#ល្បែងស្នេហ៍ជំនួញបេះដូង
#ភាគទី29
________________________________________
<ភីឆាប់រត់ទៅពួកវាលើកទ័ពមកទៀតឥឡូវហើយ>
បន្ទាប់ពីទទួលដំណឹងពីជេមរួចផនបានគ្រាភូវីនឡើងចំណែកឯងជុងគេជាអ្នកបីសាកសពរបស់ឌុកទៅដាក់ចូលក្នុងឡានដោយពួកគេជិះឡានផ្សេងគ្នាជុងជេមនិងឌុកឡានមួយចំណែកផននិងភូវីនឡានមួយទៀតផនមិនហ៊ានអោយជិះឡានជាមួយគ្នាទាំងអស់ទេព្រោះគោលដៅអ្នកខាងនោះគឺផននិងភូវីន ផនស្ម័គ្រចិត្តការពារភូវីនទោះជីវិតគេត្រូវប្រឈមនុងសេចក្ដីស្លាប់ក៏ដោយ។
ដូចជេមថាចឹងចេញមិនផុត10mផងមានឡានដេញតាមពួកគេទៅហើយ។ ពួកគេចេះតែបើកគេចតាមដែលអាចធ្វើទៅបានមិនដឹងថាដល់ណាដល់ណីទេ ដឹងត្រឹមថាពេលនេះពួកគេបានបើកមកដល់ផ្លូវលើភ្នំទៅហើយឡានទាំងពីរបានបែកគ្នាឡានជុងទៅផ្សេងឡានផនទៅផ្សេង ពេលនេះឡានផនកំពុងតែស្ថិតនៅលើដងផ្លូវលើចង្កេះភ្នំ។
មកដល់ផ្លូវកែងផនបានចាប់ហ្វ្រាំងតែហ្វាំ្រងមិនស៊ីនោះទើបគេត្រូវរេចង្កូតទៅបុកនិងបង្គោលតាមដងផ្លូវ។ ផនបានសម្លឹងមើលមុខរបស់ផ្ទាំងកែវភ្នែកដែលមានអត្ថន័យបំផុតតើនេះជាក្រសែរភ្នែកដែលគេមើលទៅភូវីនជាលើកចុងក្រោយមេនទេ?ផនគេដឹងហើយថាពួកគេមិនអាចរួចខ្លួននោះទេ។
ផាំង!
ឡានដែលបានបើកដេញតាមនោះបានមកបុកពីក្រោយថែមទៀតទំនេរខ្លាំងមេនទេន។
ផននិងភូវីនបានធ្លាក់ចុះទៅក្នុងជ្រោះរួមជាមួយឡានផងដែរយើងមិនអាចដឹងបានទេថានិងមានរឿងអ្វីកើតឡើងបន្តទៀត ដឹងត្រឹមថាពេលនេះ ភូវីនកំពុងតែស្ថិតក្នុងសម្លៀកបំពាក់ដូចជាព្រះរាជបុត្រដែលកំពុងឈរក្នុងវាលមួយដែលពោពេញទៅដោយវាលស្មៅយ៉ាងស្រស់ស្អាតមេនបុប្ផារីកស្កុះស្គាយពេញសួនគ្រប់ពណ៍មើលទៅដូចជាឋានសួគ៍យ៉ាងចឹងតើនេះជាយល់សប្តិឬជាការពិត?
កំពុងតែស្លុងអារម្មណ៍និងសម្រស់ធម្មជាតិភូវីនបានឮសម្លេងបុរសម្នាក់បានហៅឈ្មោះរបស់គេ÷
<ភូវីន!>
ងាកមើលទៅក៏ឃើញថានោះគឺជាផនដែលកំពុងអង្គុយលើខ្នងសេះជាមួយឈុតពណ៍សរមើលទៅសង្ហាដូចព្រះរាជបុត្រពិតៗ
<ផននេះពួកយើងមកដល់ទីនេះបានយ៉ាងមិច?តែទីនេះជាកន្លែងណា?ឋានសួគ៌មេនទេឬពួកយើងស្លាប់ហើយ?>
សំណួររបស់ភូវីនធ្វើអោយផនញញឹមឡើង
<ឯងមិនទាន់ស្លាប់ទេ>
<ចឹងឯងមិនទាន់ស្លាប់ដែរមេនទេ?>
ផនមិនបានឆ្លើយនិងសំណួរភូវីនឡើយរាងកាយរបស់គេបានរសាត់បាត់ជាមួយនិងខ្សែរពណ៍សរដែលបាំងបិទទៅលើរូបគេនិងភូវីន÷
<ផនឯងនៅឯណាកុំលែងអីឆ្គួតៗវើយយើងខឹងណាផន!!!!!!>
