��������

Koleksyon ng mga tula. Kwentong nakabalot sa bawat talata. Basahin ang kwento ng kalapastangan ng araw, luha ng ulap, at lihim ng buwan sa "Araw, Ulap, at Buwan" ni Soraemie. Pabalat sa pagkaka-disenyo ni: @clxirven Highest Rank: #10 - tula

"You have no idea how my hands crave to roam around thirsty in your body with my tongue lusting to taste something I'm not allowed to.." Warning: This is a girl x girl story. So if you're not comfortable reading this kind of genre, I suggest you just read something you like. There are 18+ scenes here so please please please back off if you're a kid. All events and characters are fiction. This is an unedited version so expect errors and typos. (UNDER REVISION SOON) Enjoy reading!

JenLisa & ChaeSoo Story. My First Story ! Please support. Don't forget to voted every part of story And your comment or opinion. I hope you willing to support me as your author! (Follow me if you want)

Minsan, may mga saloobin tayong hindi kayang ipahayag, mga damdaming nakakulong sa ating mga puso, lalo na kapag ang tinataglay natin na lihim na pagtingin ay para sa isang tao na tila hindi man lang natin kayang abutin. Kung ako'y tatanungin, napakahirap magmahal ng isang lalaking alam mong hindi ka niya kailan man mapapansin, parang hangal na naglalakbay sa isang landas na walang patutunguhan, naghahangad ng isang pag-ibig na tila hindi para sa iyo. At kaya, upang kahit papaano'y maibsan ang kirot at sakit na dulot ng pangungulila, napagdesisyunan ko na lamang na magsulat ng isang daang tula. Ang bawat pahina ng aking mga isinulat ay nagsilbing saksi sa aking pagmamahal, na walang kapalit. Sa mga tula, doon ko ipinadama ang bawat hibla ng pag-ibig na walang tugon, at doon ko ipinanganak ang mga salita upang mapawi ang mga sugat ng pusong walang hangganang paghihintay.

A Collection of Poems. Ideas I needed to write. Emotions I needed to express. Longing. Wondering. Thinking. Writing random thoughts that came up in my mind. Welcome to my world where anything lies.

Nakatala sa bawat pahina Ang mga alaalang ng nakaraan, bugso ng kasalukuyan at panaghoy ng kinabukasan Sisirin ang halo-halong damdamin at kwento ng pag-ibig sa kasalukuyang mundo Tunay nga bang makakamtan natin ito? O, isa tayo sa mangangarap na sana'y ito ay totoo?

Tula para sa mga taong lumuha, tula para sa mga mugtong mata na sa pagiyak ay pagod na, at tula para sa nakaraang nais limutin na. Tula para sa tunay na pagibig, tula para sa mga salitang di masabi ng bibig, at tula para sa mga taong umaasang baka bukas siya ay nasa iyo ng bisig. Tula para sa mga taong mahahalaga, tula na iaalay para sila'y mapasaya, at tula na mananating sila ang bida. Tula para sa bawat istorya, tula na may malalalim na rason kung bakit nailathala, at tula para pulutan ng aral at pag-asa. August 17,2018 #1 Poetry #2 in Spoken Poetry #2 in Poems #2 in Spoken Words

- BISAYA SERIES COLLABORATION

Lying on your bed. Looking at the ceiling. Thinking about where did everything go wrong. Each night has been a remembrance of what you are ----lonely and empty. Life is neither a lap-of-luxury nor a tale of rainbows and unicorns ----this is what people have learned as they get older. At the age of 8, children want to grow faster believing that freedom lies with age. At 20, young adults start to get lost. They stand in the middle of somewhere called lost and forgotten. Who knew they will get tired at their age? In 30's, people think they are running out of time. Everyone seems like settling down. Success has been on other people's spoon except for them. At 40, responsibilities keep piling up. It goes from the beginning with its ending unknown. Life continues at 50, 60, 70 and so on. Time to compare what they become to what they wish to be when they were younger. Aren't we all lost? Lost in love, in pain, in regrets, in emptiness, and in what ifs brought by varied wars we are battling with. In the end, what's more painful than loneliness? Isn't it the feeling of emptiness? How it made you feel so free, so light floating like a vest in vast ocean yet feeling so small, so little, so useless in every step you take on the ground. Pick up your armor of courage, wear your clothe of bravery, arm yourself with faith, and shoot them with your true self. You'll win this battle because you're a warrior ready to conquer wars inside you. ---- Date Started: 05-07-20 Date Ended: 05-16-20 Book Cover: Ukiyoto Publishing House

Kapag masyado nang maingay ang mundo, may dirinig pa ba sa'yo? Paano ang mga daing, ito ba ay ikukubli na lang at palihim na ibubulong sa hangin? Ititikom na lang ang bibig sa mga isyung sa paligid ay umaaligid at umaalingawngaw . Ang mga tala at buwan na lamang na nagtatalik sa dilim ang siyang magiging saksi sa mga luhang nag uunahang makawala. Nakung may tao lang na magpapahiram ng kanyang tainga at pauutangin ka ng sandaling panahon. Mapagtatanto nyang ang bawat pagtibok ng puso ay mga lihim na sigaw na walang kung sino mang nakaririnig. Kung gugunitain ka lang sana ng mga taong iyong sinisinta, makakaya mong maka alpas sa bawat hamon ng buhay. Na ang bawat pintig ng puso ang siyang nagsisilbing melodiya sa bawat pagkakataon na susubukan mong panandaliang lisanin, takasan ang magulo at masalimuot mo na buhay at mundo. Datapwat habang wala ka pang masasandalan, habang walang ka pang kaagapay, samahan mo muna akong matuklasan ang tunay na kalagayan mo sa kasalukuyan, ang ugat ng iyong mga pagtangis, ang laman ng iyong mga pagwari, ang pinagmumulan ng bawat malalalim na buntong hininga, kahit ang bukal pa nito ay puno ng pag aalinlangan. Naghahanap ng isang tahanan, ng isang paraiso na sa pantasya lamang matatagpuan. Panghawakan muna natin ang kapangyarihan ng bawat pyesang malilikha. Sabay sabay nating pagsaluhan mga isyu sa lipunan, mga tanong ng pag aalinlangan, mga bugtong ng pagkatao, mga dalamhati at pasakit ng buhay, mga usaping pag ibig, mga talatang ibubukas ang iyong kaisipan tungo sa realidad ng buhay. Mag aanyong sandata natin ang mga piraso ng papel, ang bawat tinta ng panulat, magiging kalasag ang nag aalab na damdamin.