"မင်း... အဲ့ဒီ Major ကနေ ထွက်လိုက်တော့"
ရုတ်တရက် ထွက်လာတဲ့ စကားကြောင့် Dew ရော အမေရော တုန်လှုပ်သွားတယ်။ Dew က ဇွန်းကို ကိုင်ထားတဲ့ လက်ကို တင်းတင်းဆုပ်လိုက်တယ်။
"အနာဂတ်မှာ ဘာမှ အထောက်အကူ မပြုတဲ့ Major ကို မင်း ဘာလုပ်မှာလဲ? စီးပွားရေးသာ ယူလိုက်။ ကျောင်းတက်တာ ဘယ်လောက်မှ မကြာသေးဘူး။ Major ပြောင်းလိုက်လိုက်"
အဖေ့ရဲ့ လေသံက အမိန့်ပေးတဲ့ ပုံစံမျိုး။ Dew က မျက်လုံးကို စိုက်ကြည့်ပြီး ခိုင်မာတဲ့ လေသံနဲ့ ပြန်ပြောတယ်။
"ကျွန်တော် မပြောင်းဘူး"
Dew ရဲ့ စကားကြောင့် အဖေ့မျက်နှာက ပိုတင်းမာသွားတယ်။ သူက ဇွန်းကို ပိုပြီး ကျယ်လောင်တဲ့ အသံနဲ့ စားပွဲပေါ်ကို ချလိုက်တယ်။
"မင်း... အဲ့ဒီ Major ကို စိတ်ဝင်စားလို့လား၊ ဝါသနာပါလို့လား? ငါ့ကို အရွဲ့တိုက်ချင်ရုံနဲ့ မင်း အနာဂတ်မှာ ဘာမှ အသုံးမဝင်တဲ့ Major ကို ဘာလုပ်မှာလဲ? စီးပွားရေး ယူပြီးရင် ငါ့လုပ်ငန်းတွေ ဆက်ခံရုံပဲ"
ပြောပြီးတာနဲ့ အဖေက ထရပ်ပြီး ဘာမှ ဆက်မပြောတော့ဘဲ ထွက်သွားတယ်။ အမေကတော့ မျက်ရည်ဝဲနေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ Dew ကို လှမ်းကြည့်တယ်။
"သားရယ်... သားအဖေက သားကို ကောင်းစေချင်လို့ ပြောတာပါ။ သားအစ်ကိုကြီးကလည်း နိုင်ငံခြားမှာ ကျောင်းတက်နေတာ မပြီးသေးဘူး။ ပြီးရင်တောင် ပြန်ခေါ်လို့ ရပါ့မလား? သားအစ်ကိုကြီးနဲ့ သားအဖေကြားက ပြဿနာ ကို သားလည်း သိရဲ့နဲ့... သားပဲ အိမ်စီးပွားရေးကို ဆက်ခံရမှာ။ သားပဲ ရှိတော့တာပါ သားရယ်"
အမေ့ရဲ့ စကားတွေက Dew ရဲ့ ရင်ထဲကို စူးနစ်သွားတယ်။ သူလည်း ဘာမှ ပြန်မပြောနိုင်တော့ဘဲ ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်တယ်။ ထမင်းစားလို့လည်း မဝင်တော့ဘူး။ သူ စားပြီးသောက်ပြီးတာနဲ့ အပေါ်ထပ်မှာရှိတဲ့ သူ့အခန်းထဲကို တက်လာခဲ့တယ်။
ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲနေရင်း မျက်နှာကျက်ကို ငေးကြည့်နေမိတယ်။ 'ငါ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ' ဆိုတဲ့ အတွေးက သူ့ခေါင်းထဲမှာ တဝဲဝဲလည်နေတယ်။ ဒီ Major ကို သူ သဘောကျလို့ ရွေးချယ်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး။ အဖေကို အရွဲ့တိုက်ချင်လို့ သက်သက်။ ဒါပေမဲ့ အခု သူ ဘာ Major ကို ပြောင်းရမလဲဆိုတာလည်း မသိဘူး။ သူက ဘဝကို အေးအေးဆေးဆေး စာအုပ်တွေ ဖတ်ရင်းနဲ့ပဲ ဖြတ်သန်းချင်တာ။ အခုတော့ အရာအားလုံးက ရှုပ်ထွေးလို့နေတယ်။
"ဟူး..."
သူ သက်ပြင်းချရင်း အိပ်ဖို့ လုပ်နေတုန်းမှာ ဖုန်းမြည်လာတယ်။
"ဒူး... ဒူး..." ဆိုတဲ့ ဖုန်းမြည်သံက တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အခန်းထဲမှာ ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာတယ်။ Dew ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်လိုက်တော့ Sky ဖြစ်နေတယ်။
"ဟျောင့်... အဆင်ပြေလား မင်း?" Sky ရဲ့ အသံက စိုးရိမ်သလိုလို။ "မင်း အဖေနဲ့ စကားများသေးလား?"
Dew က ညည်းညူလိုက်တယ်။ "အေး... မပြေဘူးကွာ... အရင်အတိုင်းပဲ"
သူ့အကြောင်းတွေကို Sky ကို ရင်ဖွင့်ပြလိုက်တယ်။ အဖေနဲ့ စကားများခဲ့တဲ့ အကြောင်း၊ သူ့ခံစားချက်တွေ အကြောင်း အကုန်ပြောပြလိုက်တယ်။ Sky က သူ့စကားတွေကို တိတ်တဆိတ် နားထောင်နေတယ်။
"မင်း စိတ်ညစ်နေရင် Bar လာမလား? ငါ အဲ့မှာ ရှိတယ်" လို့ Sky က ခဏကြာတော့ လှမ်းမေးတယ်။
Dew က ခေါင်းခါယမ်းလိုက်တယ်။ "မလာတော့ဘူးကွာ... ငါ အရမ်းပင်ပန်းနေပြီ။ အိပ်တော့မယ်"
"အေးပါကွာ... ဒါဆိုလည်း ဂရုစိုက်နော်"
"အင်း... မင်းလည်း ဂရုစိုက်"
Dew ဖုန်းချလိုက်ပြီး မျက်လုံးတွေကို မှိတ်လိုက်တယ်။ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုတွေနဲ့အတူ သူ တဖြည်းဖြည်း အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ သူ့ခေါင်းထဲမှာတော့ မနက်ဖြန်ရဲ့ စိန်ခေါ်မှုတွေက ဝိုးတဝါး ပေါ်နေတုန်းပဲ။
part(7)
Start from the beginning
