Zawgyi
အခန္း_(၁၁) မင္းရယ္ေမာေနခ်ိန္မွာ ေနြဦးပန္းေတြရဲ့အလွေတာင္ ၫွိုးမိွန္သြားေလရဲ့
နံနက္ဦး.. ေနြလလယ္ရာသီ၏ အနည္ငယ္ပူေနြးေသာ ေလၫွင္းသစ္က သူမ၏အခန္းျပတင္းကေန မ်က္ႏွာ
ေပၚသို႔ ႏူးညံ့စြာလာေရာက္ထိေတြ့သည္။
ေနြဦးကုန္လြန္သြားၿပီး ေျခာက္ေသြ့သြားသၫ့္ သစ္ရြက္ေႂကြမ်ားႏွင့္အတူအနံ႔အသက္အသစ္တစ္ခုကိုသယ္ေဆာင္လာသည္။
လီေမရံုတစ္ေယာက္ မ်က္လံုးမဖြင့္ေသးပဲ ထိုေလကို တဝႀကီးရႉသြင္းလိုက္သည္။
" သခင္မေလး..! အိပ္ယာထပါေတာ့
လက္ေထာက္သံတမန္ေစာင့္ေနတယ္ "
လီခြၽမ္တစ္ေယာက္ ျပတင္းေပါက္တံခါးေတြလိုက္လံဖြင့္ကာ သူမအား အသံစာစာျဖင့္ႏိႈးေနသည္ကိုျမင္ရသည္။
" သူကေတာ့ေနာ္ တကယ္ပါပဲ
အိမ္ရွင္ေတြေတာင္မႏိုးေသးဘူး အေစာႀကီး ေရာက္လာၿပီ ငါ့ကို အရမ္းခိုင္းစားခ်င္ေနတာ
အိပ္ေကာင္းျခင္းမအိပ္ရပါလား "
လီေမရံုမွာ ဤသို႔ မေက်မနပ္ ပြစိပြစိေရရြတ္လ်က္ မ်က္ႏွာသစ္ကိုယ္လက္သန႔္စင္ရေတာ့သည္။
အိမ္မႀကီးဘက္ေရာက္ေတာ့ ဥယ်ာဉ္ထဲမွာေစာင့္ေနတယ္ဟုဆိုလာသျဖင့္ ထိုေနရာသို႔ထြက္လာခဲ့မိသည္။
ထိုအခါ သူမတို႔ဧၫ့္ခန္းေဆာင္မနီးမေဝးရိွ ဥယ်ာဉ္ထဲ၌ ရွန္ခယ္ဖုန္းကို ကိုယ္က်ပ္သိုင္းဝတ္စံုအနက္ေရာင္ျဖင့္ ေတြ့ျမင္လိုက္ရာ ထိုလူ၏ျမင့္မားေသာအရပ္အေမာင္းႏွင့္ ေတာင့္တင္းက်စ္လစ္ေသာခႏၲာကိုယ္တို႔ေၾကာင့္ ေငးကနဲပင္ျဖစ္မိသြားရသည္။
သူမအနားသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ ထိုလူကၿပံဳး၍ၾကၫ့္ကာ ေျပာလာသည္။
YOU ARE READING
" ?????????????????????? "
Romance" ??????? " ?????? ???????????????? ???????? ????????????????? ???????????????????????????????????????? ????????? ??????????????????? ???????????????????????????????? ????? ??????????????? ???????? ??????????????????? ???????????? ??? ?????? ??????...
