បន្ទប់តុបតែងខ្លួន ...
"ហ៊ើយ !!!! ម៉េចក៏មីស្អីគេនេះវាពូកែដោះស្រាយបែបនេះ?"។ មកដល់បន្ទប់តុបតែងខ្លួនខ្នាតធំរបស់ក្រុមហ៊ុន លូកាស្ត្រូ ដែលត្រៀមសម្រាប់តារាសម្តែងនោះក៏មាននារីម្នាក់ដែលតុបតែងខ្លួនស៊ីវិល័យដើរមកអង្គុយក្រពាត់ដៃមិនអស់ចិត្តហើយខាំមាត់ធ្វើឲ្យជំនួយការគេក៏ដើរមកហុចទឹកមក។
"ត្រជាក់ចិត្តណា៎អូន ហ្វីន !!! ធម្មតាមនុស្សដែលធាតុពិតជាឆ្កែចចកបែបនេះកុំតែនៅមិនបានយូរទេ! ធ្វើមួយៗទៅអូន!!"។ ជំនួយការដែលជាអ្នកជួយនៅពីក្រោយការផ្សព្វផ្សាយពត៍មានអាស្រូវពី ឡេវេន នោះមិនបានសម្រេចតែបែរជាជួយ ឡេវេន ឲ្យកាន់តែល្បីមានអ្នកអាណិតស្រលាញ់លើសដើម។
"ត្រជាក់?! នេះឲ្យខ្ញុំត្រជាក់ដល់ណា៎ហា៎?!!! មានឃើញមុខហេ៎ថាវាឌឺដងខ្ញុំដល់ថ្នាក់ណា៎នោះ? វារីករាយលើគំនរទុក្ខខ្ញុំហើយណា៎បង! នេះហេតុអីខ្ញុំត្រូវចាញ់វាគ្រប់យ៉ាងមែនទេ? វានឹងមានអំណាចថ្នាក់ណាទៅ?"។ ហ្វីន តារាសម្តែងដែលមិនត្រូវគ្នាជាមួយ ឡេវេន ជាដៃគូចង់គំនុំក្នុងវិស័យសិល្បៈក៏និយាយដោយការខឹងសម្បារ។
<គ្រាំង>"ព្រោះមនុស្សដែលមានបុណ្យតែងតែឈ្នះមារដូចជានាងឯងនោះអី!"។ សម្លេងស្រួយស្រេះមួយបានបន្លឺស្របនឹងទ្វារបានច្រានមួយទំហឹងធ្វើឲ្យ ហ្វីន នេះភ្ញាក់ក្រញូវខ្លួនដើម្បីជំនួយការក៏ភ្ញាក់ផ្អើលដែរ។
"នែ!!! នាងឯងចូលមកគ្មានសុជីវធម៍ទេរឺហា៎? មិនចេះគោះទ្វារទេហេ៎?"។ ហ្វីន ក៏សម្លក់ហើយ ឡេវេន ក៏ឈរក្រពាត់ដៃហើយញោចស្នាមចុងមាត់។
"ជាមួយសត្វដូចនាងឯងចាំបាច់មានសុជីវធម៍ដែរ? នេះឲ្យយើងប្រើសុជីវធម៍ជាមួយពួកខួរថោកដូចនាងយ៉ាងម៉េចទៅហ៎? នេះយើងមិនដែលទុកនាងឯងជាមនុស្សផងកន្លងមក! ហាស ហាស! អូយ នេះខឹងហ៎? នេះយើងចូលចិត្តនិយាយចំៗតែចឹង!"។ ឡេវេន និយាយដោយញញឹមស្រស់បាញ់ក្រសែភ្នែកឌឺដងធ្វើឲ្យ ហ្វីន ក្តាប់ដៃហើយខាំមាត់មុននឹងស្ទុះក្រោកចង់ទៅរក ឡេវេន តែជំនួយការក៏ចាប់ដៃ។
"លែងដៃខ្ញុំ !!! ហឹស....នាងឯងមាត់ស៊ីលាមកមែនទេបានជាសម្តីអាក្រក់ម្លឹងៗហា៎? លែងណាបង !!! ខ្ញុំចង់វៃវាឲ្យណាណីម្តង!!! ហ៊ើយ !!!"។ ហ្វីន ក៏កញ្ជ្រោលជាខ្លាំងហើយ ឡេវេន ក៏ពើងដើមទ្រូងនឹងពើងមុខឌឺដងនាងជាខ្លាំង។
