«ខ្ញុំចាំច្បាស់ណាស់ថា ជាអគារមួយនេះដែរមានអាម្សៀតឃាតករនោះ»ជីមីន
«តែគ្មានមនុស្សប្រុសដើរឆ្លងកាត់ទេ»ណាមជុន
«ខ្ញុំអាចពូកែ ខាងនេះក៏ថាបាន ។ទុកអោយខ្ញុំវិញម្ដង»ជុងហ្គុុកថាហើយគេក៏អោយណាមជុនក្រោយ ដោយគេជាអ្នកចាត់ចែងនិងមើលវិញម្ដង មុននិងស្នាមញញឹមចុងមាត់ក៏ញោចឡើង។
«ឯងសើចអី?»ថេយ៉ុង
«ទះដៃអោយពួកវាមួយទៅ ព្រោះមើលទៅឆ្លាតគ្រាន់បើ តែនៅតែមិនដល់ខ្ញុំ»
បញ្ចប់ប្រយោគរបស់គេ ក៏ធ្វើអោយគ្រប់គ្នានៅត្រង់នោះឆ្ងល់ពេញទីតែម្ដង ហើយថាគេរកឃើញអី នេះនៅបូរបាច់ច្រើនណាស់។
«បងឃើញនារីម្នាក់នេះទេ?»ជុងហ្គុកចាប់ផ្ដើមប្រែទឹកមុខមកជាម៉ត់ចត់មួយរំពេច ហើយចាប់ផ្ដើមបង្រួមរូបមនុស្សស្រីម្នាក់នោះអោយកាន់តែជិតមុននិងបន្លឺឡើង។
«អគារដែរជីមីនហ្យុងនិងបងថ្លៃរកឃើញឃាតករ ជាrestaurants សម្រាប់អ្នកមករងចាំទូកក្បែរកំពុងផែរដែរមានតម្លៃថ្លៃខ្លាំងណាស់ ជាធម្មតាមនុស្សស្រីហាយសូរ មិនលេងខ្លួនបែបនេះទេ រិតតែមិនមែនសម្លៀកបំពាក់ស្រែៗបែបនេះ ហើយបើជាអ្នកអនាម័យឬបុគ្គលិកក៏មិនសម ព្រោះអ្នកធ្វើការនៅទីនេះទាំងអស់សុទ្ធតែមានច្រកទ្វារចេញពីខាងក្រោយ។ ពិនិត្យមើលបន្តិចពួកបងនិងឃើញស្នាមសាក់កន្ទុយពស់ចេញពីដៃរ៉ូបដែរនាងកំពុងពាក់ មើលក៏ដឹងថានាងមិនមែនជាមនុស្សស្រីត្រឹមត្រូវ ហើយនេះពាក់រ៉ូបវែងដល់ចុងជើង នៅមានមួកដែរគ្របសក់ជិតទៀត គិតទៅមើលថារាងកាយនាងមានអ្វីប្លែកដែរទេ?»ជុងហ្គុក អង្គុយគងទាក់ខ្លារងចាំអោយបងរបស់គេទាយឡើង ព្រោះគេដឹងថាមើលរូបភាពហើយបើរមិនដឹងទៀតគឹចំជាភ្លើហើយ។
«ឃាតករបន្លំខ្លួនជាមនុស្សស្រី?»
ប្រយោគមួយនេះឮចេញពីមាត់របស់ពួកគេដំណើរគ្នា នេះមនុស្សស្រីឯណាមានដៃជើងធំៗ ខ្ពស់និងមាឌមាំដល់ថ្នាក់នេះ????
