The more you hate, the more you love

|Kai’s POV|

Nandito kami ngayon ni Ate Angel sa labas nung bahay.

As in sa mismong labas. Naglalakad.

“1 day pa lang, ang hirap na. Yung totoo, ano po bang dahilan kung bakit ako nandito? Kung ba’t nyo ko sinama?”, tanong ko.

Naguguluhan kasi ako ng sobra!

”Para maintindihan mo lahat.”, nakakaloko din si Ate Angel. -_-

”Maintindihan? Wala nga akong naiintindihan. Parang, mas lalong gumugulo ehh.”, sagot ko naman.

“How come?”, tanong nya.

“Si Jude! Si Danica! Yung puso ko. Lahat magulo! Si Jude –“, napatigil naman ako bigla. ”Pwede naman akong magkwento sa’yo diba?”, tanong ko.

“Tinatanong pa ba yan? Bugbugin kita, gusto mo?”, ngumiti lang ako sa kanya. ”Simula nag-college ako sa Chomas, kaibigan na ata kita! Tapos ngayon, nakakatawa nga, estudyante na kita!”

“Hay! Kasi naman Ate ehh! Alam mo naman dati diba?”, tumango lang sya. ”Tapos, feeling ko tuloy, bumabalik yung feelings ko ulit sa kanya.”, hay!

”Bumabalik?! Bakit? Nawala ba? Hindi naman ha! Indenial ka lang talaga!”, binigyan ko lang sya ng ’nakakainis-ka look’ ”Totoo naman kasi ehh. Alam mo kasi Kai? Kahit ilang beses mong sabihing ayaw mo na, kung sabi ng puso mo ay ’wag muna, wala kang magagawa kundi ang gustuhin sya.”

”Ayaw ko kasi ehh! Akala ko makakatulong yung hatred sa puso ko, but nothing happened. Actually, much better pa nga ehh. Which is I don’t like. I hate the way I love him.”,

“See? Inamin din ni Ms. Indenial. Pero, bakit ba kasi ayaw mo?”, bakit nga ba ayaw ko?

“Kasi, alam mo naman yung reason ehh. Ayaw ko na ulit maulit yung dati. Masaktan. Nakakapagod kaya yun.”, sagot ko naman.

“Alam mo Kai? Kapag hindi ka nasaktan, hindi mo masasabing nagmamahal ka. Nagmahal ka, ibig sabihin nun, dapat handa ka. At alam mo na ang pag-ibig parang rose. Kahit ga’no kabango, maraming tinik. Hindi ka naman nagmahal para sumaya diba?”, tama sya! Pero, kasi, basta! EWAN. -.-

”Pero kasi Ate, parang feeling ko, dapat na kong huminto kung hindi naman nya ko gusto. Kasi kamusta naman diba? 2 years! Baka nga maging 3 years ehh! 2 years akong naloko sa kanya. Simula 1st year ako. Grabe, panahon pa ni Gloria yun!”, sagot ko naman.

“2 years kang nagpakaloko sa kanya. And the next year, niloko mo naman yung sarili mo. Pinipilit mong paniwalain yung sarili mo sa katotohanang hindi naman totoo. Pinipilit mong tinatatak sa isip mo, na ayaw mo sa kanya! Na ayaw mo sa kanya dahil sumikat sya! Dahil nagbago yung attitude nya? Kai, normal yun! Gaya ng sinabi nya, ikaw sa posisyon nya. Just try kung kaya mo pa ring ngumiti. Yung real smile talaga.”, ganun ba ko kasama?

“Ano pong gagawin ko?”, tanong ko naman.