នេះគ្រាន់តែជាការស្រមើលស្រមៃរបស់ភូវីនប៉ុណ្ណោះដែលភូវីនពេលនេះកំពុងតែជាប់នៅក្នុងឡានរាងកាយរបស់គេពេលនេះរងរបួសជាទំងន់តែមិនប៉ះពាល់អ្វីខ្លាំងនោះទេប៉ុន្តែអ្នកដែលនៅក្បែរគេពេលនេះបែរជាស្ងៀមឈឹងជាមួយនិងឈាមដែលកំពុងហូរចេញពីក្បាលរបស់គេសភាពផនអាចនិយាយបានថាធ្ងន់ធ្ងរដែរ÷
<ផន!បើកភ្នែកឡើង!ផន!កុំដេកណាវើយឆាប់បើកភ្នែកមកកុំស្ងាត់បែបនេះយើងមិនចូលចិត្តទេ>
ផនមិនទាន់សន្លប់ទេអ្នកទាំងអស់គ្នាគ្រាន់តែគេបើកភ្នែកមិនរួចប៉ុណ្ណោះ
<បើមានថ្ងៃស្អែកយើងសុំការពារឯងបែបនេះរហូត>និយាយចប់ផនបិទភ្នែកលែងស្ដីតទៀត ហើយគេកើតអីនិង?អត់ទេកុំលែងអីតាណើបចឹងផនកូនងើបឡើង
<អត់ទេផន!ឆាប់បើកភ្នែកមកវិញឆាប់បើកភ្នែកមកក្រែងចង់ការពារយើងហីមិចក៏គេងបែបនេះហឹក...ហឹក...> ភូវីនយំមកខ្លាំងៗតែម្ដងផ្ទួនគ្នាពេកហើយតើគេបាត់បងឌុកម្នាក់មិនសមចិត្តមេនទេទើបចង់យកផនចេញពីគេម្នាក់ទៀត?ព្រហ្មលិខិតលេងសើចនិងគេពេកហើយ
SKIP>>>>
+មន្ទីពេទ្យ
ពេលនេះទាំងផនទាំងភូវីនត្រូវបានគេនាំមកមន្ទីពេទ្យហើយដោយជេមជុងជាអ្នកនាំមកព្រោះពួកគេបាត់ផនយូរពេកទើបទៅតាមហើយក៏ជួបស្នាមដែលឡានធ្លាក់ចូលក្នុងជ្រោះតែម្ដង។
ពេលនេះផននិងភូវីនត្រូវបានខាងមន្ទីពេទ្យយកទៅសង្គ្រោះបន្ទាន់ហើយមិនដឹងយ៉ាងមិចយ៉ាងម៉ានោះទេគូរគេនេះនិយាយទៅគូរកម្មតែម្ដង។
ក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេក៏បានមកដល់មុខបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់ដូចគ្នាចឹងយើងមកមើលខាងភូវីនជាមុនសិន។ លោកស័កគាត់ភ័យខ្លាំងណាស់ចំណែកមីងឆដាវដែលជាម៉ាក់ភូវីនវិញគ្រាន់តែដឹងដំណឹងភ្លាមគាត់សន្លប់2_3ដងបាត់ទៅហើយ។
ទីបំផុតលោកគ្រូពេទ្យបានចេញមកហើយ÷
<Doctor sea កូនខ្ញុំយ៉ាងមិចទៅហើយ?>
<លោកស័កនិងភរិយាមិនបាច់បារម្ភនោះទេពេលនេះអ្នកជំងឺរួចផុតពីគ្រោះថ្នាក់ហើយចូលរួមអបអរសាទរផង>
<បាទអគុណណាលោកដុកទ័រ>
<ចឹងខ្ញុំទៅធ្វើការរបស់ខ្ញុំបន្តសិនហើយជំរាបលា>
និយាយចប់ដុកទ័រសៀរបស់យើងគាត់បានចាកចេញទៅទុកអោយលោកស័កនិងភរិយាសប្បាយអររំភើបនិងដំណឹងកូនប្រុសគាត់
តែយើងមកមើលខាងផនវិញមើលទៅដូចជាមិនល្អសោះបើមើលទៅកាន់ទឹកមុខលោកដុកទ័រនោះ÷
<ក្មួយjimកូនពូយ៉ាងមិចហើយ?>លោកដេត
<ផនគេរួចពីគ្រោះថ្នាក់ហើយប៉ុន្តែខ្ញុំក៏មិនហ៊ានធានាដែរថាគេអាចត្រឡប់មកដូចដើមដែរឬអត់បើសំណាងមានគេអាចនិងបាត់ការចងចាំតែបើគ្មានសំណាងទេគេអាចក្លាយជាមនុស្សរុក្ខជាតិអស់មួយជីវិត>
សម្ដីមួយម៉ាត់ៗរបស់jimmyធ្វើអោយអ្នកដែលស្ដាប់សែនរំជួលចិត្តសឹងតែថប់ដង្ហើមទៅហើយអ្នកស្រីភិគុណទោះគាត់មិនចូលចិត្តផនតែពេលនេះគាត់ក៏បារម្ភពីផនដូចគ្នាព្រោះផនបានប្រថុយទៅជួយជីវិតគាត់។
