??????????????????????(Complete)

មួយសន្ទុះក្រោយ
"បងជេម អូនចង់ទៅចម្ការវិញ ជូនអូនទៅវិញតើបានទេ?"ហ្វូតមើលមុខរាងក្រាស់ភ្លឹសៗក្នុងន័យអង្វរ ទោះបីជាទ្រង់ជាមនុស្សដែលខ្លួនធ្លាប់ស្គាល់ និងនឹកដល់រាល់ថ្ងៃក៏ដោយតែគេមិនអាចមកនៅជាមួយបែបនេះដែរ គេមានឪពុកម្តាយដែលចាំមើលផ្លូវគេនៅឯផ្ទះ ស្មើរនេះមិនដឹងថាពួកគាត់កំពុងបារម្ភពីគេប៉ុណ្ណានោះទេ
"អូនមិនចង់នៅទីនេះជាមួយបងទេ?"ទ្រង់លើកចញ្ចើមសួរ ហ្វូតក៏ទម្លាក់មុខចុះ
"ចង់តើ តែអូនអត់ចង់នៅឆ្ងាយពីលោកពុកអ្នកម៉ែទេ"
"ទីនេះក៏មិនឆ្ងាយណាស់ណាពីចម្ការដែរ"
"បងជេមមម"ហ្វូតហៅឈ្មោះទ្រង់បង្អូសសម្លេង ធ្វើមុខស្រពោន មិនមែនគេមិនចង់នៅជិតទ្រង់នោះទេតែគេពិតជាមិនអាចពិតមែននៅពេលនេះ សង្ឃឹមថាទ្រង់និងយល់ពីគេផងចុះ
"បងគ្រាន់តែចង់នៅជិតអូន មិនបាននៅក្បែរអូនប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ បងនឹកអូនខ្លាំងណាស់ដឹងទេហ្វូត?"ទ្រង់ទាញហ្វូតឲចូលទៅអង្គុយជិតរួចទម្លាក់ចម្ការលើស្មារបស់ហ្វូតដៃមាំក៏ក្រព័ទ្ធអោបជុំវិញចង្កេះតូចពីក្រោយយ៉ាងស្និយស្នាល
"អូនដឹង អូនក៏នឹកដល់បងដូចគ្នា"ហ្វូតក្រសោបដៃមាំហើយអង្អែលទៅវិញទៅមក ដឹងច្បាស់ថាទ្រង់នឹកដល់ខ្លួនព្រោះតែទ្រង់មានបន្ទូលប៉ុន្មានដងមកហើយគេចាំច្បាស់ណាស់
"បើអញ្ជឹងនៅទីនេះជាមួយបងមួយរយៈសិនទៅ កុំទាន់អាលទៅវិញអី"
"អូនសុំទៅជម្រាបសុំអ្នកម៉ែសិនបានទេ?"ហ្វូតមិនចង់សម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯងនោះទេ ព្រោះតែខ្លាចអ្នកម៉ែរបស់គេខឹង ណាមួយគេក៏នៅក្មេងមិនទាន់គ្រប់អាយុស្រួលបួលមុននិងធ្វើអីគឺត្រូវសុំការអនុញាត្តពីម្តាយជាមុនសិនទើបបាន
"មិនបាច់នោះទេ ទុកឲបងបញ្ជារមនុស្សឲទៅប្រាប់ពួកគាត់ដោយផ្ទាល់"
"ក្រាបទូល"

"ថាម៉េច ម្ចាស់បងយកមនុស្សពីខាងក្រៅចូលក្នុងរាជវាំងអញ្ជឹងឬ?"ស្រីស្អាតស្ទុះក្រោកឈរសួរទៅកាន់ភីលៀងដែលចង់មករាយការណ៍ប្រាប់អម្បិញមិញទាំងមិនចង់ជឿ ដែលនោះគ្មានអ្នកណាក្រៅពីព្រះនាងម៉ាសុីទ្បាដែលត្រូវជាប្អូនស្រីជីដូនមួយរបស់អ្នកអង្គម្ចាស់ជេមីណាយនោះទេ
"ព្រះពរព្រះនាងខ្ញុំម្ចាស់ឃើញផ្ទាល់ភ្នែកទាំងគូរ "
"វាជាអ្នកណា?មនុស្សស្រីតើមែនទេ?"
"មិនមែនទេក្រាបទូល ជាមនុស្សប្រុសតែមុខមាត់ស្អាតខ្លាំងណាស់ ស្អាតពិបាកបរិយាយ..."
"កុំប្រាប់ណាថាទ្រង់សព្វព្រះទ័យនិងវាឲសោះ"
"អាចក៏ថាបានដែលក្រាបទូល អ្នកអង្គម្ចាស់មើលទៅថ្នាក់ថ្នមក្មេងនោះខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំម្ចាស់មិនដែលឃើញទ្រង់បែបនេះពីមុនមកនោះទេ"ម៉ាសុីទ្បាក្តាប់ដៃចូលគ្នាណែន ភ្នែកក៏សម្លក់មុខភីលៀងនោះមិនដាក់ គ្រាន់តែឮភីលៀងខ្លួននិយាយបែបនេះទ្រង់ចាប់ផ្តើមខឹងស្អប់គុំគួននិងក្មេងនោះបាត់ទៅហើយ
(ខ្ញុំម្ចាស់មិនព្រមនោះទេ ម្ចាស់បងត្រូវតែជារបស់ខ្ញុំតែម្នាក់គត់ អ្នកណាដែលចង់ដណ្តើមម្ចាស់បងចេញពីខ្ញុំម្ចាស់ វាត្រូវតែងាប់)

