ព្រឹកថ្មី.....
ព្រឹកព្រលឹមនៅតាមមាត់ឆ្នេរស្រស់ស្អាតខ្យល់បក់តិចៗរលកបក់ផ្ទប់នឹងខ្សាច់លាន់ឮសំឡេងពិរោះរណ្ដំ រាងតូចក្នុងឈុតគេងដើរតាមឆ្នេរជាមួយទឹកមុខមិនអំណោយទានកែវភ្នែពោពេញដោយក្ដីសោសៅ អឹម...ជីវិតគេមិនដែររស់នៅបានសុខឡើយ។
« មិនរងាទេហេ៎ស?»សំឡឹងពូហ៊ីស៊ឹងសួរ ជេគងាកសម្លឹងពូដោយស្នាមញញឹម
« តិចៗ ពូក្រោកលឿនម្លេះ?»ជេគតបពូដើរមកជិតយកកន្សែងក្រាស់ល្មមដណ្ដប់ឪ្យក្មួយ
« ពូតែងតែក្រោមម៉ោងនេះរហូតតើ»នាយចូលចិត្តក្រោកពីព្រលឹមដើម្បីបានមើលថ្ងៃរះវាស្អាត
« ....»
« ជេគកើតអីមែន?»នាយសម្លឹងមុខក្មួយឃើញថាគេដូចជាសោសៅណាស់
« ខ្ញុំគ្រាន់តែអស់កម្លាំងបន្ដិច»ជេគតបតែភ្នែកសម្លឹងទឹករលក
« ឈឺមែនទេ ចាំពូនាំទៅពេទ្យ»នាយក្រសោបស្មាជេគសួរដោយក្ដីបារម្ភខ្លាំង មុខក្មួយស្លេកៗទៀតនាយកាន់តែមិនស្រួល
« មិនអីទេពូ!! តិចទៀតលែងអីហើយ»ជេគញញឹមស្រស់ទើបពូអស់ចិត្ត
ដៃមាំអង្អែលក្បាលក្មួយ ជេគកាន់តែធំកាន់តែស្អាតមិនដូចនៅក្មេងក្បាលមិនសមសក់ សក់មិនសមក្បាលមាឌម៉ាប់ៗ មុខខ្មៅមានមុខនិយាយរួចគឺអាក្រក់ខ្លាំង ឥឡូវក្មួយស្អាតលិចធ្លោខ្លាំងមនុស្សស្រីដែរស្រឡាញ់ពូស្អាតចាញ់ក្មួយ នេះបើកកុំតែជាក្មួយទេ បើជាអ្នកផ្សេងវិញពូចូលដណ្ដឹងហើយ
« ពួកឯងធ្វើស្អី?»សំឡេងកំណាចដូចខ្លាស្រែកសួរដោយខឹងកំហឹងបាំងមុខ ហ៊ីស៊ឹងនឹងជេគងាកសម្លឹងទាំងភ័យ
« ដូចដែរឃើញ»ហ៊ីស៊ឹងតបហីៗ
« មកឈរអោបគ្នាកណ្ដាលវាលមិនចេះខ្មាស់ ជាពូក្មួយឬជាសង្សារបានធ្វើបែបនេះ»ភ្នែកសម្លក់មុខក្មួយជាប់ ស្ដីឪ្យខ្លាំងៗ អារម្មណ៍ពូមិនពេញចិត្តពេលឃើញប្រុសផ្សេងអោបក្មួយ រឹតតែខឹង ញ័រសាច់
« មិនបានអោបទេ»ជេគងើបមុខប្រកែកទាំងញ័រមាត់
« ចៅហ្វាយឃើញប្រកែកប៉ិននេះហើយ ចុះទម្រាំនៅតែពីរនាក់ទើបមិនលើកជើងក្មួយហើយទេ»ជីមមីនិយាយឡើងធ្វើឪ្យស៊ុងហ៊ុនកាន់តែខឹងខ្លាំងជាងមុន
« មកនេះ...»នាយកន្រ្ដាក់ដៃក្មួយមួយទំហឹងជេគក៏ផ្ទប់នឹងទ្រូងពូ
« ឯង....»
