[အခန်း -၁၉]
" ဟာ ရှင်ဒါဘာလုပ်တာလဲ "
" မင်းမြင်တဲ့အတိုင်းပဲလေ။ဘာလုပ်တယ်
ထင်လို့လဲ "
မင်းမြတ်ဗျူဟာဆိုတဲ့ ဘဲကတော့
မိုးလင်းတာနဲ့ လုပ်ချလာပြန်ပါပြီ။
ဒီလိုတွေဖြစ်လာမယ်မှန်း ကြိုတွေးမိလို့လည်း
သူ့ကိစ္စဝိစ္စတွေ အားလုံးပြီးစီးတာ
သေချာပြီဆိုတော့မှ ရိုး၀င်လာခဲ့တာပါ။
ဒါကို ဘာစိတ်ကူးထပေါက်မှန်းမသိတဲ့သူက
ကိုယ်လုပ်စရာရှိတာ အေးဆေးလုပ်မယ်မရှိဘဲ
ရေချိုးခန်းထဲထိ နောက်တစ်ကျော့လိုက်၀င်လာ
ပြန်တယ်လေ။
ပြီးတော့လူကိုဇိုးခနဲဇပ်ခနဲ ကောက်ချီပြီး
ဘေစင်ပေါ် ထိုင်ခိုင်းကာ
သွားတိုက်ဆေးကအစ ညစ်ထည့်ပေးနေရအောင်
သူ့မျက်လုံးထဲမှာ ရိုးကငါးနှစ်သမီးလား။
" ဒီမှာ "
" နားထောင်နေတယ် ပြော "
" မျက်နှာသစ် သွားတိုက်တာကအစ
လိုက်လုပ်ပေးနေရအောင် ရိုးက "
" မင်းငါးနှစ်သမီးမဟုတ်မှန်း ကိုယ်သိပြီးသား။
ဒေါ်ရှေးရိုးရာက ဘယ်သူ့အကူညီကိုမှမယူတတ်တဲ့
မိန်းကလေးဆိုတာလည်း သိတယ်။အခုလိုတွေ
လုပ်ပေးနေတယ်ဆိုတာက "
ရင်ထဲအသဲထဲက ဖြစ်တည်လာလို့ကို
လုပ်ပေးတာ။တကယ်ဆို အဲ့သလိုပြောရမှာ
ဖြစ်သော်လည်း ထိုစကားလုံးတို့က
လည်ချောင်း၀မှာတင် တစ်စို့လို့နေ၏။
ဒါကြောင့် သူ့ရှေ့တူရူမှအိပ်မှုန်စုံဖွား
၀င်းမွတ်မွတ်မျက်နှာလေးမှ သဘာ၀အတိုင်း
လှနေသည့် အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုချင်းစီကို
စိုက်ကြည့်နေခဲ့မိသည်။
" ဘာဖြစ်သလဲ ဆက်ပြောလေ "
" တစ်ညလုံး အဖျားတက်ထားတာနဲ့တင်
ဒီခန္ဓာကိုယ်သေးသေးလေးက ဘယ်လောက်
ပင်ပန်းနေပြီလဲမသိနိုင်တာကို၊ ဒီက
သွားတိုက်ဆေးဘူးကို မင်းလက်တစ်ဖက်တည်းနဲ့
ဘယ်လိုဖွင့်မလဲ။ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ပြီးတော့လား၊
ဒဏ်ရာရပြီးသားလက်ကို နောက်တစ်ကြိမ်
ထပ်အနာခံပြီးတော့လား "
သူပြောလာတာကလည်း အချက်လက်
ကျကျပဲဖြစ်နေရာ ရိုးဘာဆက်ပြောရမှန်း
မသိဖြစ်သွားသည်။
YOU ARE READING
????????? ?????????????? (Completed)
Romance????? ????????????? ?????? ????????????????????? ?????? !! ????????????????????????
