It's all predicted

Ik weet niet hoelang ik me nu al in Lahaina bevind, maar het voelt als dagen. Ookal weet ik donders goed dat het enkel een dag is, een zucht verlaat me lippen. Wat gaat de tijd toch sloom als je je verveeld, de woorden van Elion blijven zich in mijn hoofd herhalen. Alsof het een oude video band is die zich alsmaar herhaald, de woorden zorgden voor kippenvel over mijn hele lichaam. "Ik hoop dat je begrijpt dat ik je geen pijn wil doen, maar je moet hier blijven zodat je over 2 dagen de mijne zult zijn Allayna." Elion zijn woorden voelden als een mes die langs mijn keel werd gehaald, het voelde alsof hij me probeerde te claimen als mate. De beruchtste alpha van onze wereld denkt dat ik zijn mate ben? Ik probeerde mijn gedachten onder controle te krijgen zonder succes, wat had dit alles te betekenen? Waarom was Elion zo geïnteresseerd in mij? Vragen bleven door mijn hoofd stromen, maar antwoorden had ik niet. Ik voelde me als een prooi dat net door jagers was gevangen, alleen en bovenal zonder uitweg. Ik voel hoe mijn borstkast zwaar aanvoelt, dit alles begon zijn tol te eisen van mijn lichaam. Ik voel hoe mijn ademhaling zich versneld, en hoe adrenaline door mijn bloed begint te pompen. Ik moest uit deze kamer, de muren leken op me af te komen. Ik voelde me als een muis die in een val was gekropen, ik sluit gefrustreerd mijn ogen in de hoop dat als ik ze weer open deze nachtmerrie voorbij is.

De realiteit is dat ik me nog steeds in Lahaina bevind, frustrerend grijp ik naar mijn haar waar ik hard aan begin te trekken. Ik voel mijzelf steeds gefrustreerder worden, als ik mijn handen verslagen naast me laat vallen zie ik dat ik twee groten plukken haar vast heb. Wat gebeurd er met me? Is dit wat ze bedoelde met mensen die mentaal gek worden? Ik moet hier weg schiet er door mijn hoofd, hoewel mijn vorige ontsnapping poging is mislukt moet er toch een andere uitweg te vinden zijn? Ik probeer zo logisch mogelijk na te denken, maar dat gaat moeilijk aangezien mijn hoofd over uren maakt. Ik probeer me te herinneren hoe de gangen in het huis eruit zagen, maar ik kom er niet meer op. Ik weet het zeker ik wordt gek, ik kan niet meer helder denken wat me nog erger frustreert. Ik heb me ook totaal geen bessef van de tijd hier, hoewel mijn lichaam aardig moe begint te worden. Ik besluit om te gaan slapen, het is niet alsof ik veel meer keuzes heb.

Ik schrik wakker uit een onrustige droom die eeuwig leek te duren, ik kijk verwilderd om me heen in de hoop dat mijn avontuur in Lahaina ook een bizarre droom was. Ik hoop mijn kamer te zien met de prachtige schilderijen erin die moeder voor mij had gekocht. Maar het enige wat ik zie is de kamer waar ik me hiervoor ook in bevond, het was geen nare droom, het is de harde realiteit. Ik voel de tranen achter mijn oogkassen branden maar weiger om ze vrij te laten, ik moet sterk zijn om hier te kunnen overleven. Elion zijn woorden galmen opnieuw door mijn hoofd, "Ik hoop dat je begrijpt dat ik je geen pijn wil doen, maar je moet hier blijven zodat je over 2 dagen de mijne zult zijn Allayna.". Hoelang ben ik hier nu eigenlijk? Is er al een dag voorbij? Is het nog steeds over 2 dagen mijn verjaardag of is het nog maar 1 dag? Ik weet het allemaal niet meer en dat frustreert me enkel nog meer.

Ik hoor hoe het slot van mijn deur open wordt gedraait, hoopvol kijk ik naar het gedaante dat in de deur opening verschijnt. Mijn hoop zakt echter vrijwel meteen weg als ik zie dat het Elion is. "Allayna, ik dacht dat je wel wat gezelschap kon gebruiken." Zijn woorden komen er onzeker uit, iets wat mij laat weten dat Elion niet zeker is van zijn eigen woorden. "Hoelang ben ik hier al?" Het is de vraag die me alsmaar bezig houd die uit mijn mond klinkt, ik zie hoe Elion me twijfelend aankijkt. "Anderhalve dag." Ik voel hoe mijn ogen zich vergroten, anderhalve dag zit ik hier al. Dat betekend dat ik morgen 19 wordt, het betekend dat ik morgen mijn zielsverwant kan gaan zoeken. Het betekend dat ik vanaf morgen weer naar Aruna kan reizen, want Elion zijn soulmate zal ik nooit kunnen zijn. Het verbaasd me dat een anderhalve dag zo snel voorbij kan vliegen, alles van de afgelopen dagen verbaasd me. De afstand van Lahaina verbaasd me ook nog steeds, 5 dagen reizen zeiden ze. En ik was er binnen 1 dag, ik voel hoe mijn hoofd voor de zoveelste keer vandaag begint te bonken van alle vragen.

"Wat wil je van me Elion, het is toch duidelijk dat ik je mate niet kan zijn!" De woorden kwamen er als een verwilderde kreet uit, ik zie hoe Elion zijn ogen net zoals de vorige keren een tint donkerder worden. Fijn, meneer wordt boos. "Allayna zoals ik je al eerder heb gezegd, je moet hier blijven zodat je morgen de mijne zult zijn." Ik probeer een sarcastische lach in te houden, dit is allemaal zo bizar. "Elion, ik hoop dat je begrijpt dat je mij niet kan dwingen om de jouwe te zijn." Ik zie hoe Elion zijn handen tot vuisten balt waarna hij zijn ogen voor een paar seconde sluit, iets in mij verteld me dat ik die woorden beter niet had kunnen uitspreken. "Jij hebt niks te willen Allayna, je zult vanaf morgen de mijne zijn. Of je het nou leuk vind of niet, ik voel dat wij 1 zullen zijn."