«មែន!!!! ខ្ញុំនិងតាមពីទិសដៅវាអោយ»ជុងហ្គុក
ផូស~~~~~
«អ្ហេ!!!ហេតុអីវៃខ្ញុំ?»ជុងហ្គុកបម្រុងនិងចុចឡេបថបបន្តរទៅហើយ តែស្រាប់តែត្រូវមួយដៃស្រាលៗពីអ្នកឈរពីក្រោយទៅវិញ។
«បើដឹងថាជាប្រុសហើយឯងហៅវាថា នាងរកស្លាប់អី?»ជីនឈរស្ដីបន្ទោសអោយអាប្អូនម្នាក់នេះព្រោះក្បាច់ក្បូរមកមួយថ្ងៃហើយ ក៏ចម្លើយតែប៉ុណ្ណឹង។
«អួយយ នៅឈ្លោះគ្នាទៀតនៀក ខ្ញុំចាំមើលចង់ដឹងស្ទើរស្លាប់ទៅហើយ»ហូស៊ុក
«ធ្វើតរក៏បាន»ជុងហ្គុក តាំងចិត្តថាមិនតបតរ ហើយងាកមកឡេបថបដើម្បីចាប់កាមេរ៉ាសុវត្ថិភាពពីកន្លែងដែរអាម្នាក់នោះចេញទៅវិញ។
ភ្នែកម្នាក់ៗប្រឹងសម្លឹងព្រោះចង់ដឹងថាគេទៅដល់ណា ហើយចំណាយពេលអស់1ម៉ោងទីប៉ផុតក៏បានស្គាល់ពិតមែន។
«ជាកន្លែងរបស់អាចង្រៃយ៍ណាមិច ខ្ញុំមិនដែរស្គាល់?»ថេយ៉ុងជ្រែងហោប៉ៅខោរ និយាយឡើង ព្រោះគេមិនដែរគិតថានៅ ម្ដុំជាយក្រុងនោះមានកន្លែងរបស់អាម្សៀតនេះលាក់ខ្លួននោះទេ។
«ចាត់ការថ្ងៃស្អែកតែម្ដងល្អទេ?»ណាមជុន
«ក៏បាននិងងាយស្រួល រឿងឆាប់ចប់។ហើយពេលនេះយ៉ុងហ្គីហ្យុងយ៉ាងមិចទៅហើយទេ គ្មានដំណឹងសោះ គាត់អាចទ្រាំបានដែរឬអត់???»ថេយ៉ុង
«គេពូកែ យើងជឿរលើចិត្តរបស់គេ»ជីន
«ពូកែបានយ៉ាងមិច? មួយគ្រាប់ធ្លាក់ចូលកណ្ដាលសមុទ្យហើយ ទោះត្រូវហែលមកគោកបានក៏គ្មានកម្លាំងហែលដែរ»ថេយ៉ុង
តុក តុក តុក
និយាយគ្នាសុខៗ សម្លេងគោះទ្វារក៏បន្លឺឡើង អត់ធ្វើអោយអ្នកនៅខាងក្នុងឆ្ងល់មិនបាននេះគោះប្រញ៉ាប់ទៅស្លាប់នៅឯណា ឮខ្លាំងៗដល់ថ្នាក់នេះ??
«មានការអី ចូលមក» ហូស៊ុកអនុញ្ញាតអោយអ្នកបម្រើបើកទ្វារចូលមកព្រោះចង់ដឹងដូចគ្នាថាកើតអ្វីឡើងមក។
«អ្នកនាងហាយ៉ុនដឹងដំណឹងឃាតកម្មរបស់អ្នកប្រុសទី2ហើយ ពេលនេះផ្ទះតូចកំពុងជ្រួលច្របល់ព្រោះគាត់យំខ្លាំងពេកហើយក៏សន្លប់ភ្លាមតែម្ដង»
«ហាយ៉ុន??»
ពួកគេផ្ទួនពាក្យគ្នាព្រោះខំលាក់មកមួយថ្ងៃហើយ នេះប្រហែសបន្តិចក៏ដឹងបានពិតមែន។
To be continued 💗
YOU ARE READING
???????????????????????2
Fanfiction??????????????????????????????????????????????????????? ? ?????????? ???????????????????????? ?????????????????????????????????????????? ????????????????????? ??????????????????????????????????????
?????27
Start from the beginning
