« មើលថែនាងផងណា ទោះនាងមើលទៅក្លាហានរឹងមាំតែនាងក៏ទន់ជ្រាយដូចស្រីដដទៃដែរ »
« បងកុំបារម្ភអី ទោះខ្ញុំស្លាប់ក៏ខ្ញុំមិនអោយនាងស្ថិតក្នុងគ្រោះថ្នាក់ម្ដងទៀតឡើយ »
« តស់ចូលក្នុង ទៅ»
ងាកមកមើល កញ្ញា ចន ហាន់ណា ឯណេះវិញនាងកំពុងនៅជាមួយនឹងបុរសម្នាក់ដែលនាងបានជួយ ម្នាក់នោះគ្មានអ្នកណាក្រៅពីនាយកម្លោះឈុននោះទេ នាយនៅរស់?
*ត្រឡប់ពេលទៅ៥ឆ្នាំមុន
ក្នុងគ្រាដែលឈុនត្រូវបានគេចាក់ដេកដួលនោះ ហាន់ណានាង ទើបនឹងហោះមកពីជប៉ុន ក៏ប្រទះនឹងឈុន នាងក៏អោយអង្គរក្សខ្លួនជួយជូនគេទៅកាន់មន្ទីពេទ្យផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ម៉ាក់នាង នាងក៏សង្គ្រោះនាយបាន ប៉ុន្តែនាយត្រូវដេកសន្លប់អស់រយះពេល ៤ខែឯណោះទម្រាំដឹងខ្លួន ហាន់ណាមើលថែនាយយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់។
@បច្ចុប្បន្ន
« អ្នកនាង ចូលមកបន្ទប់ខ្ញុំពីកាល?»ឈុន
« មួយសន្ទុះហើយឃើញលោកគេងក៏ខ្ចិលដាស់»
« តើអ្នកនាងមានការអីឬ?»
« ខ្ញុំបានដំណឹងថា ចាហ្វាយលោកនៅរស់ទេ(ថេហ្យុង)»
« ពិតមែនហ្អេ?ចុះណាមផានោះ?»
« ខ្ញុំក៏មិនដឹងដែរ ព្រោះពួកគេស៊ើបមិនដឹងនោះទេ »
« លោកនៅស្រលាញ់នាងមែនទេ??»ហាន់ណា
« ត្រូវហើយណាមផាជានារីម្នាក់ដែលល្អបំផុត សម្រាប់ខ្ញុំ »
« នាងត្រឹមជាអ្នកបម្រើសោះតែមើលទៅនាងសំខាន់ណាស់សម្រាប់លោក »
« នាងគឺ perfect ទោះនាងជាអ្នកបម្រើក៏ថោយយ៉ាងខ្ញុំត្រូវរកនាងអោយឃើញ »
« ជូនពរលោករកនាងឃើញឆាប់ៗ »ហាន់ណាពោលទាំងអន់ចិត្ត៥ឆ្នាំមកនេះនាងបាក់ចិត្តលើឈុនទៅហើយ។
« អគុណនាងហើយ៥ឆ្នាំមកនេះនាងជួយខ្ញុំរហូត ពេលនេះដល់ពេលខ្ញុំត្រូវទៅរកអ្នកនាងខ្ញុំហើយ »
« មិនអីទេ លោកទៅចុះ»
« ជុងហ្គុកបងមកវិញហើយហ្អេ? មើលទៅមិនស្រស់ស្រាយដោះបងមានរឿងអី?»ម៉ារីណា
« គ្មានអីទេ គ្រាន់តែហត់»
« ត្រូវការអោយអូនធ្វើសរសៃរអោយទេ??»
« មិនបាច់ទេ បងចង់សម្រាកអូនចរញទៅសិនទៅ»
« តែអូនចង់បម្រើរបង »
« អូននិយាយមិនចេះស្ដាប់គ្នាទេហ្អេ?» នាយចាប់ផ្ដើមស្រែកគំហគដាក់នាង ទាំងមួម៉ៅ។
« អ្ហាយ!!! ហុឹកៗបងស្រែកដាក់អូនទៀតហើយ ហ្អឹកៗអូនខ្លាច»
« ឈប់ធ្វើចរិកម្ញិកម្ញក់ទៅបានទេម៉ារីណា បងធុញណាស់ »
« បងឯងកើតស្អី មកដល់ផ្ទះរករឿងអូនបែបនៀកឬក៏បងមានស្រីផ្សេងបងប្រាប់អូនមក ជុង ហ្អឹកៗៗ បងឈប់ស្រលាញ់អូនហើយឬ?»
« ហ្អើយ..ចេញទៅ!!»
« ហ្អឹកៗៗ »ម៉ារីណារត់ទៅទាំងរលីងរោងនាងពិតជាខ្លាចសភាពជុងហ្គុកពេលនេះណាស់។(កម្មពាមានពិត)
« យើងពិតជាវិលវល់ខ្លាំងណាស់ យើងចង់បាននាងមកវិញ យើងនឹងយកនាងមកវិញ ថេហ្យុងក្រាដែលឡា!!!»
« លោកចង់យកខ្ញុំទៅវិញហ្អេ??វាគួរអោយអស់សំណើចណាស់ »ថេហ្យុងអង្គុយមើលកាំម៉េរ៉ាស្ដាប់លឺនាយនិយាយហើយអស់សំណើចជាខ្លាំង។ មិនបាច់ឆ្ងល់ថីបានរាងតូចដឹងនោះទេ ព្រោះថាជុងហ្គុកកំពុងរស់នៅផ្ទះរាងតូចនុះឯង តែក្នុងផ្ទះនោះបង្កប់ដោយកាំមេរ៉ាជាច្រើន រាល់សកម្មភាពជុងហ្គុកនឹងម៉ារីណាគឺនាងដឹងទាំងអស់ ។
« ស្អែកពួកយើងជួបគ្នាណាអតីតប្ដីសម្លាញ់ រាល់សំណង រាល់ការឈឺចាប់ទាំងឡាយ »
« ពួកឯងត្រូវតែសង !»
« វានឹងគ្មានពាក្យថាលើកលែងឡើយសម្រាប់ពួកមនុស្សសន្តានសត្វដូចជាពួកឯង »
__________________________________
ភាគ(17)
« សុខសប្បាយទេ??»
« នាង..នាងឯងមិនទាន់ងាប់ទៀតហ្អេ មីស្រីចង្រៃ»ម៉ារីណា
« ស្លាប់មិចនឹងកើតបើ យើងស្លាប់បានអ្នកណាសម្លាប់នាងទៅ?»
« នាងឯងចង់ធ្វើស្អីទាំងកណ្ដាលថ្ងៃបែបនេះ ?»
« កុំភ័យមើលយើងមិនទាន់ ចាត់ការនាងទេ យើងមកនេះគ្រាន់តែយករបស់មួយអោយនាងប៉ុណ្ណោះ!!»
« របស់ស្អីនាង?»
« អ្ហាយ... នាងនាងសម្លាប់មលហ្គេន»
រង់ចាំភាគបន្ត..
???:????????????????! ?
Start from the beginning
