« ជុងហ្គុក..! »
« ហ៉ឹម? »
« អូន..មានរឿងចង់ប្រាប់ តែសន្យានឹងអូនសិនណាថាបងមិនខឹងអូនទេ » ចម្លែកចិត្តតិចតួចពេលលឺថេយ៍សួរបែបនេះ តែក៏គិតថាជារឿងធម្មតាអញ្ចឹងក៏យល់ព្រមជាមួយរាងតូចទៅ
« និយាយមក បងមិនខឹងទេ »
« អូន..ឃើញនារីម្នាក់នោះស្អាតណាស់ នាងនៅផ្ទះក្បែរអូនដែរ នាងទាំងឆ្លាត ទាំងស្អាត ពូកែ ហើយនាងយល់ចិត្តអូនណាស់... »
« ហើយយ៉ាងមិចប្រាប់បងធ្វើអី? »
« បងដឹងអត់ ថាថ្ងៃមិញនេះនាងមកសារភាពថាអូនថានាងស្រឡាញ់អូន ប៉ុន្តែអូនមិនទាន់បានឆ្លើយតបនាងទេ មកសួរបងសិន » ជុងហ្គុកក៏ញញឹមឡើង មកសួរនាយបែបនេះមានន័យយ៉ាងមិចនឹង
« ចឹង..បងសួរអូនវិញ រាល់ថ្ងៃនឹងអូនស្រឡាញ់បងឬអត់? »
« ឲ្យអូននិយាយការពិតមែនទេ? »
« អឹម នឹងហើយនិយាយមក »
« សម្រាប់អូនមិនទាន់ចូលជាស្នេហាពិតមែនទេ ពេលខ្លះអូនមានអារម្មណ៍ថាបងដូចជាមិត្តម្នាក់ដ៏ល្អរបស់អូន..ពេលខ្លះក៏មានអារម្មណ៍ថាជាសង្សារ សរុបទៅ..អូនស្រឡាញ់បងតែ50%ទេ 50%ទៀតជាមិត្តភក្តិ »
« ... » ត្រឹមញញឹមបន្លំភាពឈឺចាប់ ទោះជាយ៉ាងណាក៏នេះជាសម្រេចចិត្តរបស់គេខ្លួនឯងដែរ គេគ្មានសិទ្ធិទៅបង្ខំទេ
« អនាគត..អូនចង់ឃើញបងមានមនុស្សម្នាក់ដែរនៅក្បែរបង ស្រឡាញ់បង នឹងរស់នៅជាមួយគ្នាយ៉ាងមានក្តីសុខ »
« ហើយម្នាក់នោះគឺជាអូន..ត្រូវទេ? »
« មិនអាចទេដឹង..ម៉ាក់អូនទើបខលមកប្រាប់ថាឆ្នាំក្រោយឲ្យអូនទៅនៅកូរ៉េវិញហើយ បងគិតមើលទៅ..បែកគ្នារាប់លានគីឡូម៉ែត្រនៅជាមួយយ៉ាងមិច? »
« ឆ្នាំក្រោយនេះមែនទេ? »
« ត្រូវហើយ អូនត្រូវទៅរកការងារធ្វើនៅទីនោះផង ហើយក៏លែងបានមករុស្សីទៀតដែល ថែមទាំងលែងបានជួបមុខបងទៀត.. » ដល់ត្រឹមនេះថេយ៍ប្តូរទឹកមុខមកជាពិបាកចិត្តភ្លាម
« បងសន្យាពេលអូនទៅនៅទីនោះ រាល់ខែបងនឹងឆ្លៀតពេលប្រាំទៅមួយអាទិត្យទៅលេងអូនដល់កូរ៉េ មិនឲ្យខានទេ »
Ep14 : ?????????????????????
Start from the beginning
