Who Dare Touch My Disciple!?[Completed]

[Zawgyi]

"ထ်န္းရႊီ...သူက ထ်န္းရႊီ?"

ေလာ့ရွန္း ေလာ့မုဖုန္း၏ရင္ခြင္ထဲမွ ကေလးငယ္ကိုၾကည့္ၿပီး ေမးလိုက္သည္။ နွစ္ေတြအမ်ားႀကီးၾကာသြားသည့္တိုင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူ၏ပံုရိပ္မ်ားက သူ႔မွတ္ဥာဏ္တြင္ ရွင္းလင္းပီသစြာေနရာယူေနဆဲ။ ေလာ့မုဖုန္းနွင့္သူက အခ်င္းခ်င္းဆက္ႏြယ္ေနတာေၾကာင့္ ေလာ့မုဖုန္းျမင္သမ်ွၾကားသမ်ွကို သူလည္းျမင္နိုင္ၾကားနိုင္သည္ေလ။

"သူသာတစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္ မင္းလြယ္္မယ္မထင္နဲ႔!"

ေလာ့မုဖုန္းက ခပ္တင္းတင္းျပန္ေျပာသည္။ ေလာ့ရွန္းသာ သူ႔ကို သူဖမ္းခ်ဳပ္ခံထားရတဲ့ေနရာမွာ သံုးရက္ေလာက္ပိတ္မထားဘူးဆိုရင္ ထ်န္းရႊီက ဆိုး႐ြားေနတဲ့ရာသီဥတုဒဏ္ကိုခံရင္း ဒူးေထာက္ေနစရာလိုပါ့မလား။ ေလာ့ရွန္းကလည္း သူ႔အမွားသူသိေနဟန္ျဖင့္ တိတ္ဆိတ္ေန၏။ သူတို႔နွစ္ေယာက္လံုးတစ္ေယာက္နွင့္တစ္ေယာက္အျမင္မၾကည္ေသာ္ျငား ထိုလူသားအေပၚျမတ္နိုးေသာစိတ္ကေတာ့ အတူတူပင္။

ေလာ့မုဖုန္း ခ်ဴ မင္ထ်န္းအား ကုတင္ေပၚတြင္ခ်ေပးကာ နွင္းရည္မ်ားရဲႊစိုေနေသာအဝတ္အား လဲေပးမည္ျပင္ၿပီးမွ စိတ္ေျပာင္းလိုက္ကာ စြမ္းအားနွင့္သာေျခာက္ေအာင္လုပ္လိုက္သည္။ သက္ေစာင့္ေဆးတစ္လံုးကိုယူကာ တိုက္လိုက္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ထဲစြမ္းအားမ်ားလဲႊေျပာင္းေပးေနမိသည္။ ေႏြးေထြးေသာစြမ္းအင္မ်ား လွည့္ပတ္စီးဆင္းသြားသည့္အေလ်ာက္ ခ်ဴ မင္ထ်န္းဆီမွာ သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္သြားသည့္ ညည္းသံသဲ့သဲ့ထြက္ေပၚလာသည္။

သည္ေတာ့မွ ေလာ့မုဖုန္းလည္း စိတ္သက္သာရာရသြားကာ စြမ္းအင္လဲႊေျပာင္းေပးေနျခင္းကိုရပ္လိုက္သည္။ သူ႔စြမ္းအားေတြက ျပင္းထန္လြန္းတာမို႔ အမ်ားႀကီးလဲႊေျပာင္းလိုက္မိလ်ွင္ ဘာက်င့္ႀကံမႈကိုမွမလုပ္ရေသးေသာ ထ်န္းရႊီအတြက္ သိပ္မေကာင္း။

ေလာ့မုဖုန္း ကူတင္ထက္တြင္ သက္ေတာင့္သက္သာျဖင့္အိပ္ေပ်ာ္ေနဟန္ရွိေသာသူကိုတစ္ခ်က္မ်ွၾကည့္ၿပီးေနာက္ ပို၍ေႏြးေထြးသြားေစရန္ ေစာင္ထူထူၿခံဳေပးကာ စားစရာတစ္ခုခုျပင္ေပးရန္ စားဖိုေဆာင္ဘက္ကိုထြက္လာလိုက္သည္။ သံုးရက္လံုးလံုး ၿခံေရွ႕မွာပဲဒူးေထာက္ေနခဲ့တာဆို ဘာမွလည္းစားရမည္မဟုတ္။ နိုးလာလ်ွင္ ဗိုက္ဆာေနမည္မွာအေသအခ်ာ။