូរីដើរចូលមកក្នុងoffice ដែរមានរាងសង្ហារអង្គុយនៅក្នុងនោះ ព្រោះសួរគេល៎មើលក្រែងចង់បានរបស់ផ្អែមៗយកមកញ៉ំា ពេលកំពុងស្រ្តេសនិងការងារ។
«អត់ទេ តែនាំស៊ែនទៅជាមួយផង»ថេយ៉ុងក្រវីក្បាលនិងមិនភ្លេចប្រាប់នាងអោយនាំជំនិតរបស់គេទៅជាមួយឡើយ ព្រោះតាំងពីថ្ងៃកើតរឿងមកគេតែងតែបែបនេះ នាងទៅណាក៏ត្រូវមានគេឬជំនិតរបស់គេដែរ នេះធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនផងបើស៊ែនទៅជាមួយញឹកញាប់ពេកអ្នកធ្វើការនៅទីនេះនិងសង្ស័យពីទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេមិនខាន កាលបើរាល់ដងស៊ែនតែងតែរកលេសដើម្បីចេញទៅក្រៅជាមួយយូរី ព្រោះជាបញ្ជាររបស់ចាហ្វាយដែរបញ្ជារអោយគេតាមមើលនាង24ម៉ោងទៅហើយ។
«ហីយ៉ា បែបនេះទៀតហើយ។អូនមិនអីទេ គឺហាងកាហ្វេក៏នៅទល់មុខនិងក្រុមហ៊ុននេះឯង រឿងកន្លងហួសទៅ10ថ្ងៃហើយមិនឃើញកើតអីផង បងកុំបារម្ភពេកបានទេ?អូនអាចការពារខ្លួនឯងបាន» យូរីបញ្ចេញទឹកមុខធុញទ្រាន់អោយគេបានដឹង ព្រោះនាងពិតជាមិនដឹងថាហេតុអីគេបារម្ភខ្លាំងដល់ថ្នាក់នេះពិតមែន នាងទទួលស្គាល់ដែររឿងកាលពីថ្ងៃមុនវាគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងណាស់តែចប់ទៅយូរហើយមិនឃើញកើតអ្វីទៀតទេ គេចង់អោយស៊ែនដលរតាមនាងគ្រប់ជំហ៊ានដល់ពេលណាទៀត????
«អូនខ្លួនតូចតែមួយទៅធ្វើអីគេបាន? ដែរធ្វើនេះព្រោះបងបារម្ភ។ អូនមិចនិងអាចយល់ពីរឿងគ្រោះថ្នាក់ទាំងអស់នេះរវាងពួកជំនួញនិងអ្នកលេងដូចជាពួកវាទៅ? អោយស៊ែនទៅជាមួយទៅបងបារម្ភពិតមែន។»ថេយ៉ុង ចាប់ផ្ដើមទម្លាក់ទឹកមុខពេលនាងមិនយល់ពីបំណងល្អរបស់គេបែបនេះ ទើបអ្នកម្ខាងទៀតឃើញហើយក៏ដើរ មកថើបថ្ពាល់គេមួយខ្សឺតជាការលួងលោម និងសុំចង់អោយទៅតែខ្លួនឯងអោយបានពិតមែន។
«មិនអីទេណា អូនទៅតែមួយភ្លែតពិតមែន ហាងក៏នៅមុខក្រុមហ៊ុននេះឯង អូនសន្យាថានិងត្រឡប់មកវិញដោយសុវត្ថិភាពមិនអោយជ្រុះសូម្បីមួយសរសៃរសក់។ »យូរី
«តែ....»
