Can't Get Out

Sorry voor de vertraging, school stalkt.

Abba

"Echt?" Blij als een kind staat Manuel voor me. "Abba!"

Met een snelle beweging word ik in een omhelzing gesmoord. Ik omhels hem hartelijk terug, terwijl ik over zijn rug wrijf. Hij ruikt lekker. Manuel klemt me steviger vast en snuift de geur van mijn haar op. "Op dit moment heb ik altijd gewacht," verzucht hij verzaligd. Ik giechel. Hij lijkt wel een meisje. "Nee, echt!" beweert hij terwijl hij me op armlengte vasthoudt. Wat hij overigens niet lang volhoudt. Na een seconde of wat trekt hij me weer dicht tegen zich aan.

"Laten we iets gaan doen," fluistert hij zwoel in mijn oor. "Naar de speeltuin?"

"Ja, naar de schommel?"

"Ik dacht meer aan wippen," zegt hij met een uiterst onschuldig gezicht. Met een lachje geef ik hem een klap op zijn achterwerk. "Halve zool."

"Je houdt van me," doet hij dramatisch en tilt me dan in één beweging op. Ik zucht en sla mijn armen om hem heen. "Een beetje."

Φ

We liggen in bed en ik lig dicht tegen Manuel aan. Hij ruikt aan mijn haar en speelt ermee. "Weet je wat ik zo leuk vind aan jou?" begint hij.

Ik kijk nieuwsgierig naar hem op. "Nee?"

"Je gevatheid," geeft hij ten antwoord. "Maar dat is niet het enige, ik houd van je ogen, je neus, je oren, je haren, je prachtige lippen, je mooie benen, je lekkere borsten-"

"Hee," protesteer ik lachend, "rustig aan, hè?"

"Ik wou nog verder gaan, maar je geeft me de kans niet," verzucht hij en geeft me een kus op mijn wang. "Ik hou van je."

Even word ik stil. Hij houdt van me. Gek genoeg is het niet beangstigend, alsof je een stalker achter je aan hebt. Nee, het voelt fijn. En dan besef ik het. Nu weet ik het. Ik heb het al een hele tijd voor mezelf verborgen gehouden, maar nu kan ik het niet meer verbergen.

Ik hou ook van Manuel. Van zijn idioterie en van zijn haar, van zijn heerlijke lippen en bovenal, van zijn ziel.

Ik hijs mezelf overeind en steun op het kussen.

"Ik ook van jou."

Manuels ogen zeggen ne genoeg. Ze staan gelukkig en ik weet dat ik de juiste beslissing heb gemaakt.

EINDE