???????????????????

   "យើងពិតជាចង់ធ្វើវាអោយជុងម្ដងទៀតណាស់ម៉ាគី..."ថេយ៉ុងលាបCreamដោយទឹកមុខស្រពោនរៀបរាប់ពីគោលបំំណងខ្លួន
   "ប្រាកដជាបានហើយពេលនេះគាត់នៅក្រុមហ៊ុនតើយកអោយគាត់មួយក៏ល្អដែល"ម៉ាគីញញឹមរួចឆ្លើយតបវិញ
   "យើងខ្លាចគាត់ខឹង.."ថេយ៍
   "ហេតុអ្វីត្រូវខឹង?គ្រាន់តែប្រពន្ធធ្វើនំអោយនិង?"ម៉ាគីច្រលោតងើបឈរស្ដីអោយម៉ាត់ៗ
   "អូខេ!អូខេ!យកក៏យកចឹងរៀបចំទៅ"ថេយ៉ុងខ្លាចមានបញ្ហានាយក៏បង្ខំចិត្តព្រមទៅ
   "ល្អ!!ហិហិ"ចិត្តម៉ាគីដូរ180°🙂👌🏻
  *មកដល់ចនក្រុប
   "ហ្អឹម...ជេសុីបងនឹកអូនណាស់ដឹងទេបើសិនជាអាចកែពេលវេលាថយក្រោយបងមិនដកកាំភ្លើងមកគម្រាមអូនបែបនេះទេបង..បងពិតជាសុំទោសបងស្រឡាញ់អូនណាស់ជេសុីបងស្រឡាញ់អូនជាងស្រីដទៃទៀតរាប់រយដងបងនឹកអូនជេសុី..."ជុងហ្គុកហាឡើងតែម្នាក់ឯងទឹកមុខចង់យំបន្តិច
   ".....បង..ជុងនេះនំអូនខំធ្វើមកជូនបងជារសជាតិដែលបងចូលចិត្តទៀតផង"ថេយ៉ុងដែលឈរស្ដាប់នៅខាងក្រៅលឺពាក្យថាបងនឹកអូនណាស់ជេសុីពេញៗត្រចៀកទាំងឈឺចាប់ដើរចូលមក
   "ព្រហើនគ្មានសិលធម៏ចូលOfficeយើងដោយមិនគោះទ្វាចឹងឬ?អូត្រូវហើយក្មេងអ្នកក្រដូចឯងមិនដែលទទួលបានការអប់រំនោះទេ"ជុងហ្គុកងើបឈរអស់កម្ពស់បន្តិចហើយក៏ចង្អុលក្បាលថេយ៉ុងស្រែកដាក់រាងតូចផាំងៗ
   "ហឹក~~ហឹកអូនសុំទោសអូនហឹកគ្រាន់តែភ្លេច.."ថេយ៍អោនមុខចុះព្រោះចុកចាប់និងពាក្យក្មេងអ្នកក្រនិងហើយនាយក៏ដាក់នំលើតុយឺតៗ
"យើងនិងចូលចិត្តនំរបស់ឯង?"ជុងហ្គុកសម្លឹងមើលទៅនំក្នុងប្រអប់លើតុទាំងទឹកមុខខ្ពើមរអើម(ធ្វើដូចនំគ្នាធ្វើមកពីលាមកចឹងTwT)
   "ចុះហេតុអីពីមុនបងចូលចិត្តវា?"ថេយ៉ុងឃើញគេមើលងាយរបស់ខ្លួនបែបនេះក៏ខឹងដែល
   "កាលនោះយើងគ្រាន់តែទំពារទាំងរអើមចង់ក្អួតតែយើងនេះចេះតែទ្រាំទៅដើម្បីអោយក្មេងល្ងង់ដូចឯងលង់ខ្លួនដល់ឥឡូវនេះគួរអោយអស់សំណើចណាស់"ជុងហ្គុកនិយាយថើរៗហើយក៏សើចយក
