ដោយចំណាយពេលលួងក្មួយពីល្ងាចដល់យប់លួងមិនបាត់ ក្មួយចេះតែដេញរហូត ស៊ុងហ៊ុនមុខមិនសូវក្រាស់ដែរក៏ដើរចេញទៅក្រៅបាត់ស្រមោលឈឹង។
« ធ្វើមិចលួងប្រពន្ធបាត់?»ចុះមកឃើញជេយ៍ក៏សួរ
« ស្អីឯង? »
« ប្រពន្ធខឹង ជួយបង្រៀនយើងលួងប្រពន្ធតិចមក»នាយដើរទៅអង្គុយជាមួយជេយ៍
« មកនេះយើងប្រាប់ទិចនិចលួងប្រពន្ធ ធានាថាប្រពន្ធលើកជើងឪ្យញឹកញាប់»ជេយ៍ខ្សឹបដាក់ត្រចៀកស៊ុងហ៊ុន
ម៉ោង11យប់
ជេគធ្វើមុខឆ្ងល់ៗ ប្ដីបាត់ទៅយូរតិចទៅរកនាងនោះវិញទៅ បានមួយសន្ទុះទ្វាក៏បើកឡើងបង្ហាយរាងកាយបុរសមាឌធំដើរចូលមកសឹងមិនចង់ត្រង់ផ្លូវ។
« ពូ....»
« បាត់ខឹងប្ដីទៅណា!!»នាយអោបចង្កេះតូចខ្សឹបក្បែរត្រចៀកក្មួយ
« ....»
« ប្ដីនិយាយលេង ប្ដីខុសហើយ»នាយនៅតែនិយាយដដែលៗជេគទប់សើចចង់ស្លាប់
« ពូផឹកស្រា?»
« ផឹកជាមួយប៉ាក្មេក!»
« បាត់ខឹងនៅ?»
« មិនដឹង»
« សឺត...បាត់ខឹងប្ដីទៅ ចាំប្ដីឪ្យមួយ»នាយនិយាយចប់ក៏ខាំទងត្រចៀកជេគតិចៗ
« ពូគិតថាខ្ញុំល្មោភដល់ថ្នាក់នឹង?»
« ស្មានតែដូចលើកមុន»នាយសើចដើមកថើបកញ្ចឹងកសរខ្ចី
« យើងឃ្លាន!!»
« ឃ្លានអីស្មើនឹង?»
« ឃ្លានឯង»
« សម្ដីចាស់កំរិល បែបនេះពូចេះមកពីណា?»
« ជេយ៍!!»
« នេះទៅនិយាយអីខ្លះជាមួយប៉ា?»
« វាបង្រៀនរបៀបលួងប្រពន្ធ បងចាំហើយចង់មកសាកលួងអូន»ជេគសើច ទើបស៊ុងហ៊ុនចាប់បឺតមាត់ ជញ្ជក់យកភាពផ្អែមចេញពីមាត់ក្មួយ នាយចាប់សម្អាតសម្លៀកបំពាក់ក្មួយអស់នៅសល់តែរាងកាយននគោកចំពោះមុខ ស៊ុងហ៊ុនថើបដេញពីកដល់ដើមទ្រូងធំសុទ្ធតែសាច់នាយបឺតជញ្ជក់ ច្របាច់យ៉ាងគគ្លើន លេងអស់ចិត្តនាយបន្ដមកដល់ក្រោមស៊កអណ្ដាតចូលទៅច្រកសម្ងាត់( ញុមព្រឺសម្បុរ🥲) ជេគប្រឹងកន្ធែកជើងកាន់តែធំជាងមុនដើម្បីងាយស្រួលសម្រាប់ពូ
« អ្ហា....ពូ..»ជេគបន្លឺសំឡេងឡើងពេលនាយស៊ករបស់រឹងចូល នឹងសម្រុកចូលខ្លាំងៗ ស៊ុងហ៊ុនលើកជើងក្នួយដាក់លើស្មាធ្វើចលនាដកចេញចូល ញើសហូរមកសស្រាក់
« ថ្ងូរឲ្យឮមក....សឺត..»នាយសង្កត់ត្រគៀករីកសាយអឹបមុខពូកកាន់តែខ្លាំងប្រឹងសម្រុកគ្មានដកដង្ហើមរហូត បញ្ចប់ទឹកទីមួយ
« បានហើយពូ...ខ្ញុំហត់»ជេគចាប់ដៃមាំជាប់ និយាយសឹងតែមិនដល់គ្នា
« កុំឪ្យបងវ៉ៃយកភ្លោះទៀត»នាយពោលចប់ក៏ទាញជេគដេកផ្កាប់មុខ ទាញត្រគៀកឲ្យខ្ពស់យកខ្នើយមកគល់ដើម្បីនាយស្រួល នាយក៏ចាប់ផ្ដើមស៊កចូល លើកនេះនាយសម្រុកខ្លាំងជាងលើកមុន នាយអុកក្រលែងតាមតណ្ហា ជេគមិនបានល្មោភ តែនាយទេដែរល្មោភនឹងរាងកាយម៉ាមីអាភ្លោះ
« ឆ្ហឺស...តិច..តិចពូ»ជេគយកដៃច្រត់ពូកងាកមកនិយាយជាមួយពូ ពូសើចចុងមាត់ បន្ថយកម្លាំងមកជាយឺតវិញ...តែនាយអុកជ្រៅៗ ឡើងជេគចំហរមាត់អួល
« អ៊ុប៎....»ស៊ុងហ៊ុនអោនមកបឺតជញ្ជក់មាត់ក្មួយដៃមិនទំនេរច្របាច់សព្វសាច់ ខាំញិញឡើងបង្កជាស្នាមពេញខ្លួនភរិយាក្មេង នាយក៏អុកលឿនៗ ជើងគ្រែក៏រង្គើកកិតនឹងការ៉ូ
គ្រាំង....
