UNEXPECTEDLY (Privileged series #1)

Chapter 3

"Omg! boses lalaki yon Athena Blair Sandoval. Kung pumayag ka please use protecti–Dia!" I cut her off kasi alam ko kung saan papunta yung mga salitang lumalabas sa bibig nya.

She means we'll but at times like this, I wish she could just shut her mouth.

"Sa tingin mo ba papayag ako sa ganon?" Pinandilatan ko sya ng mata para hindi na nya ituloy yung sasabihin nya, alam ko namang nagbibiro sya pero kasi naririnig ni Kian yung usapan namin, nakakahiya! Baka paniwalaan ni Kian mga sinasabi nya.

"I know that. Your a traditional girl Blair, alam kong hindi ka pagagalaw–" Agad ko na syang binabaan nang tawag kasi baka ano pang masabi nya at marinig yon ni Kian, sobrang nakakahiya na. Nakita nya na nga akong umiyak pati ba naman toh?

Tumingin ako sa lalaking kanina pa tumatawa. Sinamaan ko sya ng tingin sabay na napairap.

Nag makabawi sya ay tumingin sya sa akin at inabot yung binili nya habang abot langit ang ngiti.

"May mainit na canned drink dyan, drink it para naman uminit yung sikmura mo." Inis kong kinuha yon sakanya.

"Thank you." It's was genuine thank you.

Agad kong kinuha yung hot packs, binuksan ko yon at nilagay sa bulsa ng jacket na suot ko ngayon. Sigurado akong nabili nya toh sa convenience store na malapit sa hospital kasama ng tinapay, tubig at yung canned coffee na medyo mainit.

Kinuha ko yung tinapay at binuksan yon. I ate it without a second thought. Nakita ko namang pinapanood ako ni Kian na kumain, gusto nya ba? I suddenly feel conscious for being look at while eating.

"Gusto mo?" I offered pero umiling sya, nagkibit balikat nalang ako, his loss.

"Hinihintay pala natin si Mang Lito kasi ihahatid nya tayo sa bahay ko." Nangunot ang noo ko sa sinabi nya napansin nya siguro yon kaya nagsalita sya ulit. "Nasa bahay si Khiana, natutulog."

Sa dami ng nang nangyari muntik ko nang makalimutan si Khiana.

"Okay na ba sya?" I ask at ininom yung kape, alam ko namang hindi sya ok emotionally.

"Physically? yes. Emotionally? I don't know." Sambit nya habang nakatanaw sa malayo. "When she first step into my house, she was being overly cautious. Na parang takot syang gumawa ng kahit na anong gulo."

"She was being careful?" Was it an action that keep her safe? An instinct, perhaps? Tumango lang si Kian at hindi na nagsalita. Hindi nagtagal ay dumating din si Mang Lito. Pinasakay nya na kami kaya sumakay na ako. The ride was peaceful. Ibang iba sa mga bagay na tumatakbo sa isip ko. Isinandal ko yung ulo ko malapit sa bintana ng kotse at natulog.

I woke up when someone tap my shoulders gently. I open my eyes slowly at pagkamulat na pagkamulat ko ay mukha agad ni Kian ang sumalubong sa akin.

"We're here." Sambit nya bago lumayo sa akin. Binuksan nya muna yung pinto at tsaka nya binuksan yung payong bago lumabas.

That's bad for my heart! His face is too close! Get it out of my head!!! My heart is thumping so fast. He could've just thug me! It was unnecessary to get that close!

Biglang bumukas yung pinto sa gilid ko at pinapababa ako ni Kian. Nang makarating kami sa harap ng bahay nila, ay maliit lang ito pero malinis. Halos kasing laki lang sya ng kwarto ko sa manila.

Nang makapasok kami ay agad syang pumunta sa isang kwarto at pumasok don. Pagkalabas nya ay may dala na syang twalya at damit. Lumapit sya sa akin at inabot yon.

"Change, nandon yung cr." Sambit nya sabay turo sa pintuan na nasa left side.

Tumango naman ako at pumasok don. Pinunasan ko yung sarili ko bago nagpalit. I don't know where he get a woman's clothing, maybe his girlfriend or something? Sa itsura nya, imposibleng wala syang girlfriend. I mean look at him, he's handsome but not my type of guy of course.