លោកដេតដឹងដំណឹងពីដុកទ័រហើយគាត់ដែរទៅរកលោកស័កតែម្ដងគ្មានខ្វល់អ្វីនោះទេទៅដល់ដាល់យកតែម្ដងរកហាមក៏មិនទាន់÷
<អាណាចង្រៃគ្រប់យ៉ាងមកពីឯង!>
<ហើយឯងគិតថាយើងចង់អោយក្លាយជាបែបនេះមេនទេ?>លោកស័កច្រានលោកដេតវិញ
<មកពីកូនឯងទើបកូនយើងក្លាយជាបែបនេះ>
<ចុះចង់អោយយើងធ្វើយ៉ាងមិចក្មេងៗជាអ្នកសម្រេចចិត្តខ្លួនឯងអោយយើងទៅធ្វើអ្វីបាន?>
<មកពីឈាមឯងវាអន់បែបនេះហើយទើបនាំស៊យដល់គេគ្រប់គ្នា>
មិនមេននិយាយតែមាត់ទេពួកគាត់ថែមទាំងវាយគ្នាឈ្លោះប្រកែកគ្នាទៀតផងទើបជុង ផើត សារាងវីននីអីជួយឃាត់ទើបពួកគាត់ឈប់។
មើលតែជនរងគ្រោះតែយើងកុំភ្លេចជនបង្ករអី។ មីងអាំផាគាត់ពិតជាខឹងនិងកូនចៅរបស់គាត់ខ្លាំងមេនទេនដែលធ្វើអោយគ្រោះថ្នាក់ដល់ផន។
ចំណែកខាងក្រៅផ្ទះគាត់វិញពេលនេះហ្វឺសបានដឹកនាំកម្លាំងទៅព័ទ្ធជិតអស់ទៅហើយ÷
<អ្នកស្រីអាំផា ដូឆាកន ឆាប់ប្រគល់ខ្លួនមកពេលនេះសម្មត្តិកិច្ចព័ទ្ធជិតអស់ហើយរត់ទៅណាក៏មិនរួចដែរ>ហ្វឺសដាក់មេក្រូនិយាយដើម្បីអោយមីងអាំផាឮុ។
ទាល់ច្រកហើយគឺមានតែប្រគល់ខ្លួនទាំងមានវិប្បដិសារីនិងឯងថាហើយថាមីងផាអើយមីងថាថាកុំៗនៅតែខំៗ។
សម្មតិកិច្ចបានឃាត់ខ្លួនចលនាខុសច្បាប់របស់ក្រុមហ៊ុនRVGទាំងអស់រួមទាំងឃាត់ខ្លួន Brightនិងបក្សពួកផងដែរតែBrightមិនមានទោសអ្វីធ្ងន់ធ្ងរនោះទេគ្រាន់តែជាប់ពន្ធធានា5ខែពីបទរួមគំនិតប៉ុណ្ណោះ។
+ប៉ុស្តិ៍ប៉ូលីស
<Bright Vichirawat មានគេមកធានាខ្លួនហើយ>គ្រាន់តែឮមេគុកថាមានអ្នកមកធានាខ្លួនP'baiiរបស់យើងដើរចេញពីទ្រុងទាំងជឿជាក់តែម្ដងព្រោះគេដឹងហើយថាFourthនិងមកធានាខ្លួនគេ។
ដើរទៅមិនមេនជួបតែ Fourth ទេគឺជួបទាំងមេខ្លាដែលកំពុងតែខាំមាត់សម្លក់មកគេទៀតផង÷
<ឆាប់មកនេះ!>
<Norng'Win បាទភីសុំទោសណាភីមិនបានតាំងចិត្តទេ>
<មិនបានតាំងចិត្តចឹងមេនទេ?ចុះណងហាមភីរាល់ដងនិងភីមានដែលយកខួរមកគិតដែរទេហាស?នេះសំណាងហើយដែលភីហ្វូតបកស្រាយអោយណងស្ដាប់កុំអីណងទុកអោយភីដេកគុកនិងហើយ>
<ណងវីនមិនចិត្តដាច់ដាក់ភីបៃបែបនិងទេមេនអត់?>
<មេនមិនចិត្តដាច់ទេតែត្រចៀកភីនិងដាច់ពេលនេះមិនខាន>
<អូយៗៗអៃហ្វូតជួយយើងផង> វីនចាប់មួលត្រចៀកភីបៃខ្លាំងសឹងតែដាច់ហើយកាចមិនធម្មតា
<ជួយមិនបានទេចៅហ្វាយសុំទោសផង>ហ្វូត
<អៃហ្វូតចាំមើលណាបើមិនងាប់ក៏ពិការដែរឯងអូយៗវីនភីឈឺណាស់>
<ឈឺអោយចាំលើកក្រោយធ្វើចឹងទៀត>
End
កុំអោយឈឺចិត្តស្អិតទ្រូងពេកណាស់វគ្គសំណើចចូលខ្លះទៅokណ៍😛🤟