គ្រែក៏បានបាក់ ជេគឡើងភ្ញាក់សម្លឹងមុខពូ ស៊ុងហ៊ុនសើចបន្ដិចសឹមលើកកាយតូចទៅបន្ដលើសាឡុង។
« បង..បានហើយ»ជេគទប់នាយ ពេលនាយលើកពរគេហើយធ្វើចលនា ព្រះ..អើយ គេចុកអួលខ្លាំង!!
« បងឃ្លានបាយ!!»នាយថែថើបថ្ពាល់ក្មួយយ៉ាងងប់ងល់
« តោះ..អូនពាក់អាវសិន»ជេគក៏ចុះយកអាវសឺមីមកពាក់ នឹងយកខោមកពាក់តែស៊ុងហ៊ុនហាមទើបបីជេគទៅក្រោម
នៅក្នុងផ្ទះបាយជេគកំពុងតែរៀបចំដួសបាយដាក់ចាន មកដាក់លើតុអង្គុយញ៉ាំជាមួយពូ ដោយជេគជាអ្នកបញ្ចុកពូ...។
« អូនក្ដៅខ្លួនម្ល៉េះ?»នាយសួរពេលប៉ះខ្លួនជេគមានអារម្មណ៍ថាក្ដៅ
« ក្ដៅខ្លួនតាំងពីល្ងាច»
« សឺត...ចង់ឆាប់ជាអត់?»នាយថើបថ្ពាល់ក្មួយ
« គ្រាន់តែក្ដៅខ្លួនធម្មតា!!»
« បងខ្លាចវាទៅជាផ្ដាសាយ»នាយចាប់ជេគឪ្យអង្គុយបែទល់មុខនាយ សម្លឹងមុខក្មួយបន្ដិច
« ចាំពេលនោះទៅពេទ្យ»គេមិនសូវជាគិតច្រើនប៉ុន្មានទេទៅពេទ្យយកថ្នាំលេបចប់ហើយ
« ទៅពេទ្យធ្វើអី?»
« បើផ្ដាសាយទៅពេទ្យ ដើម្បីយកថ្នាំលេប»ជេគតបនឹងយកបាយមកបញ្ចុកពូទៀត ដៃស៊ុងហ៊ុនច្របាច់ត្រគៀកក្មួយលេងតិចៗតែភ្នែកសម្លឹងមុខជេគមិនឈប់
« បងជាពេទ្យដែរតើ!!»ពូក៏ជាពេទ្យ ទៅរកពេទ្យណាទៀត
« ពេទ្យអី? »
« បើឈឺចាំពូចាក់ថ្នាំឪ្យ»នាយនិយាយខ្សាវៗស្របពេលមុខថើបកក្មួយ
« ពូជាពេទ្យពីកាល»ឃើញតែដើរជក់តែថ្នាំសោះ
« ពេទ្យបង ចាក់ថ្នាំឪ្យតែអូនម្នាក់ទេ»តែអូនជេគម្នាក់គត់ អ្នកអានគ្មានចំណែកទេ
« ថ្នាំពូខ្លាំងហេ៎ស?»
« ខ្លាំង...អូននឹងឆាប់ជា»នាយងើបមុខតប បបូរមាត់ទាំងពីស្ទើតែប៉ះគ្នា ខ្យល់ដង្ហើមក្ដៅៗប៉ះគ្នា
« អូនចង់ចាក់ឥឡូវ!!»ចង់ឆាប់ជា
« អូខេណា..baby»
សូមរងចាំភាគបន្ដ.....
ពូកើតជាពេទ្យហើយ ជាពេទ្យសម្រាប់តែអូនជេគទេ