« កុំមកនៅជិតក្មួយយើងទៀត»គម្រាម...
« ជេគក៏ជាក្មួយយើង»
« មិនទេ!! ឯងគ្មាជាប់សាច់ឈាមត្រកូលផាកទេ»
« តែយើងមានឈាមលោកប៉ា»ហ៊ីស៊ឹងជាកូនចុងអាចនិយាយបានថាជាកូនដែរលោកផាកបានជ្រុលជ្រួសជាមួយម៉ាក់នាយ ទើបមានហ៊ីស៊ឹងលោកផាកក៏ទទួលស្គាល់នឹងយកមករស់នៅវិមានជាមួយតែក្រោយមកលោកស្រីលីក្រែងចិត្តលោកស្រីផាកទើបសុំរើនៅផ្ទះផ្សេង ហ៊ីស៊ឹងអាយុ2ឆ្នាំទើបអ្នកស្រីផាកមានស៊ុងហ៊ុនរួចក៏ស្លាប់បាត់ ស៊ុងហ៊ុនមានការចិញ្ចឹមបីបាច់ពីម៉ែដោះក្នុងវិមានធំឡើងមិនដែរត្រូវគ្នាជាមួយហ៊ីស៊ឹងឡើយនាយស្អប់ហ៊ីស៊ឹងដល់ឆ្អឹង ហ៊ីស៊ឹងមិនប្រកាន់ខឹងប្អូនឡើយគិតថាគេមិនទាន់ទទួលយកខ្លួនបានតែរហូតដល់ឥឡូវស៊ុងហ៊ុននៅតែមិនព្រមទទួលស្គាល់គេដដែល
អាយុ17ឆ្នាំស៊ុងហ៊ុនចាកចេញពីវិមានព្រោះកាលនោះហ៊ីស៊ឹងមករស់នៅក្នុងវិមានវិញរហូតដល់អាយុ26ឆ្នាំទើបចូលវិមានវិញ។
« មានឈាម..តែគ្មានអ្នកទទួលស្គាល់»
« មានតែឯងទេដែរមិនព្រមទទួលស្គា់នោះ»ការពិត
« លែងដៃខ្ញុំ»ជេគបះដៃពូចេញតែពូមិនព្រម
« ល្មមលែងដៃក្មួយបានហើយ»ហ៊ីស៊ឹងប្រាប់ឃើញថាដៃជេគក្រហមហើយ
« .....»ពូហ៊ុនអូសជេគចេញទៅដោយហ៊ីស៊ឹងចង់តាមតែជីមមីដូយ៉ុនបាំងផ្លូវមិនឪ្យតាម
« បាច់តាមទេជនទី3»ជីមមីថាឪ្យហ៊ីស៊ឹង
« មែនហើយ...»
« ពួកឯងចេះស្អី?»ហ៊ីស៊ឹងសម្លក់អ្នកទាំងពីរ
« យើងដឹងថាឯងចង់បានអ្នកប្រុសជេគ តែ......ចៅហ្វាយយើងកក់មុនហើយ»
« .....»
« មុខនឹងចង់សម្ពោធអ្នកប្រុសជេគ តែចៃដន្យអីចៅហ្វាយសម្ពោធតាំងពីអ្នកប្រុសនៅអាមេរិក»គេនិយាយអឺអើតែពីរនាក់ ហ៊ីស៊ឹងមិនខ្វល់ក៏ដើរចេញទៅបន្ទប់វិញណាមួយថ្ងៃរះផុតក្បាលហើយ
« ទំនេរចាំយើងនាំទាំងឯងនឹងចៅហ្វាយឯងទៅស្រោចទឹកចេញ»មុននឹងចាកចេញនាយក៏ឈ្លាតផ្ដាំ
« អាចង្រៃ...»ដូយ៉ុនស្រែកជេហ៊ីស៊ឹង នេះចង់ថាគេនឹងចៅហ្វាយមិនគ្រប់ទឹកហេ៎ស?
