It's all predicted

Ik weet niet hoelang ik buiten bewust zijn ben geweest, maar mijn lichaam voelt verstijft. Ik open langzaam mijn ogen die door een fel licht worden verwelkomd, ik knijp ze weer stevig dicht waarna een kreun mijn mond verlaat. Waar ben ik? Is de eerste gedachten die door mijn hoofd schiet, ik ben niet meer in mijn cel dat is me al wel duidelijk. In de cel was het donker op een klein lampje na, dus daar kan ik me niet bevinden. Ik voel dat mijn hoofd bonkt door de vele gedachtes die er in rond dwalen, maar de belangrijkste vraag is waar ik ben. Ik probeer mijn ogen nogmaals te openen wat nu makkelijker lijkt te gaan, het felle licht verwelkomt nogmaals mijn zicht maar dit keer houd ik mijn ogen met moeite open. Ik kijk voorzichtig de kamer rond in de hoop om een uitgang te vinden, ik zie dat ik me in een slaapkamer bevind met een eiken vloer. Ik lig op een met zwart beddengoed bedekt tweepersoonsbed, er staat nog een houten kast in de kamer en een houten bureau met een zwart bedekte bureau stoel. Ik slaak een zucht uit frustratie, dit alles brengt me geen stap verder. Waarom zou Alpha Elion me hier vast houden, waarom stopt die me niet meer in de cellen? Duizenden vragen vormen zich in mijn hoofd, maar de antwoorden ervan kan ik niet vinden. Ik besef me opnieuw dat ik Lahaina heb bereikt binnen 1 dag, 1 dag terwijl de reis 5 dagen hoort te duren? De gedachten hiervan voelt als een groot raadsel waar ik geen antwoord op kan vinden, het frustreert me.

Nog voor ik me verder druk kan maken over mijn huidige situatie hoor ik het slot opengedraaid worden, ik kijk hoopvol naar de zwarte deur. Ik zie hoe Alpha Elion door de deur stapt en de deur vervolgens meteen weer sluit, hij loopt met een gezicht zonder emotie naar me toe en kijkt me dan voor een paar seconden onderzoekend aan. "Waarom ben ik uit de cellen gehaald?" Vraag ik twijfelend aan Elion in de hoop dat hij het antwoord heeft op de vraag die ik al die tijd door mijn hoofd had laten razen, ik voel hoe mijn hoofd nog steeds aan het bonken is maar ik probeer me er niet teveel op te focussen. Voor nu heb ik antwoorden nodig, hoofdpijn is enkel bijzaak. "Allayna, de fakkel, de stralende, de schitterende. 3 betekenissen van je naam die op het zelfde neerkomen, merkwaardig vind je niet?" zijn woorden komen er gefrustreerd uit, iets wat ik niet kan plaatsen. Een alpha die gefrustreerd is om de betekenissen van een naam? Ik voel hoe mijn hoofd weer overuren begint te draaien, dit alles is teveel. "Wat heeft mijn naam te maken met deze kamer?" Het is de enige vraag die ik kon bedenken na het rare antwoord van Elion op mijn vorige vraag, dit alles lijkt een groot raadsel. Alsof Elion een spelletje met me speelt, alsof hij me probeert te martelen door mijn hoofd overuren te laten draaien.

"Je naam heeft niets met deze kamer te maken, ik heb je naam alleen nooit eerder gehoord. Je naam is uniek Allayna" Ik kijk Elion gefrustreerd aan, en zie hoe zijn ogen nog steeds op gevoelloos lijken te staan. "Mijn naam is enkel een woord net zoals de jouwe, waarom heb je me uit de cellen gehaald?" mijn woorden komen er als een schreeuw uit wat Elion zijn ogen een tint donkerder laat kleuren, iets dat mij laat weten dat hij me zat begint te worden. "Over 2 dagen wordt jij 19 Allayna, ik ben al 4 jaar opzoek naar mijn mate zonder succes. Ik heb alle vrouwen uit mijn pack getest en niemand hier is van mij, jij wordt over 2 nachten 19 wat betekend dat je opzoek kan naar je mate. Ik hou je hier, puur omdat ik voel dat jij de mijne wordt." Ik merk dat ik mijzelf geen houding weet te geven na zijn woorden, ik de zijne? De mate van een gevreesde alpha die enkel moord? Nee dank je, ik sla over! "En waarom zou precies ik jou mate zijn?" De woorden komen er als een fluistering uit, terwijl ik zo me best deed om het uit te kunnen schreeuwen. "Normaal gesproken moord ik iedereen uit die zich zomaar op mijn gebied waagt, maar bij jou kon ik het niet Allayna."

Ik kijk hem enkel aan waarna ik gefrustreerd mijn ogen sluit, Elion is duidelijk geschift. Ik wist dat hij een beruchte alpha was en dat hij niet zou sporen, maar dit topt alles. Ik voel hoe Elion een plukje van mijn wit zilveren haar achter mijn oor veegt, een lief gebaar. Ik open mijn ogen en kijk hem voor een paar seconden aan in zijn ijzig blauwe ogen, ik dacht dat ik een sprankje hoop door zijn ogen zag flitsen. Maar dat zal wel mijn verbeelding zijn geweest, de koude ogen wenden zich van me af waarna Elion de kamer verlaat en de deur op het slot draait. Fijn, ik kwam hier om het probleem met de Rogues te bespreken. Maar eindig opgesloten in een kamer door een doorgedraaide alpha, ik en een mate? Laat me niet lachen, dat is hetzelfde als ik zonder avontuur. Ik slaak een diepe zucht waarna ik me uit het bed hijs om de ruimte eens goed in me op te nemen, voor hetzelfde geldt is er een uitweg die ik net over het hoofd heb gezien. Ik zie nog een zwarte deur die me niet eerder was opgevallen, ik loop er naartoe en open de deur die krakend lijkt te protesteren. Ik zie dat het een badkamer is met een mooie regen douche en een spiegel met een toilet, de tegels in de badkamer zijn zwart net als het interieur in de slaapkamer zelf. Helaas voor mij bevinden er zich geen ramen in de badkamer, daar gaat mijn hoop op een ontsnapping. Ik kijk gefrustreerd de rest van de kamer door maar zie geen andere uitweg mogelijkheden, dan zit er niks anders op dan wachten tot ze die deur weer open maken. en dan is het een kwestie van geduld en perfecte timing, ik laat me gefrustreerd neer vallen op het bed. Dit was niet hoe ik mij het avontuur had voorgesteld, dit is alles behalve wat ik in gedachten had.