Stealing with Permission

SWP Chapter 5

ALEIRA KEIL's Point of View

Sinubaybayan namin ni Kuya ang kdrama na **. Halos late na sa gabi. 9 pm kasi magsisimula ang sinubaybay namin.

"How's your first day?," Kuya asked.

"Worse."

Binalingan niya ko ng tingin. "I met the guy again," iritableng sagot ko kay Kuya. Alam na niya kung sino ang tinutukoy ko. Inabot ng kuya niya ang isang juice na sobrang lamig.

"Ayan. Para lumamig 'yang ulo mo. Ang init kasi."

Ininguso patulis ang mga labi ko. Natawa na naman siya sa inasta. Sanay nako dyan kay Kuya at palagi na lang niya kong.

"Pero.." Nilingon ako ni Kuya ulit. Kumunot ang noo ko at pinagpatuloy na kunwaring magtatampong tono. "bakit di mo sinabi sa'kin na pumatol ka pala sa mas bata sa'yo ng ilang taon. Balita ko pa nga tinago mo sa'kin 'yong relasyon nyo kung di lang sinabi ni Sery ay di ko talaga malalalaman." Ngumiti ako. Kaexcite!!! "Tapos, ano pangalan ng girl?"

Umiwas ng tingin si Kuya. "Ano— Hala, Lei. Nagsimula na pala."

"Di mo sinagot tanong ko, Kuya." Tiningnan ko ang TV. "Eh, wala pa nga, eh. Saka tumakas ka lang sa topic. 'Ge na gusto kong malaman."

Napailing si kuya. Huminga muna siya ng malalim at medyo natagalan bago sumagot. "6 years gap ang edad namin ng nagkarelasyon kami. I'm 20 years old while she's 14 when we started our relationship. And her name is Shekaina Choi," mahabang sagot ni kuya na ikinalaglag ng panga ko. Namangha kasi ako, eh. Gusto ko kasing magkaroon ng friend na koreana. Malay natin baka magkaroon din ako kahit hindi bestfriend kundi friend lang

o̶̶̷̤ .̫ o̴̶̷̤

"Tologoooooooooo! Koreana?"

"Oo." Napakamot sa batok si Kuya tapos namumula ang mukha niya. 'Sila pa kaya?' "Di na kami, Lei. She broke up with me 3 years ago dahil priority muna niya ang studies niya. Kahit masakit tinanggap ko 'yon. Susuportahan ko siya. Mahal ko, eh. Saka di man kapaniwala. First Girlfriend ko pa siya."

"Ang sweet mo talaga, Kuya. Kung di lang kita kapatid liligawan talaga kita saka Ideal Boyfriend ka kaya sa bawat babae." Kumindat ako. "Mahal mo pa ba? Tatlong taon na rin 'yon. Did mama and papa knews?"

"Yes. Ako na nagsabi na 'wag munang ipaalam sa inyo. Supportive naman sina mama at papa saka pinakilala ko na sila. They love her though we have six years gap."

"Bakit wala ako dun?" Padabog kong tanong.

"'Andun ka pa nag-aral sa Australia."

Napaisip naman ako. Sabagay, dun ako nag-aral 3 years ago. Halos magdalawang taon din ako dun saka umuwi din ako sa pilipinas pagkatapos dahil gusto namin ni Kuya maging indeppendent.

Nakaramdam ako ng sikip sa puso ko. Nalulungkot at the same time dahil di ko nakilala ang koreanang ex ni Kuya.

"'Ayan na, Lei. Wag kang tulala d'yan at iiyak ka na naman kung di mo mapanood 'tong kdrama at iiyak ka na naman." Niyapos ko si kuya.

"Thank you, Kuya. You're the best."

"Di nako makahinga, Lei. Hinay-hinay lang." Marahan akong kumalas sa pagkayapos ko. Hehe.

Natapos naming pinanood ni Kuya at natulog pagkatapos. Kinabukasan, nadatnan ko na lang na wala na si Kuya sa salas. Pumasok na lang akong nagjeep. Salamat naman at wala ang bwisit na lalaking tambay kanina.