မင်းနဲ့မှချစ်တတ်ပြီပေါ့ [အခန်း -၂၆]
" တစ်နေ့လုံး အိမ်ပြန်မလာဘဲ
ဘယ်တွေလျှောက်သွားနေတာလဲ ပေါက်စရာ ...
ဖုန်းဆက်တော့လဲမကိုင်ဘူး
ဆိုင်လာကြည့်တော့လဲ မတွေ့နဲ့
ကိုယ်ဖြင့် စိတ်ပူရလွန်းလို့ရူးပြီထင်တာ "
ဒါဟာ မှန်သောစကားကိုဆိုခြင်းဖြစ်၏။
နီးစပ်ရာ နေရာအနှံ့လိုက်ရှာခဲ့သော်လည်း
သတင်းအစအနလေးတောင် မရသည်ဖြစ်ရာ
နောက်ဆုံး ဘယ်လိုမှရှာမတွေ့တဲ့အဆုံးမှာတော့
သူမဓာတ်ပုံလေးပြကာ တွေ့သမျှလူတိုင်း
လိုက်မေးမိတဲ့သူ့မှာ ယောက်ျားကြီးတန်မဲ့နှင့်
ငိုသံတောင်ပါသည်။
ဒါတွေကိုသိပုံမရတဲ့ ပေါက်စကတော့
သူ့အား ခပ်စူးစူးလေးစိုက်ကြည့်ကာ
လေစိမ်းတွေသာ ဇွတ်တိုက်နေ၏။
ဒီကောင်မလေး ဘာကိုစိတ်မကြည်နေပြန်တာလဲ။
အတွေးနဲ့အတူ သူမလက်ဖဝါးပြင်လေးကို
လွတ်ထွက်သွားမှာစိုးရိမ်သည့်အလား
သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ခပ်တင်းတင်း
ဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။
" မနေ့က ဘယ်တွေသွားနေတာလဲပြောပါအုံး "
" မနေ့က ... "
" အင်း "
" ဦးမင်းမြတ် မသိတာဖြစ်မှာပါ ...
ရိုး မနေ့ကအိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်ရယ် "
" မဟုတ်တာ ... ပေါက်စသာပြန်လာရင်
ကိုယ်သိမှာပေါ့ "
" တခြားကိစ္စတစ်ခုကို အာရုံအစိုက်လွန်သွားလို့
ပတ်၀န်းကျင်ကို သတိလွတ်သွားတာမျိုးလည်း
ဖြစ်နိုင်တာပဲလေ ... "
ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားမိတဲ့
သူ့လက်တွေ အနည်းငယ်ပြေလျော့သွား၏။
ရိုးရှင်းမယောင်နဲ့ တိမ်နက်သော
စကားတို့ကို ပြောလာခဲ့သည့်
နှုတ်ခမ်းဖူးလေးကို စိုက်ကြည့်လိုက်မိလျှင်
မနေ့က ခြံထဲမှာတွေ့ခဲ့သည့်
သွေးစတို့ ရောယှက်နေသော
ခြေရာသေးသေးလေးတို့ကပါ
တစ်ဆက်တည်းဆိုသလို သူ့အတွေးထဲ
ချင်းနင်း၀င်ရောက်လာသည်။
ဒါဆို ဒီကောင်မလေးတကယ်ပဲ
ပြန်လာခဲ့တာလား။
" မနေ့က ရိုးပြန်လာတဲ့အချိန်
ဦးမင်းမြတ်က အန်တီမေရီနဲ့
စကားပြောနေတယ်လေ ... နားထောင်ဖို့
မရည်ရွယ်ခဲ့ပေမယ့် တိုက်ဆိုင်စွာနဲ့ပဲ
ရိုးအကြောင်းဖြစ်နေတော့ ... အဟင်း
နားထောင်မိသွားတယ် "
YOU ARE READING
????????? ?????????????? (Completed)
Romance????? ????????????? ?????? ????????????????????? ?????? !! ????????????????????????