ជេគត្រូវពូអូសមកបន្ទប់វិញទាំងខឹងកំហឹងពេញពោះ ពូខឹងដែរក្មួយទៅអោបគ្នាជាមួយអាម្សៀតនោះ ពូស្អប់ណាស់ ធ្វើស្អីរំលងក្បាលពូ ពូក្ដៅងំចង់តែយកកាំភ្លើងបាញ់មនុស្សទេ អូសមកដល់បន្ទប់រុញកាយតូចផ្ទប់នឹងជញ្ជាំងមួយទំហឹងចាប់ច្របាច់បឺតជញ្ជក់មាត់ក្មួយខ្លាំងៗ ជេគរើមិនឈ្នះពូយកខ្សែក្រវាត់ចងដៃជាប់ កំហឹងបាំងមុខហើយពូលែងខ្វល់ទៀតហើយ។
« អា៎..ពូ...»ជេគស្រែកយំពូចាប់ដោតទម្លុះសាច់មួយទំហឹងគេឈឺ
« សុំអង្វរ...ឈប់ទៅហ្អឹក»ជេគយំញ៉ែកអង្វរពូតែពូមិនខ្វល់ប្រឹងអុកទល់តែដល់ទឹក
« ជេគសុំអង្វរ...»ភ្នែកហើម យំស្រែកកាត់ព្រឹក
«ពូអាក្រក់ណាស់.. អ្ហឺស..មិនដូចពូហ៊ីដែរថ្នាក់ថ្នមជេគ»បើវាល្អមិនប្រកាច់យកវាទៅ នាយសង្រ្គឺតធ្មេញអុកមួយទំហឹង សរសើអ្នកផ្សេងនៅមុខពូ
« ពូ...ឈឺណាស់ ពូនិយាយមួយម៉ាត់មក»ឪ្យនិយាយស្អី?សរសើប្រុសផ្សេងនៅមុខពូហើយនោះ
« ..... »ស្ងាត់ ពូមិនតបប្រឹកអុករុករាងកាយក្មួយទោះជេគស្រែកដល់ស្លាប់ក៏នាយមិននិយាយដែរ
« ពូ....អាពូឆ្កួត..អាពូបែកថ្នាំ»ជេតាមចិត្តខឹង ពូអុកខ្លាំងៗជ្រៅៗតាមចិត្តខឹង ក្នួយកាន់តែជេ ពូកាន់តែអុក ក្មួយឈប់ ពូបន្ថយ ជេគហូរទឹកភ្នែករហាម អួនណែនពេញទ្រូង
« ពូ...ឈប់ទៅ»ជេគប្រាប់ឪ្យឈប់ ពូបុកថែម ពូមិនឈប់ដរាបណាពូមិនទាន់អស់ចិត្ត ពូមិនទាន់បាត់ខឹង
« .....» ពូស្ងាត់ណាស់ ត្រជាក់តែម្ដង មួយម៉ាត់ក៏មិននិយាយដែរ ជេគលែងមាត់កទៀតហើយបណ្ដាយតាមពូគ្រប់យ៉ាងគេហត់នឹងស្រែកយំអង្វរពូ
« ហ៊ឹម...»នាយដកដង្ហើមធំ អុកបញ្ចូលកាកសំណល់រួចក៏ស្លៀកពាក់វិញ ជេគដេកយំសម្លឹងមើលផែនខ្នងដែលរៀបនឹងចាកចេញទៅ
« ទោសដែរឯងឪ្យវាអោប!!»បោះប្រយោគចប់នាយចាកចេញពីបន្ទប់បាត់ស្រមោលឈឹង ជេគកាន់តែយំសោកាលដែរពូមិនខ្វល់នឹងគេ ពូអាក្រក់ ពូត្រជាក់ខ្លាំងពេកឡើងគេមិនយល់នឹងពូ
« អ្ហឹក...»ជេគយំកាន់តែខ្លាំង តូចចិត្ត អន់ចិត្ត
សូមរងចាំភាគបន្ដ....
អាណិតឆីជេគអត់? ចង់ផុស1ថ្ងៃ2ភាគខ្លាចអត់មានអ្នកអាន😓
