Seducing Mister Geek (Under Revision)

“And that's because I like you.” Natigilan ang binatang si Calix nang marinig ang salitang iyon sa kaibigan.

Nangunot ang noo ni Calix dahilan upang mawala ang ngiti ni Lana ngunit napalitan iyon ng malaking ngiti't umayos ng upo. “I like you, Calix,” Pormal na pag-amin ng dalaga kahit pa abot langit ang kaniyang kaba.

Alam naman niya kung anong kakalabasan nito. Iiwas ang binata sa kaniya nginit hindi mahahadlangan yon upang mas lalong mapalapit si Lana rito.

Dalawang beses pumikit ang binata bago mag-iwas ng tingin. Nanatili lang itong tahimik dahilan upang mas madagdagan ang kaba ng dalaga.

Lumunok ng isang beses si Lana't tumighim habang kinakalikot ang mga daliri. “It started when I saw you... Standing in stage. You were shining that time and you are the only one who brights in my eyes when in the first place, you were surrounded by hot and handsome guy,” turan niya. “Alam kong hindi ko tipo yang style mo, malaking salamin, sobrang ayos na buhok, presentableng damit, palaging complete uniform, nakikipag-usap lang everytime it's all about your duty at snob. Gusto ko kasi yung medyo badboy look, alam mo yon? Messy hair, may piercing sa isang earlobe, incomplete uniform, maangas kung lumakad, magaling magpakilig pero dapat yung mala-Jeydon Lopez, Deib Lhor, Brent Santillian, tapos yung titino lang kapag naging kami na, that's my ideal.”

“But not until you came.” humina ang boses ni Lana kasabay ng pagyuko. “Someone ruined my ideal relationship when Mister Geek entered my life.”

Matapos noon ay tuluyan nang natahimik ang pagitan nila.

“I told you I don't like flirts,” he nonchantly said.

Natigilan naman si Lana dahil doon. “Flirting ba yung mga pakikitungo ko sa'yo?” she asked him with her low voice.

Now, she's willing to overcome her fear.

“Yes.” Tila ba natigil sa paghinga ang dalaga, hindi niya mawari kung ano ang marapat na maramdaman, naroon pa rin talaga yung sakit kahit na expected mo na yung mangyayare, but then she said in her mind that it's success, she's now overcoming her fear.

Yung pagsalitaan ka ng taong gusto mo ng hindi maganda.

Huminga ng malalim si Lana before smiled weakly. “If you're saying that my true self is a flirt then fine, it's fine.”

Hindi nagsalita si Calix dahil sa tinuran ng dalaga.

“I don't care if you call me a flirt but I'm being transparent, Kleine, ni-isa sa ginawa o pinakita ko sa'yo, lahat yon, it's real, that's me.” Muling wika niya.

Tumaas ang kilay ni Calix bago pasadahan ng tingin si Lana at muling umiwas. “What's your motive then? You're trying to make me fall by being yourself?”

Walang pag-aalinlangang tumango si Lana. “Yes.” Dahil doon ay mas lalong kumunot ang noo ni Calix bago tumawa ng pagak.

“You're so full of yourself,” sarkastikong wika ni Calix. “I thought that this friendship is a pure like friends only, no hard feeling but you disappoint me, Lana, I'm disgusted.”

Natigilan si Lana habang pinagmamasdan si Calix na hindi man lang makalingon sa kaniya, those words na binitawan ng binata sa kaniya ay tila ba tumarak ito sa ikabuturan niya. Hindi namalayan ni Lana na umawang na pala ang kaniyang labi't maging ang pag-kaluha niya'y hindi na rin ito napansin.

“Stop flirting with me, Lana. I have a girlfriend and you know that I'm faithful with her,” Matigas na wika niya bago tumayo dahilan para mapatayo rin si Lana. “I'm willing to lose our friendship, I'm willing to lose you for her, so stop.” Nang bitiwan ni Calix ang salitang iyon ay hindi nakakibo si Lana, she clenched her fist, trying to control her emotions, that's when her tears flowed.

