« អូនមានផ្ទៃពោះហេតុអីក៏នៅតែទៅទៀតថេយ៍?»
« ការងារក៏សំខាន់ណាមួយវាក៏មិនមែនការងារធ្ងន់គ្រាន់តែទៅសុីញ្ញេប៉ុណ្ណោះ »
« តែអូនអាចអោយលេខាយកមកអោយនៅផ្ទះក៏បាន »
« បងក៏ជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនម្នាក់ដែល បងក៏ដឹងថាការងារខ្លះសំខាន់ណាស់ខកខានមិនបាន »
« បាទ..បងដឹងហើយអូនសម្រាកទៅបងទៅយកទឹកដោះគោមកអោយ »
« អឹម »នាងងក់ក្បាលសម្លឹងមើលដំណើរប្ដីចេញទៅ ទាំងក្នុងចិត្តមិនស្ងប់នាងដឹងថាក្រោយខ្នងនាងគេធ្វើអីតែព្រោះពាក្យថាស្រលាញ់ក៏ព្រមធ្វើមិនដឹងមិនលឺ។
« អូនទ្រាំបិទភ្នែក ក៏ព្រោះអូនស្រលាញ់បងតែបើបងនៅតែមិនកែនៅដដែលអូននឹងមិននៅស្ងៀមនោះទេ »នាងនិយាយម្នាក់ឯងក្នុងបន្ទប់ល្មមគ្មានអ្នកលឺនោះទេ។
« នេះទឹកដោះគោអូនញុាំទៅ ជំនួយដល់កូន »
« អោវ ជំនួយតែកូនទេឬ?អត់ជំនួយម៉ាក់ទេហ៎?»
« ទាំងពីនឹងណាប្រពន្ធសម្លាញ់ សឺតៗ »
« កុំថើបអូន មើស»
នាងរុញគេចេញព្រោះមើលទៅកំណើតកូននេះអត់ចូលចិត្តឪសោះ
« ឆើស..ថើបមិនបានចាប់អុកឡូវ »
« ផាច់ បងនិយាយអីអត់អនាម័យបែបនឹងនៀក »រាងស្ដើងទះស្មានាយមួយដៃព្រោះខ្នាញ់នឹងសម្ដីពេក មើលចរឹកចុះរលៀមបែបនឹងសោះបានស្រីច្រើនយ៉ាងនឹង។
« អួយ..ឈឺណាអូន នេះលេងទះមួយទំហឹងបែបនេះខូចស្បែក CEOសង្ហាអស់ហើយ ពៅព្រលឹង»
« អោយខូចទៅកុំអោយស្រីតាមពេក »
« ជាមនុស្សប្រុសមានស្រីជារឿងធម្មតា ចាំបងមានប្រុសចាំថា»
« ឌឺអូន??»
« អត់ផងនិយាយលេង ហ៊ឹសៗ »នាយសើចស្ញេញ។
« ហ្អើយ..អាចរឹកយ៉ាប់នេះមិនកែតែម្ដង ប្រយ័ត្នណាតាអូនដឹងថាបងទៅជួបនាងទៀត អូនមិនទុកទេ »
« បងលែងទាក់ទងនាងហើយតើ បងស្រលាញ់តែអូន »
« ស្រលាញ់អូនរឺស្រលាញ់លុយអូន »
