" ?????????????????????? "

Zawgyi

အခန္း_(၁၆)မင္းရဲ့အမည္နာမေလးတစ္ခုကိုေတာင္ ငါမွာ ျမတ္ႏိုးမဆံုးျဖစ္ရတယ္

လီေမရံုသည္ ေန့လည္စာစားပြဲအၿပီး တာ့ဟန္ခြၽင္ခ်ိဳးနန္းေတာ္ကထြက္လာကာ အနီးအနားသို႔ေလ်ွာက္ပတ္ၾကၫ့္ေနသည္။သူမေလ်ွာက္သြားသည္မွာနန္းေတာ္၏ေတာင္ဖက္ဥယ်ာဉ္၊
အဲ့ဒီမွာ…သူမဘဝတစ္ခုလံုးနဲ႔ဆက္
ႏြယ္ေနသၫ့္ ေမ့ေလ်ာ့သြားခဲ့ေသာအရာတစ္ခုက သူမအားျပန္လည္သတိရသြားေစသည္။
သူမရင္ဘတ္ထဲက တိတ္ဆိတ္ေသာ
အသံတစ္ခုက ေျပာသည္။

“ဒီေနရာ… ငါတစ္ႀကိမ္ရိွခဲ့ဖူးတယ္…”

နန္းေတာ္ေက်ာက္တံခါးႀကီးေပၚက ေရႊလက္ရာပန္းခ်ီရုပ္ပံုမ်ားအားလံုးသည္ ယခင္ဘဝကအမွတ္တရေတြနဲ႔ တစ္ထပ္ထပ္ျပန္လည္ေပၚလာသည္။
နန္းေတာ္၏အေရ႔ွဖက္တြင္ရိွေသာ
ေျခာက္ထပ္ေဆာင္ အုတ္နီနန္းေတာ္ေဟာင္းႀကီးကလည္း ယခုအခါအသစ္ႀကီးျဖစ္ေနသည္။ အုတ္နီနံရံေပၚတြင္ထြင္းထုထားေသာ ပန္းပုရုပ္လက္ရာမ်ားက ေနေရာင္ျဖင့္ ေရာင္ျပန္ကာ ပို၍ရုပ္ႂကြကာအသက္ဝင္ေနသေယာင္။ နန္းေဆာင္ ဂိတ္တံခါးေပါက္ႀကီးသည္လည္း ေက်ာက္ျဖဴသားျဖင့္ေဆာက္လုပ္ထားသျဖင့္ ေနေရာင္၌ ဝင္းဝင္းလက္ကာေတာက္ပေနသည္
နန္းေတာ္၏ေတာင္ဖက္တြင္ဥယ်ာဉ္တစ္ခုရိွသည္။ ထိုဥယ်ာဉ္ထဲ၌ ပန္းေလးေတြက ေနြၪီးရနံ႔ႏွင့္အတူ ငြားငြားစြင့္စြင့္ ဖူးပြင့္ေနၾကသည္။
ဥယ်ာဉ္အလယ္မွာေတာ့ သဘာဝအေလ်ာက္ ျဖစ္တည္ေနသၫ့္ ေရကန္ေသးေသးတစ္ခုရိွသည္။ ေရမ်က္ႏွာျပင္ေပၚကေန လ်ွပ္တိုက္ျဖတ္သန္းသြားၾကသၫ့္ ႀကိဳးၾကာငွက္
ေလးမ်ားေၾကာင့္ ေနြၪီးေလၫွင္းေလမႈန္နဲ႔အတူ ေရလိႈင္းသံသဲ့သဲ့ကိုၾကားရသည္။

“ၾကာပန္းေတြက ေရသာရိွရင္
ဘယ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပြင့္လန္းႏိုင္တယ္…”

ေနြၪီးေလက ကန္ေရျပင္ကို လႈပ္ရွားေစသလို သူမရင္ထဲက မထင္မွတ္တဲ့ခံစားခ်က္မ်ားကိုလည္း လႈပ္ရွားေစသည္။

“ တာ့ဟန္နန္းေတာ္က ဤဥယ်ာဉ္က တကယ္လွပတာပါလား
အဲ့ဒီတုန္းက ဒီအလွအပေတြကို… မခံစားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ငါ.နာက်င္ေနခဲ့မိတာပဲ "