   "ហឹកហឹកៗហឹក"ថេយ៉ុងដោយទប់ទឹកភ្នែកមិនជាប់ក៏ដួលព្រួសសម្រក់ទឹកភ្នែកតក់ៗរួចក៏រហ័សតោងសាឡុងងើបឈរខ្ទប់មុខរត់ចេញទៅ
   "ឈប់!យកនំដ៏ស្អុយរបស់ឯងទៅផង"ជុងហ្គុក
   "ហឹក.."ថេយ៉ុងឈប់បន្តិចហើយក៏បកមកយកតាមសម្ដីប្ដីសំណព្វចិត្តទាំំងបេះដូងឈឺពឺតៗ
  *ខាងក្រោម
   "យ៉ាងមិចហើយថេយ៍ហេតុអ្វីយកមកវិញចឹង?"ម៉ាគីដែលនៅចាំមិត្តនៅខាងក្រោមឃើញកាន់នំមកវិញទាំងទឹកភ្នែកបែបនេះនាងបារម្ភណាស់ក៏រហ័សរត់ទៅសួរមិត្ត
   "ហឹក..គាត់ថាគាត់មិនឃ្លាន"ថេយ៉ុង
   "ចុះឯងយំធ្វើអីឬក៏គាត់និយាយថាអ្វីអោយឯងប្រាប់យើងមកយើងទៅជម្រះបញ្ជីជាមួយគាត់ឥឡូវនេះតែម្ដង"ម៉ាគី
   "កុំ..ហឹកកុំអីនាំតែគាត់ខឹងវិញទេហឹកប្រហែលគាត់ញុាំអីរួចហើយទើបគាត់មិនឃ្លានហឹកតោះទៅភូមិគ្រិះវិញទៅ"ថេយ៉ុងរហ័សឃាត់ម៉ាគីយ៉ាងលឿន
   "តែ~~ណ្ហើយ!បើឯងចង់បែបនេះហើយOkeiយើងសម្រេចតាមឯងចុះ"ម៉ាគីបន្ថយកំហឹងនិងបន្ទាបសម្លេងឆ្លើយតបទាំងមុខញញឹមមិនសូវសម
*ភូមិគ្រឹះចន
   "បើគាត់មិនញ៉ាំពួកយើងញុាំទៅ?"មកដល់ខាងក្នុងភូមិគ្រិះភ្លាមទារញុាំនំដូចកូនក្មេងចឹង(កូននិងCuteសាឡប់😭💕)
   "Okeii"ថេយ៉ុងដាក់នំលើក្នុងដកចេញពីប្រអប់កាត់អោយទារក24ឆ្នាំញុាំ
   "ហិហិឆ្ងាញ់ៗ!!ឆ្ងាញ់ណាស់"ម៉ាគីដាក់ចូលមាត់មួយម៉ាត់ភ្លាមសរសើរយកៗ
   "ចឹងញុាំអោយអស់ទៅ"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងចិត្តត្រេកអរ
   "ដឹងហើយយអ៎ហើយឯងមិនញុាំទេឬ?"ម៉ាគី
   "ឯងញុាំទៅយើងមិនឃ្លានទេ"ថេយ៉ុងតប
   "ចឹងយើងសុំហើយណា៎!!!"ម៉ាគីនិយាយចប់ភ្លាមយ៉ាត់យកៗ
   "អឹម"ថេយ៉ុង
*15នាទីក្រោយបន្ទាប់ពីម៉ាគីញុាំអស់ពួកគេជជែកគ្នាមួយសន្ទុះ
   "យើងលាហើយណាមើលថែខ្លួនផងហើយបើសិនបងជុងធ្វើអីដាក់ឯងត្រូវប្រាប់យើងភ្លាមលឺទេ?"ម៉ាគីឱបថេយ៉ុងបណ្ដើរផ្ដែផ្ដាំបណ្ដើរ
   "បាទ~~~យើងដឹងហើយឯងក៏ដូចគ្នា"ថេយ៍អោបម៉ាគីបកវិញ
