"ဟုတ်ပြီ နောက်ဆို ကို ဘယ်သွားသွားမင်းလိုက်ရမှာနော်.. "
သူ့ကိုမျက်စောင်းထိုးပြီးနေနေတော့သည်။
ခေတ်ထူး အင်္ကျီတွေကိုချွတ်လိုက်ပြီး...
ကလေးမ လက်ကိုလှမ်းကိုင်လိုက်တော့..
"ဘာလုပ်တာလဲ ကိုခေတ်ထူး.."
"ရေချိုးသွားမလို့လေ လိုက်ခဲ့"
"မဟုတ်ဘူး ခွန်းပြောချင်တာ အဲ့လိုမဟုတ်ဘူးလေ"
"မရဘူး လိုက်ခဲ့ရမယ်..."
လက်ကို အတင်းဆွဲပြီးခေါ်တော့ ကလေးမက အတင်းရုန်းသည်
အားအကုန်မသုံးထားသည့် သူ့ရဲ့လက်ကနေ ကလေးမက လွှတ်အောင်မရုန်းနိုင်...
မငိုချရုံတမယ် အတင်းရုန်းကန်နေသည့် ကလေးမရဲ့ ပုံစံက သူရဲ့စိတ်ကို ယောက်ယှက် ခတ်စေသည်။
ညာဖက်လက်ဖြင့် ခါးကို လှမ်းဖက်လိုက်ပြီး ခေါင်းကို ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ထိန်းထားရင်းမှ အိပ်ယာပေါ်ကို ဖြေးညင်းစွာချလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို နူးညံ့ညင်သာသော အနမ်းတွေပေးလိုက်တော့... ကလေးမမှာ ရုန်းကန်နေခြင်းမရှိဘဲ ငြိမ်သက်လျက်...
"ကိုတို့ ..."
"ဟင့်အင်း.."
"ဘာမှမပြောရသေးဘူးလေ.."
"ခွန်းသိတယ်မပြောနဲ့"
"ဒါဆို ကို့ကိုခွင့်ပြုပေး"
"မရဘူး ကိုခေတ်ထူး.. ခွန်းတို့ မယူရသေးဘူး"
"နောက် ၃ရက်ဆို ယူကြတော့မှာဘဲ အခုက ဘာဖြစ်လို့လဲ"
နဖူးကို အနမ်းတစ်ပွင့်...
ပါးတွေကို အဆက်မပြတ်ပေးနေတဲ့ အနမ်းတွေ...
နောက်တော့ လည်တိုင်ကို နမ်းရှုံ့လာတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကြောင့် ခွန်း ခြေဖျားလက်ဖျားတွေပင် အေးစက်လာသလိုလို...
"ကိုခေတ်ထူး မရဘူးလို့..."
"ကို တော့ မရတော့ဘူး ကလေး"
"ဟင့်အင်း...ဖယ်.."
အားချင်းမမျှတာကို သိလျက်သားနှင့် အတင်းရုန်းကန်ပြန်သည်။
လက်နှစ်ဖက်ကို သူ့လက်တစ်ဖက်တည်းနှင့် ချုပ်ထားလိုက်ကာ...
"ပထမဆုံးအကြိမ်ကို ညင်ညင်သာသာသွားချင်လား
ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းသွားချင်လား မင်းရွေး..."
YOU ARE READING
???????? ??? ???????? (Complete)
Romance?? This story contains a lot of sexual content so please if you are under 18 don't read or skip this story ?? "???????????? ??? ??????????????????????????? ??????? ??????????????? ???? ?????????????? ????????? ???? ??? ???????????? ?????????????????...
Chapter - 44 ?
Start from the beginning