«អូនទៅហើយ ពេលទិញហើយភ្លាមអូននិងប្រញ៉ាប់ត្រឡប់មកវិញភ្លាម»យូរីកាត់សម្ដីមិនអោយគេនៅតែស្ករច្រើនឡើយ ហើយក៏ចេញទៅបាត់ជាមួយឆាលីមិត្តរួមការងាររបស់នាងដែរនៅផ្នែកផ្សេងពីគ្នា ។
ពួកគេដើរចេញពីក្រុមហ៊ុននិងសម្ដៅទៅហាងកាហ្វេដែរនៅមិនឆ្ងាយពីទីនេះប៉ុន្មានឡើយ ពេលទៅដល់ភ្លាមក៏ហៅភ្លាម ព្រោះមិនចង់នៅរេរាខ្លាចថាថេយ៉ុងគេបារម្ភជាងនេះ។
«អ្នកទាំងពីរអាចអង្គុយរងចាំនៅលើកៅអីសិនណា»បុគ្គលិក
«ចាស» តបនិងបុគ្គលិកហើយពួកគេក៏មកអង្គុយនៅលើកៅអីក្បែរច្រកទ្វារចេញចូល ឆ្លៀតពេលរងចាំគេធ្វើកាហ្វេដដែរក៏ឆ្លៀតនិយាយគ្នាលេងពីនេះពីនោះរហូតដល់គេហៅលេខរៀងវិក្ក័យប័ត្យ ទើបប្រញ៉ាប់ទៅទទួលហើយនាំគ្នាចេញមកវិញភ្លាម៖
«ឆាលី ឈប់សិន»ពេលឆ្លងមកដល់ផ្លូវចូលក្រុមហ៊ុនយូរីស្រាប់តែហៅនាងតូចដែរដើរទៅមុខខ្លួនបន្តិចអោយឈប់សិន ធ្វើអោយអ្នកខាងនោះរហ័សងាកមកយ៉ាងលឿន
«មានអីមែនទេ?»ឆាលី
«ឯងឃើញទូរស័ព្ទខ្ញុំដែរទេ?»យូរី
«អត់ទេក្រែងឯងចុចលេងអម្បិញមិញហេហ?»ឆាលី
«ចំមែនហើយ ...ខ្ញុំប្រហែលភ្លេចនៅលើតុក្នុងហាងហើយចាំខ្ញុំទៅយកសិនឯងចាំខ្ញុំផង»យូរី
«អឺៗៗ អោយលឿនទៅតិចកាហ្វេរលាយអស់»ឆាលីតបហើយក៏ឈររងចាំនៅកន្លែងដដែរ ឯយូរីក៏ប្រញ៉ាប់ឆ្លងថ្នល់និងរត់ទៅក្នុងហាងកាហ្វេវិញយ៉ាងលឿន ព្រោះមនុស្សច្រើនគួរសមខ្លាចថាមានគេយកទៅបាត់។
ក្រាកក!
«អត់ទោស តើមានអ្នកណាឃើញទូរស័ព្ទរបស់ខ្ញុំនៅលើតុខាងនោះទេ?» យូរីចូលទៅសួរបុគ្គលិកនៅកន្លែងគិតលុយក្រែងល៎រមានអ្នកយកមកទុកនៅទីនេះ
«ចាស មួយនេះមែនទេ?»
«គឺមួយនិងហើយ អរគុណខ្លាំងណាស់»យូរីរត់ទៅយកទូរស័ព្ទពីបុគ្គលិកយ៉ាងលឿនមុននិងអរគុណគេហើយចាកចេញមកវិញព្រោះឆាលីនៅឈររងចាំ មិនបាននៅនិយាយអ្វីអោយច្រើនជាងនេះទេ តែពេលរៀបនិងឆ្លងថ្នល់ទូរស័ព្ទនាងក៏រោទិ៍ឡើង.......
រីង រីង រីង....
«អាឡូ»
«អូនទៅយូរម្ល៉េះ?»
សម្លេងព្រួយបារម្ភចេញពីក្នុងទូរស័ព្ទមក ធ្វើអោយស្នាមញញឹមនៅលើថ្ពាល់របស់នាងរីកឡើងមកភ្លាមដោយមិនបាច់អោយមានអ្នកណាមកបង្ខំឡើយ ។នាងស្រឡាញ់ណាស់ ស្រឡាញ់ត្រង់គេហួងហែងបារម្ភបែបនេះឯង។
«អូនកំពុងឆ្លងថ្នល់ហើយ ពេលនេះកំពុងជាប់ស្តុប»យូរី
«ឆាប់មកអោយលឿនមក បើឃើញត្រង់ណាមិនស្រួលក៏រត់មកក្រុមហ៊ុនភ្លាម ឬខលមកប្រាប់បងឮទេ?»ថេយ៉ុង
«អូនដឹងហើយ ប៉ុណ្ណឹងសិនចុះ....អាយយ!!!!! ពួកលោកជាអ្នកណា??????»យូរីបម្រុងនិងដាក់ទូរស័ព្ទចុះទៅហើយតែស្រាប់តែមានឡានពណ៍ខ្មៅមួយបើកក្បែរនាង ហើយមានបុរសមាឌធំពីរអ្នកស្រាប់តែចុះមក ខ្ទប់មាត់និងចាប់នាងយកទៅតែម្ដង ។
(...)
