Extra 2
ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္ခင္းအခ်ိန္အခါသို႔ေရာက္ေသာ္...
၀မ္႐ွီးယန္၏ရင္ခြင္ထဲမွာေႏြးေထြးစြာအိပ္စက္ေနေသာဂြန္ခ်င္းသည္ ယေန ့နံနက္ခင္းတြင္ေတာ့ဘယ္သူကမွမႏိႈးရပါပဲ တက္ႂကြေနေသာလံုးလနဲ႔အတူေစာစီးစြာပင္ႏိုးထလာခဲ့ေလသည္။
ႏိုးႏိုးလာခ်င္းမွာပဲသူသည္တစ္ခ်က္ပင္သမ္းေ၀ခ်ိန္မရ ခ်က္ခ်င္းပင္၀မ္႐ွီးယန္၏ရင္ခြင္ထဲက႐ုန္းထြက္ကာသလြန္ေပၚကဆင္းလိုက္ၿပီး သူ႔ကိုယ္ေပၚက ၀မ္႐ွီးယန္ ဘယ္အခ်ိန္မွာ၀တ္ေပးထားမွန္းမသိေသာ သားေမြးအေႏြးထည္ေလးကိုခြၽတ္ပစ္ကာ အခန္းထဲတြင္ခုန္ဆြခုန္ဆြႏွင့္ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေနေတာ့သည္။ လုပ္ေနရင္းႏွင့္ပင္ ခုန္ခုန္ၿပီးအခန္းျပင္ဘက္ကိုထြက္လာခဲ့ကာ အခန္းအျပင္ဘက္တံခါးနားမွာရပ္ေစာင့္ေနေသာ ကိုယ္ရံေတာ္ႀကီးႏွင့္ အထိန္းေတာ္ႀကီးကိုသြားေလးၿဖီးရင္း နံနက္ခင္းႏႈတ္ခြန္းဆက္လိုက္ေလသည္။
" မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ ခင္မ်"
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ အျပင္ကိုဆက္ၿပီးခုန္ထြက္သြားဖို႔လုပ္ေနေသာဂြန္ခ်င္းကို ကိုယ္ရံေတာ္ႀကီးလက္ေမာင္းအရင္းကေနဆြဲကိုင္ထားလိုက္ကာ မ်က္ႏွာခပ္တည္တည္ျဖင့္ေျပာလိုက္သည္။
" ဘယ္ကိုသြားမလို႔လဲ... အ႐ွင္မႏိုးေသးဘူးမွတ္လား အ႐ွင့္နားမွာပဲသြားျပန္ေန... အ႐ွင္ႏိုးလာမွအျပင္ထြက္ခ်င္ရင္ထြက္"
" အာ... ကိုယ္ရံေတာ္ႀကီးက မသိေသးဘူးဘဲ အ႐ွင္ကက်ေနာ့္ကိုက်န္းက်န္းမာမာနဲ႔လိမ္လိမ္မာမာေနရင္နန္းအျပင္ထြက္ခြင့္ေပးမယ္လို႔ေျပာထားတယ္ေလ... အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဒီေန ့က်ေနာ္ဘယ္ေလာက္ထိက်န္းမာေၾကာင္းၾကံ့ခိုင္ေၾကာင္းျပဖို႔အေစာႀကီးထၿပီးေလ့က်င့္ေနတာဗ်... အဟဲဟဲ...အဲ့ အဲ့ဒီေတာ့ အခုလြတ္ေပးလို႔ရၿပီလားမသိဘူး... "