"អូនរងារឬ"ជេមមីណាយចាប់កាន់ដៃតូចដែលត្រជាក់ស្រេបព្រមទាំងសួរដោយបារម្ភ
"រងារ ប្រហែលមកពីអូនទើបតែងូតទឹកហើយទេដឹង"ហ្វូតនិយាយចប់ទ្រង់ក៏ចាប់អារម្មណ៍និងខោអាវរបស់ហ្វូតដែលកំពុងពាក់ អាវមានសភាពស្តើងខោក៏ខ្លីថែមទៀតទើបទ្រង់បន្ទោសខ្លួនឯងក្នុងចិត្តមិនគួរណាបណ្តោយឲហ្វូតស្លៀកពាក់បែបនេះនោះទេ រាងក្រាស់ងើបដើរចេញទៅទាញអាវសាច់រលោងសម្រាប់ផ្ទុំរបស់ទ្រង់រួចដើរទៅរកហ្វូតវិញ
"អូនងើបឈរមក"រាងតូចងើបឈរតាមទ្រង់ប្រាប់យ៉ាងស្តាប់បង្គាប់
"ដោះអាវចេញទៅ"
"ដោះ..ដោះធ្វើអី"ហ្វូតលើកដៃខ្ទប់អាវរបស់ខ្លួនជាប់ឈានជើងថយក្រោយមួយជុំហាន មុខប្រែជាស្លេក អ្នកអង្គម្ចាស់ក៏អស់សំណើច ហ្វូតនេះណាគួរឲស្រទ្បាញ់គ្រប់ពេលហើយ
"ដោះអាវចេញចាំបងពាក់អាវនេះឲ អូនគិតដល់ណា?"
"អូ..អូនមិនបានគិតអីទេ"ហ្វូតគ្រវីក្បាលប្រកែក មុខក្រហម តែនៅតែមិនព្រមដោះអាវចេញដដែរ
"អូនអៀនបងមែនទេ?"
"អត់ទេ..អូនមិនបានអៀន"
"បើមិនបានអៀនអូនក៏ប្រញាប់ដោះចេញទៅ"
"អូនអាចពាក់ខ្លួនឯងបាន បងមិនបាច់..."
"ហ្វូត"ទ្រង់សង្កត់សម្លេងបន្តិចហ្វូតក៏ដោះលេវអាវតាមទ្រង់ប្រាប់ ព្រោះមិនចង់ឲទ្រង់ខឹងទៀតនោះទេ អាវស្តើងត្រូវដោះទម្លាក់ដាក់ជិតជើង ខ្លួនសខ្ចីដូចជាក្រដាសត្រូវបានបង្ហាញទ្បើងនៅចំពោះមុខរាងក្រាស់ម្តងទៀត ហ្វូតក៏ងាកមុខចេញព្រោះតែអៀនខ្លាំងពេលដែលឃើញអ្នកអង្គម្ចាស់សម្លឹងមើលមកកាន់គេដូចជាចំណី
"ពេលណាទើបពាក់ឲអូន អូនរងារ"ហ្វូតតឿនទ្បើងព្រោះគេឈរដោះអាវមួយសន្ទុះហើយមិនឃើញទ្រង់ពាក់ឲខ្លួននោះទេ រាងក្រាស់ភ្ញាក់ស្មារតីរួចក៏ប្រញាប់យកអាវទៅពាក់ឲហ្វូតទាំងស្តាយក្នុងចិត្ត ទ្រង់ចង់ឃើញហ្វូតបែបនេះ ក្នុងសភាពដែលគ្មានសម្លៀកបំពាក់ជាប់ខ្លួន ជាពិសេសទ្រង់ចង់ឃើញហ្វូតស្ថិតនៅក្រោមរាងកាយរបស់ទ្រង់ស្រែកថ្ងួចថ្ងូរហៅរកទ្រង់មិនឈប់ឈរ ហើយពេលនោះក៏ជាពេលដែលហ្វូតក្លាយទៅជាសម្បត្តិរបស់ទ្រង់ជាផ្លូវការដូចគ្នា តែពេលនេះវាមិនទាន់ដល់ពេលដែលទ្រង់ត្រូវធ្វើរឿងទាំងអស់នោះនៅទ្បើយទេ ពេលវេលានោះនិងមកដល់ឆាប់ៗនេះមិនខាន៕

To be continued