??????????????????(???)

    ជុងហ្គុកមិនបណ្តោយអោយពេលវេលាដើរទៅមុខឥតប្រយោជន៍គេចាត់ការសម្លៀកបំពាក់ខ្លួនឯងអស់ហើយមុននឹងទ្រោបពីលើរាងតូចម្តងទៀត

"ជុង-ហ្គុក"ថេយ៉ុងបែរចេញពីរាងក្រាសងាកទៅម្ខាងព្រោះមិនចង់សម្លឹងមុខនាយចំឡើយ

"បែរមករកបង!"នាយអោនទៅប្រកៀកនឹងកញ្ចឹង.ករាងតូច ធ្វើអោយគេអាចស្តាប់ឮពីចង្វាក់បេះដូងអ្នកនៅខាងក្រោមដែលលោតញាប់ៗ

" អ្ហឹមម.."ស្របពេលដែលរាងតូចងាកមកជុងហ្គុកទម្លាក់បបូរមាត់លើរាងតូចម្តងទៀត

  ពេលថើបលូកគ្រលាស់អស់ចិត្តជុងហ្គុកប្តូរមកជាស៊កម្រាមដៃចូលទៅក្នុងច្រកតូចរបស់អ្នកម្ខាងទៀត

" អាស ជុង~"ដៃស្រឡូនលើកឡើងខ្ញាំពូកស្រាលៗព្យាយាមទប់អារម្មណ៍ឈឺមិនអោយលិចឮចេញមក

  ម្រាមដៃធំវែងបន្តធ្វើចលនាដល់ទឹកសថ្លាជ្រាបចេញមក រាងក្រាសដកដៃចេញវិញជំនួសចូលដោយភាពរឹងមាំរបស់គេចូលទៅក្នុងខ្លួនរាងតូច ថេយ៉ុងលើកដៃខ្ទប់មិនទប់សម្លេងថ្ងូរមិនអោយលិចចេញមកតែក៏ត្រូវរាងក្រាសដកដៃគេចេញវិញហើយស្រាក់ដៃរាងតូចសង្កត់ទៅលើពូក នេះនាយស្រវឹងហើយតើគេអាចប្រកែកជាមួយរាងក្រាស់បានយ៉ាតមិច?

"អ្ហាស តឹងណែនណាស់ "រាងក្រាស់ដោលចង្កេះអុកចូលមិនប្រណីសាច់ត្រកៀករបស់អ្នកខាងក្រោម

" អ្ហឹក ជុង...អ..អូនឈឺ"ថេយ៉ុងខាំបបូរមាត់ខ្លួនឯងទ្រាំជាមួយការឈឺចាប់

"អ្ហាស ម៉ូរី អូនអស្ចារ្យណាស់ ស៊តត អ្ហិស "ពាក្យសម្តីប៉ុន្មានម៉ាត់នេះធ្វើអោយថេយ៉ុងជ្រាបទឹកភ្នែកមកដោយមិនដឹងខ្លួនទាំងកំពុងឈឺទាំងរាងកាយខាងក្រៅនិងចិត្តខាងក្នុង

" ហ្ហឹក ជុង~~ខ្ញុំមិនមែនជាម៉ូរី..របស់បងទេ ហ្ហឹក អ្ហាស"រាងកាយតូចរលាក់ខ្លួនទៅតាមចង្វាក់អុករបស់អ្នកខាងលើឥតល្ហែ

" អ្ហា~~ស៊តតត អ្ហាស "ជុងហ្គុក គេមិនខ្វល់នឹងសម្តីរបស់រាងតូចឡើយដឹងត្រឹមថាពេលនេះគេកំពុងត្រូវការតណ្ហាតែមួយមុខគត់

   នាយបន្តលូកលាន់រាងកាយភរិយាបន្លំខ្លួនរហូតដល់រាងតូចខ្សោះអស់ពីខ្លួនហារមាត់ថ្ងូរអោយនាយស្តាប់លែងឮ ទើបជុងហ្គុកព្រមបញ្ឈប់ហើយទម្លាក់ខ្លួនគេងអោបរាងតូចពីក្រោយទៅ