«អាឡូ..យូរី..ឭបងនិយាយទេ?អូនកើតអី?»ថេយ៉ុងស្រាប់តែប្រហោងពោះធ្លុង គេងើបឈរនិងរហ័សរត់ចេញពីoffice មកយ៉ាងលឿនធ្វើអោយផ្អើលអស់បុគ្គលិកដែរនៅក្នុងនោះ ឯស៊ែនក៏រហ័សរត់មកសួរចាហ្វាយយ៉ាងលឿន៖
«ចាហ្វាយមានអ្វីមែនទេ?»
«ត្រៀមមនុស្សទៅ យូរីត្រូវគេចាប់ខ្លួនទៅបាត់ហើយ»ថេយ៉ុងថាហើយក៏ឡើងឡានរបស់ខ្លួនបើកទៅបាត់ឯស៊ែនក៏ចាត់ចែងមនុស្សដើម្បីទៅតាមចាហ្វាយរបស់គេតាមក្រោយ ។
[Taehyung scene ]
«អូននៅឯណាយូរី?» ថេយ៉ុងរអ៊ូឡើងម្នាក់ឯង ទាំងកំពុងជ័នហ្គែរឡានស្ទើរតែហោះពីដីទៅហើយ បេះដូងគេកំពុងបុកទម្លុះចង់ចេញមកខាងក្រៅ ប្រសិនបើគេរកឃើញគេនិងមិនទុកអោយអាម្សៀតណានៅរស់ឡើយ ។
«កំហុសបងដែរមើលថែអូនមិនបានល្អ» ថេយ៉ុងស្ទើរកើតឆ្កួតភ្លាមៗ ចង់យំក៏យំមិនចេញ ចង់រកនាងអោយឃើញក៏មិនឃើញ គេមិនដែរបែបនេះពីមុនមកទេ តែព្រោះអ្នកដែរត្រូវគេចាប់យកទៅជានាងទើបធ្វើអោយគេចលាចលបែបនេះ អាម្សៀតដែរចាប់នាងទៅច្បាស់ជាដឹងពីគេច្បាស់ណាស់ហើយថាចំណុចខ្សោយរបស់គេជាយូរី ទើបកើតមានរឿងនេះឡើងភ្លាមៗបែបនេះរហូតគេត្រៀមមិនទាន់ពិតមែន គេរកធ្វើអ្វីមិនត្រូវទេ សូម្បីតែត្រូវបើកឡានទៅកន្លែងណាក៏គេមិនដឹងផង ដឹងត្រឹមថាត្រូវជិះតាមរក
នាង រកអោយឃើញទោះជីកកកាយទីក្រុងនេះក៏ដោយ។
«ចង្រៃយ៍!!!!!!!!!!!!!! »
ប្រាវ.......
កញ្ចក់បង្អួចឡានស្រាប់តែបែកខ្ចាយខ្ទៀតចេញទៅខាងក្រៅ ឯបំណែកខ្លះក៏ធ្លាក់មកលើខ្លួនរបស់គេ បើរើខ្លួនតែបន្តិចនិងមុតចេញឈាមជាមិនខាន ដៃរបស់គេពេលនេះរយះឡើងចេញឈាមទៅហើយ គេសែនខឹងនិងជ្រួលច្របល់ដែរតាមរកនាងមករាប់ម៉ោងហើយនៅតែមិនឃើញបែបនេះ សូម្បីតែកូនចៅរបស់គេក៏គ្មានដំណឹងទាក់ទងមកដែរ។
To be continued ✨🌷