"វៃមក!!! នេះគ្រាន់តែយើងនិយាយការពិតការឆេះខួរក្បាលនៅមិនស្ងៀមហើយមែនទេមីតារាគ្មានថ្ងៃងើបមុខរួច! បើថាច្រណែនយើងហើយប្រើប្រាស់គំនិតថោកទាបបែបនេះមកធ្វើទុកបុកម្នេញយើងនោះគឺយើងសុំទោសផងណា៎!! នាងឯងវៃបំបាក់យើងមិនបានទេព្រោះមនុស្សយើងកាន់តែជាន់គឺកាន់តែខ្ពស់ហើយយើងនឹងសងអ្នកដែលជានយើងឲ្យខ្លាំងជាងនេះរាប់លានដងវើុយ!!! ព្រោះនេះជាជីវិតពិតមិនមែនកុនទេ!!!"។ ឡេវេន ក៏ស្រែកតបទៅវិញហើយ ហ្វីន ខាំមាត់ខឹងខ្លាំងណាស់ក៏រលាស់ខ្លួនចេញបានសម្រេច។
<ផាច់>"នាងឯងនេះសម្អាងស្អីនិយាយថាខ្លួននាងឯងអស្ចារ្យនោះហា៎? ហឹស...ក្នងខួរក្បាលនាងឯងក៏សំបូរល្បិចកលខ្មៅកង្វក់ដូចតែគ្នានឹងនាង វេន !!! មីព្រាយលាក់មុ-អាយ៎!!"។ ហ្វីន បានទះ ឡេវេន មួយកំផ្លៀងហើយ ឡេវេន មិនបង្អង់យូរក៏ស្ទុះចាប់ទាញសក់នាងកន្រ្តាក់ហើយទះយកៗមិនប្រណីដៃនាំឲ្យមានការប្រតែប្រតប់គ្នាពេញបន្ទប់តុបតែងកាយ។
"អូយ!!! អ្នកនាង ហ្វីន អ្នកនាង ឡេវរន ឈប់សិនទៅចា៎!!! អូយ!!! ស្លាប់ហើយ!!"។ លេខារបស់ ហូស៊ុក ក៏មកដល់ក្រោយមានលឺក៏ឈ្លោះប្រកែកគ្នាហើយនាងក៏ប្រឹងចូលមកឃាត់តែមើលទៅមិនបានផលទេក៏មានតែរត់ទៅរកនាយសង្ហាដែលកំពុងតែចងចិញ្ចើមកណ្តាលការិយាល័យនោះឯង។
បន្ទប់អគ្គនាយក ...
<តុក តុក >"លោកចាងហ្វាង!!! វីវរហើយលោកចាងហ្វាយ!!!"។ លេខាក៏រត់មកយ៉ាងរហ័សតែម្តងទើប ហូស៊ុក ងាកមកដោយងឿងឆ្ងល់។
"មានរឿងអី?"។ ហូស៊ុក ក៏សួរនាំហើយលេខាក៏អោនប្រាប់។
"អ្នកនាង ហ្វីន នឹងអ្នកនាង ឡេវេន ឈ្លោះគ្នាពេញការិយាល័យហើយចា៎!!! នេះអ្នកណាក៏ឃាត់មិនបានដែរ! គិតយ៉ាងម៉េចលោកចាងហ្វាង?"។ លេខាក៏សួរហើយ ហូស៊ុក គ្រាន់តែលឺកាលណាក៏ឈ្លីថ្ងាសដោយមួម៉ៅមុននឹងទាញទូរស័ព្ទមួយគ្រឿងហើយដើរមកក្បែរលេខា។
"នេះជួយចាត់ការជនដែលផ្សព្វផ្សាយពត៍មានអាស្រូវនេះផងណា៎!!! ជួយទៅដោះស្រាយនៅប៉ុសិ៍្ភប៉ូលីសផងណា៎!! រឿងនោះនៅទីនោះទុកឲ្យខ្ញុំ!"។ ហូស៊ុក ក៏រត់ទៅជាបន្ទាន់ដើម្បីដោះស្រាយរឿងឈឺក្បាល។
បន្ទប់តុបតែងកាយ ....