Nang makita ni Calix ang pag-iyak ni Lana ay wala sa sarili itong napaiwas ng tingin.

“Is she faithful with you?” Wala sa sariling bigkas ni Lana upang matigilan si Calix bago matalim nitong pinagmasdan si Lana. “She's not faith—”

“I don't care!” Lana flinched when Calix shouted at her, napapikit siya dahil sa panginginig nang maramdaman niyang maging ang binata ay nagtitimpi na rin.

“You disgust me, Lana. You're nothing but a whore and I might lose my patience on you, so back off, know your limit.” Galit na iniwan niya ang dalaga, patabog niya isinarado ang pinto.

Tulalang naiwan si Lana sa rooftop,  wala sa sariling tinakpan niya ang bibig gamit ang palad bago walang lakas na napaupo sa lapag.

He's really right. “If sacrificing myself is the only one option, then so be it.”

KINABUKASAN ay tila wala sa sarili ang dalagang si Lana dahil maging ang pagtawag sa kaniya ng ina ay hindi niya narinig, tuloy ay agad siyang pinagsabihan ng ama matapos paluin ang lamesa upang matauhan siya.

“Whatever your problem outside the house, pakiusap lang Lana, huwag mong dadalhin sa hapag-kainan,” paglelektyur sa kaniya ng ina.

Tahimik naman siyang tumango'y nagpatuloy na lang sa pag-kain. Nakikinig lamang siya sa pangangaral ng magulang niya sa kaniya habang kumakain. “Kung ano mang problema mo, just always remember that you have us and God to comfort you. Handa kaming makinig sa'yo.” Tila ba lumambot ang kaniyang puso nang marinig ito sa ama.

Her father is not so vocal in his feeling dahil pinaparamdam niya lang ito, kabaligtaran ng ina na napaka vocal kaya labis ang pagkatuwa niya habang pinagmamasdan ang ama.

That's not the first time but it's once in a blue moon.

“Hindi naman tungkol sa lalake iyan, hindi ba?” natigilan siya nang umiral nanaman ang pagka-strikta at maldita ng ina.

Tumighim muna siya bago mag-iwas ng tingin. “H-Hindi po,” mahinang wika niya.

Dahil sa sinabi ni Lana ay tumaas ang kilay ni Liyanne, mukhang batid na nag-sisinungaling ang anak.

“Talaga lang ha?” sarkastikong wika ni Kris bago muling sumubo ng kinakain.

Tahimik na napatungo si Lana at lumunok.

Sabay na bumuntong hininga ang mag-asawa habang pinagmamasdan ang anak.

“Unahin muna ang pag-aaral bago ang lalake, baka mamaya ay malaman-laman ko na lang buntis ka na pala,” Mataray na wika ni Liyanne. Natigilan si Lana maging ang ama nito  si Kris.

Wala sa sariling napangisi si Kris sa sinabi ng asawa. “Ikumpara mo naman yung anak mo satin,” mahinang bulong ni Kris ngunit sapat na yon para marinig ng dalawa.

Palipat-lipat ang tingin ni Lana sa ama at ina.

Sumalubong sa kaniya ang matalim na tingin ng asawa. “You're a walking temptation, Kris, kaya hindi ako nag-alinlangang nagpabuntis sa'yo walanghiya ka!” Inis na wika nito. Hindi alam ni Kris kung ngingisi ba siya aalis sa hapag-kainan dahil sa istura ng asawa na mangangain na ng buhay. “Atsaka may trabaho na tayo no'n, nag-aaral pa lang yung anak natin kaya tumigil ka diyan kung ayaw mong outside the kulambo ka.”

Tuluyan nang natawa si Lana habang pinagmamasdan ang magulang na mag-away.

Somehow, she's still thankful that God gave her a parents like them, na kahit gaano pa ka-istrikto ang dalawa't kung minsan ay nasasakal na siya rito ay alam pa rin niyang masaya siya, masaya sila sa isa't isa.

•

June 1?

HAHAHAHAHHA june5

Vote and comment!

Thank youuuuu, love you!