+ព្រឹកថ្មី....
កាយតូចដែលមានភួយក្រោបពីលើគេងលក់យ៉ាងស្រួល រាងកាយពោពេញដោយស្នាមស្នេហ៍ជាច្រើន ពន្លឺព្រះអាទិត្យចាំងចូលមកត្រូវមុខរបស់ជេគ ធ្វើឪ្យនាយតូចបើកភ្នែកមកទាំងមិនចង់។
" ហ្អឹម..ពូ"ជេគស្ទុះក្រោកអង្គុយសម្លឹងមើលជុំវិញខ្លាចថាពូនៅទីនេះ តែនាយគិតខុសគ្មានពូឡើយ ពូមិនបាននៅទីនេះទៀតឡើយ ពូចាកចេញតាំងពីធ្វើរឿងនោះហើយម្លេះ
" គាត់ទៅវិញហើយ? អាក្រក់ណាស់"ជេគនិយាយតិចៗព្រោះគេអស់កម្លាំងណាស់ មិនដឹងស្មើណាបានពូឈប់ទេ
អង្គុយគិតមួយសន្ទុះជេគក៏ក្រោកទៅបន្ទប់ទឹកទាំងពិបាកឈឺសព្វសាច់ ជេគដើរទាំងញ័រយប់មញប្រហែលពូលែងខ្លាំងដៃហើយទើបបានជាគេញ័រជើងដើរមិនចង់រួចបែបនេះ។
ងាកមើលមកពូវិញបន្ទាប់សង្រ្គាមចប់នាយក៏ត្រឡប់មកកូរ៉េវិញភ្លាមៗព្រោះក្មួយស្រែកថាស្អប់ខ្ពើមទើបមិនចង់នៅឪ្យឃើញមុខទៀត(ចិត្តដែរនឹងហា៎😑)
" ចៅហ្វាយ មុខសេដៗម្លេះ?"ឃើញចៅហ្វាយអង្គុយជក់បារីធ្វើមុខកំសត់ជីមមីក៏សួរ
" ប្រហែលជាចៅហ្វាយខូចចិត្តនឹងអ្នកប្រុសហើយ"ដូយ៉ុននិយាយភ្លាមស៊ុងហ៊ុនសម្លក់នាយចង់ជ្រុះគ្រាប់ភ្នែក
" ឯងចង់អស់ប្រាក់ខែ?"
" អត់ទេបាទ"ដូយ៉ុនប្រកែកយ៉ាងលឿន
" ឯងជួយគិតយើងទៅមើល យើងខំដាក់ចិត្តស្រឡាញ់ហើយបែជាស្អប់យើងទៅវិញ"នាយជក់បារីគិតដល់សម្ដីក្មួយដែរដៀលនាយកប់ៗមាត់
" ស្អប់ព្រោះស្រឡាញ់ណាចៅហ្វាយ"
" ស្អីឯងជីមមី?"
" ប្រហែលយើងត្រូវស្អប់គេវិញហើយ"
" ចៅហ្វាយ"
" យើងនិយាយម៉ាត់ណាម៉ាត់នឹង"និយាយរួចគេក៏ចាកចេញទៅបាត់
" ចៅហ្វាយលេងមែនទែន??"
" នឹងហើយ"ដូយ៉ុនក៏ដើរទៅបាត់ម្នាក់ទៀត
" ឆឹស ចរិកមិនខុសគ្នាទេ"ជីមមីពេបមាត់ជ្រេញចរិកចៅហ្វាយនឹងកូនចៅ
ធ្មិចបើកៗថ្ងៃប្រែជាខែហើយខែប្រែជាឆ្នាំ ចិត្តក្មួយទន្ទឹងរងចាំផ្លូវពូរយៈពេល3ឆ្នាំមកហើយ 3ឆ្នាំដែររងចាំពូទាក់ទងមកតែស្ងាត់ឈឹងមិនសូម្បីដែរមកមើល នេះពូខឹងគេខ្លាំងណាស់មែនទេ បានជាពូមិនមកទៀតបែបនេះ។
" 3ឆ្នាំហើយ ហេតុអ្វីពូមកទាក់ទងមក?"ជេគអង្គុយលើពូសម្លឹងមើលទូរស័ព្ទជាមួយទឹកមុខពិនាកចិត្តគេចាំពូ3ឆ្នាំចង់ឲ្យពូទាក់ទងមកតែស្ងាត់ឈឹង
" ខលទៅជីមមីគេក៏មិនលើកដូយ៉ុនក៏ដូចគ្នា"
" នេះទាំងចៅហ្វាយនឹងកូនចៅចតិកមិនខុសគ្នាពិតមែន"ជេគរអ៊ូមិនឈប់ព្រោះតែខលទៅអ្នកណាក៏មិនលើកស្អប់គេថ្នាក់នេះហ៎េស
" ពូមិនទាក់ទងមក ខ្ញុំទៅរកពូខ្លួនឯងក៏បាន"និយាយចប់គេក៏ញញឹមឡើងមក នឹងប្រញ៉ាប់កក់ជើងយន្ដហោះទាំងថ្ងៃតែម្ដង ចាំមើលថាពូឃើញគាត់ភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងណាទៅ(😑)