   "តើខ្ញុំត្រូវទ្រាំរស់នៅជាមួយគាត់ដល់ពេលណា?តើខ្ញុំត្រូវរងទុក្ខបែបនេះដល់ពេលណាតើខ្ញុំត្រូវយំរាល់ថ្ងៃមុនពេលចូលគេងដល់ពេលណាហើយត្រូវស្ដាប់សម្លេងដ៏កង្វក់បែបនេះរាល់យប់ដល់ពេលណាត្រូវឈឺទាំងកាយទាំងចិត្តដល់ស្លាប់ឬ?អាថេយ៍អើយឯងស្រឡាញ់គេពេកហើយ"ម៉ាគីចេញទៅបានបន្តិចថេយ៉ុងសម្រូតខ្លួនអង្គុយលើសាឡុងអោបជង្គង់ស្រណោះជីវិតខ្លួនឯង
   "ណ្ហើយ..វាជាកម្មរបស់ខ្ញុំ"ថេយ៉ុងដកដង្ហើមធំបន្តិចហើយក៏ងើបដើរទៅខាងលើ
  *25នាទីក្រោយមកថេយ៉ុងដែលងូតទឹកស្លៀកពាក់រួចនោះមកគេងលើគ្រែពោលឡើងម្នាក់ឯងទាំងទឹកភ្នែកម្ដងទៀត
   "អូនពិតជាចង់អោយបងដូចមុនណាស់ជុងមិនថាជាការសម្ដែងឬពិតទេតែអូនពិតជាចង់អោយបងល្អនិងអូនដូចពីមុនមើលថែថ្នាក់ថ្នមអូនដូចមុនរាល់ថ្ងៃមុនពេលគេងបងតែងអោបថើបអូនតែឥឡូវនេះសូម្បីតែមុខអូនក៏បងមិនចង់មើលផងហឹក..អូនចង់អោយបងគេងឱបអូនម្ដងទៀតណាស់ជុងអូន...ស្រឡាញ់បង"ថេយ៉ុងយំរៀបរាប់ពាក្យក្នុងចិត្តរហូតទន់ភ្នែកគេងលក់បាត់
   "អ្ហាស!!បងជុងរសើបណាស់អ្ហាសៗ"សម្លេងថ្ងួចថ្ងូររបស់ស្រីបបូរមាត់ក្រហមឆេះរាងកាយនារីអាមេរិករមិតរមួលដួលលើពួកដែលថេយ៉ុងកំពុងគេងនោះធ្វើអោយម្ចាស់សមីខ្លួនដែលត្រូវគេប៉ះនោះភ្ញាក់ភ្លាមៗ
   "អាយ!!ស្អឺនិង?"ថេយ៉ុងកន្ត្រាក់បន្តិចរួចស្រែកទាំងផិតភ័យ
   "ក៏ដូចដែលឯងឃើញនិងហើយ?"ជុងហ្គុកដកបបូរមាត់ចេញពីកញ្ចឹងកសខ្ចីមកតបនិងថេយ៉ុង
   "ថោកទាបណាស់!!បើចង់ធ្វើមិនធ្វើនៅកន្លែងផ្សេងទៅនេះក៏ជាបន្ទប់របស់អូនដែល!!"ថេយ៉ុងប្រឹងទប់ទឹកភ្នែកតតាំងម៉ាត់ៗ
   "បន្ទប់ឯងពីពេលណាមក?រូម៉ាចេញសិនទៅបងជម្រះបញ្ជីជាមួយក្មេងក្រីក្រម្នាក់សិន"ជុងហ្គុកឈប់សកម្មភាពរួចដេញនារីនោះចេញទៅ
   "ហឹកចេញទៅកុំយកខ្លួនថោកទាបរបស់បងមកប៉ះខ្ញុំវាគួរអោយខ្ពើមណាស់ហឹកៗ"ថេយ៉ុងធ្លាយយំចេញមកនៅពេលដែលជុងហ្គុកចាប់ទាញជើងខ្លួនទៅជិតនាយ
  "ថោកទាបឬ?គួរអោយខ្ពើមឬ?បាន..!!"ជុងហ្គុកសម្លឹងមុខថេយ៉ុងទាំងកំហឹងពេញខ្លួន
  
By Daisyz