"អឹក..នាងឯងមិនខ្លាំងទៀតទៅហា៎នាង ហ្វីន !!!"។ ពេលនេះការវៃតប់មើលមកក៏ឃើញថាអ្នកមានប្រៀបក៏ជា ឡេវេន ដែរព្រោះនាងក៏បានជិះពីលើ ហ្វីន ហើយទះគេយកឡើងក្រហមមុខហើយសក់សំពីងសំពោងមុននឹងនាងស្រវ៉ាទាញស្បែកជើងកែងតម្លៃថ្លៃយារលើកធ្វើឲ្យគ្រប់គ្នាក៏ភ័យស្លន់សូម្បីតែ ហ្វីន ។
"ឈប់ភ្លាមណា៎ ឡេវេន ប័រណឺនដូ !!"។ សម្លេងគ្រលររបស់បុរសម្នាក់ក៏ស្រែកឡើងធ្វើឲ្យស្បែកជើងកែងរបស់ ឡេវេន ក៏នៅស្កឹងហើយ ហ្វីន ឃើញឪកាសក៏ច្រាននាងចេញមុននឹងជំនួយការនោះស្ទុះមកជួយលើកនាងហើយ ហ្វីន ក៏ស្ទុះមកឪបជំនួយការគេតែម្តង។
"ហ៊ឹក...លោកចាងហ្វាង...ហ៊ឹក...លោកត្រូវតែជួយរកយុតិ្តធម៍ឲ្យមកខ្ញុំណា!!! ហ៊ឹក...នេះគេវៃខ្ញុំ!! សុខៗគេមករករឿងខ្ញុំណា៎!!"។ ហ្វីន ក៏យំរំអួយរៀបរាប់ហើយ ហូស៊ុក ក៏ចងចិញ្ចើមមុននឹង ឡេវេន ក៏នៅតែក្តាប់ស្បែកជើងកែងហើយក្រោកឈរស្ទុះមករក ហ្វីន ទៀត។
"នាង-អូយ!!! លែងដៃណា៎!! អូយ!!!"។ ដៃក្រាស់មួយក៏ស្ទុះមកទាញកញ្ឆក់នាងជាប់ធ្វើឲ្យនាងមិនអាចទៅមុនហើយនោះគឺជានាយសង្ហា ហូស៊ុក ដែលចាប់ដៃនាងហើយឃាត់មិនឲ្យនាងបង្ករឿង។
"ល្មមៗបានហើយ!!! រឿងនេះខ្ញុំនឹងដោះស្រាយ! មិនអីទេ! ឈុតរបស់អ្នកនាង ហ្វីន ថ្ងៃនេះសុំលើកទៅថ្ងៃថតពេលក្រោយក៏បាន! ថ្លៃព្យាបាលរបួសនឹងប្រាក់បន្ថែមលើកចិត្តចាំខ្ញុំគិតគូរឲ្យមិនអីទេ! ពេលនេះខ្ញុំសុំឲ្យអ្នកនាងអញ្ចើញទៅសម្រាកសិនចុះ!!"។ ហូស៊ុក ក៏និយាយហើយ ហ្វីន ក៏ធ្វើជាយំរហេមរហាមទើបជំនួយការគេនាំគ្នាចេញទៅហើយពេលដែល ហ្វីន ដើរកាត់មុខរបស់ ឡេវេន នាងក៏ដៀងភ្នែកមកញោចស្នាមញញឹមឌឺដង ឡេវេន ទើប ឡេវេន កញ្រ្ជោលស្ទុះម្តងទៀតតែ ហូស៊ុក ក៏ទាញដើមដៃនាងមកវិញ។
" ឡេវេន !!!!!"។ សម្លឹងកាចបានបន្លឺខណៈនាងក៏ងាកមកសម្លក់គេហើយមនុស្សដែលនៅទីនេះក៏នាំគ្នាចេញអស់ទើបនៅតែពួកគេពីរនាក់សម្លក់សម្លឹងគ្នានេះឯង។
"ហឹស...កុំយកដៃកង្វក់លោកឯងមកចាប់ខ្ញុំ!!!"។ ឡេវេន ក៏រលាស់ដៃចេញពីគេដោយក្រសែភ្នែកកាចហើយ ហូស៊ុក ក៏ក្រពាត់ដៃសម្លឹងនាង។
"កង្វក់?! ហើយនាងគិតថានាងជាមនុស្សស្អាតបាតណាស់ហើយមើលទៅមែនទេ?! មិនចេះទៅនោមមិនចេះទៅបត់ជើងធំទេរឺបានជាដើរថាឲ្យគេកង្វក់នោះ?"។ ហូស៊ុក ក៏ចោទសំណួរនេះធ្វើឲ្យ ឡេវេន ហួសចិត្តនឹងគេ។
"ឡប់សតិទេដឹង?! និយាយស្តីគ្មានសុជីវធម៍ទេហេ៎?"។ ឡេវេន ក៏តបដោយផាំងៗហើយ ហូស៊ុក ក៏ញោចស្មាមញញឹមចុងមាត់។
"សុជីវធម៍?! អូហូយ!! មើលអ្នកមានសុជីវធម៍ចុះ! រករឿងហើយវាយតប់គេពេញកន្លែងមិនខ្វល់ពីស្អីសោះចឹងណ៎! ជេរបញ្ចោរគ្នាពេញមុខមនុស្សជាច្រើនដោយមិនកោតក្រែង! នេះរឺអ្នកមានសុជីវធម៍?!"។ ហូស៊ុក ក៏បញ្ចើចសម្តីដាក់នាងធ្វើឲ្យ ឡេវេន ខាំមាត់ហើយសម្លក់គេ។
"អ្នកណាឲ្យវារករឿងដាក់ខ្លួន? លោកឯងគិតថាខ្ញុំទំនេរណាស់រឺដែលរករឿងគេទាំងគេមិនធ្វើអីដាក់ខ្ញុំនោះ? នេះមានសតិខ្លះទេ?"។ ឡេវេន ក៏ដោយមកវិញហើយ ហូស៊ុក ក៏មាមទឹកមុខមាំ។
"សតិខ្ញុំក៏ល្អជាងមនុសស្រីដែលមិនចេះនិយាយស្អីក្រៅពីស្រែកនឹងជេរហើយដៀលនោះដែរ!!! លក្ខណៈសម្បត្តីដូចនាងត្រងកន្លែងណាទៅដែលហៅថាមានសតិល្អ?"។<ផាច់>មុខសង្ហារបស់ ហូស៊ុក ត្រូវបានដៃស្រឡូវវាត់ពេញដៃនាំឲ្យក្រហមតែម្តង។
"កុំមកដៀលខ្ញុំឲ្យសោះណា៎ ហូស៊ុក លូកាស្រ្តូ !!! បើសមត្ថភាពអន់មិនអាចបកស្រាយបានថាអ្វីសអ្វីខ្មៅ! គឺលោកគ្មានសិទ្ធិប្រើសម្តីនេះមកលើខ្ញុំទេ! ជាចាងហ្វាយដូចលោកមានដឹងថាអ្នកណាដែលផ្សព្វផ្សាយពត៍មានដ៏សែនអាក្រក់របស់ខ្ញុំនឹងលោកទេ? នេះខ្ញុំរកយុត្តិធម៍ឲ្យខ្លួនឯងរឺខ្ញុំខុស?!! វាជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយមានបំណងបង្ខូចកេរ្តិ៍ឈ្មោះខ្ញុំ! នេះខ្ញុំជាអ្នករងភាពអយុត្តិធម៍បើមិនជួយដោះស្រាយរឿងរ៉ាវដីសែនអាក្រក់នេះហើយលោកគួរតែអញ្ជើញចេញទៅ! ហឺម!"។ ឡេវេន និយាយសុខៗក៏មានអារម្មណ៍ថាថប់ដើមទ្រូងហើយនាងក៏ដង្ហក់ដង្ហើមញាប់ៗមុនយកដៃរឹតដើមទ្រូងតែមិនបានផលធ្វើឲ្យនាងត្រូវទ្រេតជំហានទៅក្រោយទើប ហូស៊ុក ភ្ញាក់ផ្អើលមុននឹងនាងត្រូវបាត់ជំហរដួលក៏ត្រូវបានដៃក្រាស់ ហូស៊ុក ត្រកងបាត់ទៅហើយ។